Όσο ήμουν έγκυος στη δεύτερη μικρούλα, όλοι μου έλεγαν την κλασική φράση «Ένα ίσον κανένα..», κοιτώντας με με ύφος που έλεγε «τώρα θα δεις τι σε περιμένει...»
«Υπερβάλουν», σκεφτόμουν. Τι να πουν και άλλοι που έχουν τρία και τέσσερα παιδιά...
Όταν λοιπόν γεννήθηκε η μικρή, το πιο δύσκολο ήταν να αλλάξουμε τις ρουτίνες μας, καθώς το καινούριο μωράκι ήθελε να τρώει συνέχεια και εγώ ένιωθα εξουθενωμένη όλη την ημέρα από την αυπνία. Ωστόσο, κοιμόταν πολλές ώρες και αργότερα καθόταν υπομονετικά στο ριλάξ της και μας παρατηρούσε.
Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν.
Η μικρή δεν είναι πλέον ακίνητη αλλά αεικίνητη. Εννέα μήνες μετά σκέφτομαι ότι τελικά το ένα ίσον κανένα.
Αν λοιπόν, στο σπίτι για δυο δευτερόλεπτα υπάρξει ησυχία πρώτον θα τρέξω να τους βάλω θερμόμετρο και δεύτερον θα ψάξω ποιο είναι το αντικείκενο που καταστράφηκε και σήμερα από τη δημιουργική φαντασία τους...
«Μαμά! Έλα λίγο» είναι η φράση που η Ιωαννίτα χρησιμοποιεί στο 80% του καθημερινού της λεξιλογίου.
Η Αναστασία, είναι ευτυχής για όσο μπουσουλάει ή για όσο την έχω αγκαλιά και την κάνω βόλτες. Αν τολμήσω να την καθίσω στο καρεκλάκι το σώμα της γίνεται άκαμπτο σαν σανίδα και κλαίει σπαρακτικά. Με το που πάω λοιπόν να τη βγάλω, στο δευτερόλεπτο το κλάμα γίνεται γέλιο.
Έκτος από το καρεκλάκι, πλέον μισεί το καρότσι, το πάρκο, το καρεκλάκι αυτοκινήτου και γενικά ό,τι την εγκλωβίζει.
Έτσι, η Αναστασία μπουσουλάει και η Ιωαννίτα τρέχει πάνω κάτω με το πατίνι της...
.jpg)
Αυτό που επίσης, έρχεται να προστεθεί στην καθημερινότητά μας, είναι λίγα ακόμη πλυντήρια...
Με το που αλλάζω την μικρή γιατί λερώθηκε λίγο από την πάνα, θα την ξανά αλλάξω γιατί έγινε χάλια μετά το φαγητό της και στη συνέχεια θα την ξανά αλλάξω γιατί μουσκεύτηκε από τα πολλά σάλια (γιατί βγάζουμε και δόντια...)
Το άλλο είναι τα τρία φαγητά που μαγειρεύονται καθώς η μικρή δεν τρώει ακόμη ό,τι τρώει και η μεγάλη και καθώς η μεγάλη συνήθως δεν τρώει αυτά που τρώμε εμείς οι υπόλοιποι...
Σίγουρα, όσες έχετε δεύτερο παιδάκι, καταλαβαίνετε ακριβώς τι γίνεται στο σπίτι...
Αυτό που με δυσκολεύει αυτή τη φορά είναι ο θηλασμός, καθώς η μεγάλη λίγο επειδή ζηλεύει, λίγο επειδή βαριέται να περιμένει μόνη της να θηλάσω τη μικρή, σαμποτάρει κανονικότητα τον θηλασμό της Αναστασίας.
Θα φωνάζει γύρω από το κεφάλι της, θα έρχεται κι αυτή στην αγκαλιά μου, θα ζητάει κι εκείνη να θηλάσει... Γενικά, μέσα στη μέρα είναι δύσκολο η Αναστασία να θηλάσει ανενόχλητη...
Ο ύπνος; Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι... Δυστυχώς ακόμη δεν κοιμούνται την ίδια ώρα το μεσημέρι. Οπότε, με το που θα κοιμηθεί η Ιωαννίτα (και θα σκεφτώ ότι έχω λίγο χρόνο να κατσω) ξαφνικά ξυπνάει η μικρή...
Επειδή, αισθάνομαι ότι μεταφέρω την κατάσταση τραγική και πως αν είσαι μια μανούλα που σκέφτεται για δεύτερο σε έχω τελείως αποθαρρύνει, θα σου την μεγαλύτερη αλήθεια: Δεν θα άλλαζα ούτε για ένα δευτερόλεπτο αυτό που ζω με τις μικρές μου. Δεν συγκρίνω με τίποτα στον κόσμο την ευτυχία που νιώθω μόνο που της βλέπω να υπάρχουν. Δεν υπάρχει βράδυ που θα ξαπλώσω για ύπνο και δεν θα σκεφτώ πόσο τυχερή είμαι.... Και δεν τα λέω για να τα πω. Στ’αλήθεια... Με τον ερχομμό της μικρής, διπλασιάστηκε η κούραση, αλλά ως δια μαγείας πολλαπλασιάστηκε η ευτυχία, η αγάπη, η ευγνωμοσύνη και η χαρά μας...
Να είσαι καλά!
Σ.
Κάνε like στη σελίδα μου στο facebook «Σάντυ Κουτσοσταμάτη» για να ενημερώνεσαι για τα άρθρα μου και όχι μόνο…
Twitter: S_Koutsostamati
Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
