Μόνο θα ήθελα να σου εξηγήσω γιατί είσαι foodiary και όχι ένα απλό diary.
Όχι μόνο γιατί είμαστε αυτό που τρώμε (μπλα μπλα μπλα...), το οποίο και ισχύει! Ούτε γιατί μέσω της κουζίνας μπορείς να γνωρίσεις και να κατανοήσεις ακόμη καλύτερα την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής μιας χώρας (αυτό και αν ισχύει!). Αλλά γιατί το φαγητό είναι υπέροχο!!! Είναι ιεροτελεστία, είναι δημιουργία, είναι απόλαυση και ας μην -κρυβόμαστε- όταν δεις φωτογραφία με ένα ωραίο πιάτο αποκλείεται να μην κολλήσεις! Θα μου πεις καλό μου foodiary τόσα άλλα υπέροχα πράγματα υπάρχουν εκεί έξω που αξίζουν το ενδιαφέρον μας εγώ γιατί θα την βγάλω με αρνίσια κότσια και τάρτες φρούτων; Γιατί η εικόνα ενός σοκολατένιου σουφλέ όπου η κρεμώδης γέμιση κυλάει αργά μπορεί να σε αποπλανήσει περισσότερο και για περισσότερη ώρα από μια τσάντα Balenciaga (αν και η τσάντα δεν μπορώ να πω, την κάνει την δουλειά της!). Αυτά λοιπόν προς το παρόν, για να σου λυθεί η απορία. Αν και για ένα απλό foodiary είσαι αρκετά απαιτητικό! Πάντως μην ανησυχείς δεν θα έχεις μόνο αναφορές σε φαγητά, θα είσαι πιο πολυμορφικό! Οτιδήποτε μου τραβάει την προσοχή και θεωρώ πως είναι ενδιαφέρον θα σου το μεταφέρω για να γνωρίζεις και νέα πράγματα εκτός από το να σου ανοίγει η όρεξη.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την εξερευνησή μας από την Γαλλία (εκεί θα γυροφέρνουμε άλλωστε!) μιλώντας σου για το Le Mans, μια χαριτωμένη πόλη 200 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Παρισιού. Δεν είναι ούτε πολύ μεγάλη ούτε πολύ μικρή, γύρω στους 150 χιλιάδες κατοίκους δηλαδή και αν είναι για κάτι γνωστή (λέμε τώρα!) είναι για το 24ωρο Ράλι αντοχής που πραγματοποιείται το καλοκαίρι. Όχι ότι με ενδιαφέρει πολύ το σπορ (συγχωρέστε με λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού) αλλά αυτό είναι ένα από τα highlights της πόλης, σε τουριστικό επίπεδο. Ωστόσο μπορείς να δεις και άλλα πράγματα όπως την θέα της πόλης από ένα παρκάκι όπου συνηθίζουν να πηγαίνουν τα ζευγαράκια, την παραμυθένια παλιά πόλη με το πλακόστρωτο, τα όμορφα art deco σπίτια και την νοσταλγική ατμόσφαιρα, τις παλάμες των νικητών του 24ώρου Ράλι (ναι πάλι αυτό) που θέλουν λίγη από την αίγλη της λεωφόρου των αστεριών στο Χόλιγουντ που επίσης άφηναν οι σταρ τα αποτυπώματα τους και τέλος τον Saint Julien, έναν από τους μεγαλύτερους καθεδρικούς στην Γαλλία, 5000 τμ παρακαλώ σε σχήμα σταυρού.
Όμως για να μην περάσεις το Le Mans κανένα ξενερωτο μέρος που έχει μόνο μνημεία, σπιτάκια και καφέ αποχρώσεις υπερασπίζομαι τον τρελούτσικο χαρακτήρα του με το παρακάτω φωτο-ντελίριο.
Στο Le Mans λοιπόν μπορείς να βρεις μανικιούρ με 7,40 ευρώ (υποψιάζομαι γαλλικό...), όλα τα καφάο της πόλης τα οποία είναι ζωγραφισμένα σε πολύ artistic ύφος, μια κυρία που φοράει λεοπάρ παλτό, πουά παντελόνι και κίτρινα παπούτσια στο ίδιο σύνολο (και το καλύτερο είναι πως από μέσα είχε καρό πουκάμισο...!!!) και φυσικά όλους -ΜΑ ΟΛΟΥΣ- τους φίλους και εχθρούς του Αστερίξ μαζί, σε pocket size.
Αυτά με το Le Mans και την ξενάγηση γιατί περνάει η ώρα αγαπητό foodiary και φαγητό σου έταξα και φαγητό δεν έχεις δει!! Πάμε λοιπόν να δούμε τι καλό γευτήκαμε στο εστιατόριο με παραδοσιακή γαλλική κουζίνα Le Flambadou, στην παλιά πόλη. Μικροσκοπικό χωρούσαν ίσα ίσα 7 τραπέζια αλλά πραγματικά κουκλίστικο! Σε ποιον δεν αρέσει ένας λιλά τοίχος με μπαρόκ παλιακές κορνίζες; Ένα ακόμη δελεαρ ήταν ότι είχε πλήρες γεύμα (ορεκτικό, κυρίως και επιδόρπιο) με 25 ευρώ, καθόλου άσχημα για την Γαλλία! Εμείς λοιπόν τιμήσαμε την υπέροχη μανιταρόσουπα την οποία μας σερβίρανε σε κολονάτο ποτήρι (μοντερνιά?!?) αλλά βέβαια κάποιοι επειδή δεν μπορούσαν να την φάνε όλη αποφάσισαν να την...πιουν στο ποτήρι (Ο μον ντιε, τι μπανάλ!- πόσο ταιριάζει εδώ το γαλλικό).
Στο κυρίως οι δρόμοι μας χώρισαν με το σουπορουφηχτή Μ.μ. που παρήγγειλε γαλοπούλα με sauce από γαρίδες που 1)δεν ήξερε τι ήταν και το πήρε στην τύχη 2) αυτά τα δύο ταιριάζουν πολύ! Δεν θα μπορούσα να πω και εγώ το ίδιο για τον σολομό μου που ήταν πηγμένος σε μια βαριά σάλτσα με μπαλσάμικο που δεν άφηνε καθόλου να φανεί η “σολωμική” γέυση που είναι ποίημα! Αλλά και στο επιδόρπιο δεν μας ήθελε αφού τις επιλογές μας τις λες και ατυχείς. Μια “μύξα” με essence σοκολάτας και κρέμα από λικέρ ήταν αυτό που έφαγε το Μ.μ. και εγώ τάρτα με αυγό (όταν λέμε αυγό εννοούμε ομελέτα...) που είχε μέσα θεόπικρο πορτοκάλι. Αυτά παθαίνει όποιος δεν επιλέγει τα σίγουρα (σουφλέ σοκολάτας) και πειραματίζεται με λέξεις που δεν ξέρει...
Φυσικά δεν πτοούμαστε θα συνεχίζουμε να παραγγέλνουμε και άγνωστο λεξιλόγιο, αφού πάντα ξέρουμε ότι την επόμενη ημέρα θα φας ΕΓΓΥΗΜΕΝΑ το ωραιότερο πρωινό στον κόσμο (βλ. αχνιστή μπαγκέτα και φρεσκοψημένο κρουασάν!).
bisouxxxx
L.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
