Mary-Land Blog: S02 Ep.12 «The one with the fairytales gone bad»

Αναρωτιέμαι αν σας έχω πει πως κάποιες φορές σκαρώνω παραμύθια.

Έτσι απλά στο μυαλό μου, από παιδάκι όταν ήμουν, κάποιες φορές χωρίς να ξέρω καν γιατί, ξεκινούσα να πλέξω μια δική μου ιστορία.

Στο 90% των περιπτώσεων δεν τα ολοκλήρωνα ποτέ. Μπορεί να μην είχα την υπομονή. Ή μπορεί να με νανούριζα από τις σκέψεις και να τελείωνα το παραμύθι μου μέσα σε κάποιο όνειρο.

Μεγαλώνοντας σκοτείνιασαν λίγο οι ιστορίες αυτές. Δεν τις έφτιαχνα πια για να νανουριστώ αλλά για να εκτονώσω εκείνα τα συναισθήματα που με πίεζαν αλλά ντρεπόμουν ή φοβόμουν (ή και τα δύο μαζί) να τα πω έτσι ακριβώς όπως ήταν. Και λειτουργούσε. Ηρεμούσε το μέσα μου. Κι ας μην τελείωναν φανερά χαρούμενα τα περισσότερα από αυτά. Έχουν περάσει μερικά χρόνια από την τελευταία φορά αλλά...

θέλετε να σας πω ένα παλιό μου παραμύθι?

(αυτό το παραμύθι διαβάζεται καλύτερα αν ακούς αυτό:)



I don't want to fall another moment into your gravity..

“Περπατούσαν στο διάδρομο και τον κρατούσε από το χέρι. Εκείνος έτρεμε λιγάκι και εκείνη ένιωθε το χέρι του να ιδρώνει στην παλάμη της.

Όλα αυτά τα χρόνια δεν τον είχε δει ποτέ έτσι.

Ευάλωτο και εύθραυστο.

Δεν τον ήθελε έτσι..

Όταν έφτασαν στην έξοδο του νοσοκομείου, δεν ήξερε που έπρεπε να τον πάει. Ήθελε να τον αφήσει εκεί αλλά τα τραύματά του ήταν ακόμη ανοιχτά και ήταν εξαντλημένος.

"Θα σε πάω με ένα ταξί στο σπίτι σου, αλλά μετά πρέπει να φύγω".

"Εντάξει", της είπε χαμηλόφωνα και της άφησε το χέρι.

Το καταλάβαινε κι εκείνος ότι οι ισορροπίες είχαν αλλάξει καταστροφικά μεταξύ τους. Ευτυχώς που το σώμα του ήταν γεμάτο πληγές και ο πόνος αυτός δεν τον άφηνε να αισθανθεί ούτε λίγη λύπη για την σχέση τους που είχε πεθάνει.
Περίμενε υπομονετικά στο παγκάκι κι εκείνη στεκόταν στην άκρη του δρόμου με απλωμένο το χέρι για να βρεί ταξί.

Ο δρόμος ήταν σκοτεινός, η ώρα ήταν περασμένα μεσάνυχτα και όλα έγιναν πολύ γρήγορα.

Δεν πρόλαβε να καταλάβει αν έφταιγε εκείνη που στεκόταν τόσο άκρη στον δρόμο ή αν ο οδηγός του λεωφορείου είχε πιεί.

Αλλά θυμάται να φωνάζει "Μήηηηηηη!" όταν το λεωφορείο των 00:25 πέρασε με τόση φόρα ξυστά από δίπλα της, που την παρέσυρε πολλά μέτρα πιο κάτω.

Εκείνος έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε παρά τις πληγές του και την βρήκε αναίσθητη, αλλά ζωντανή.

Γύρισε γρήγορα πίσω στο νοσοκομείο για να ζητήσει βοήθεια. Δύο νοσοκόμοι με ένα φορείο έφτασαν πολύ γρήγορα στο σημείο του ατυχήματος για να την βοηθήσουν.

Λίγη ώρα αργότερα, ο γιατρός που την ανέλαβε βγήκε από το εξεταστήριο και περίλυπος του είπε,
"Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να την σώσουμε. Αν θέλετε μπορείτε να μπείτε στο δωμάτιο για να την αποχαιρετήσετε".

Συντετριμμένος αλλά χωρίς να μπορεί ακόμη να αισθανθεί λύπη μπήκε στο δωμάτιο.

Όλα αυτά τα χρόνια, δεν την είχε δει ποτέ έτσι.

Ευάλωτη και εύθραυστη.

Δεν την ήθελε έτσι.

Δεν την ήθελε με καλώδιακια και σχοινιά που την στήριζαν από το ταβάνι.

Δεν την ήθελε έτσι ταλαιπωρημένη και βρώμικη.


Δεν ήξερε τι να της πεί. Δεν ήξερε καν αν εκείνη θα μπορούσε να τον ακούσει.

Έμεινε ακίνητος να την κοιτάει.

"Θα φύγεις πρώτη. Ούτως ή άλλως ήθελες να με αφήσεις. Ούτως ή άλλως ετοιμαζόσουν να φύγεις πρώτη. Μόνο που τώρα θα συμβεί λίγο διαφορετικά από ότι το περίμενες. Λυπάμαι. Δεν μπορώ να αισθανθώ και πολλά γιατί πονάω φριχτά από αυτά τα κοψίματα.. αλλά το ξέρω πως λυπάμαι."

Εκείνη δεν μιλούσε. Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο επάνω του αλλά έμοιαζε να τον διαπερνάει.

"Λυπάμαι που γίναμε έτσι. Τόσο αδιάφοροι ο ένας για τον άλλον. Τόσο κενοί που δεν είχαμε τίποτα να δώσουμε. Τόσο ανούσιοι, σαν παρενθέσεις στην υπόλοιπη ζωή μας.

Αντίο."

Γύρισε την πλάτη του και κατευθύνθηκε προς την έξοδο. Ήταν ακόμη αδύναμος αλλά περπατούσε με περισσότερη σιγουριά τώρα.

Άνοιξε την πόρτα, αναρωτήθηκε αν θα έπρεπε να την κοιτάξει για μια τελευταία φορά, του φάνηκε πολύ μελοδραματικό, δεν γύρισε και απλά την άκουσε να ψιθυρίζει,

"Νομίζω πως θα σπάσει η καρδιά μου.."

και έκλεισε την πόρτα πίσω του.

Εκείνη έπιασε το στήθος της στο σημείο που χτυπάει η καρδιά, κράτησε την ανάσα της και έσπασε...
διαλύθηκε σε πολλά πολλά μικρά κομματάκια από μια δική της (ολόδική της) εσωτερική έκρηξη.


Εκείνος είχε μόλις βγει από το κτίριο όταν άκουσε τον θόρυβο της έκρηξης. Ασυναίσθητα χαμογέλασε λίγο, μπήκε στο επόμενο λεωφορείο που πέρασε και μισή ώρα αργότερα ήταν στο σπίτι του.

Η μπροστινή πόρτα είχε μείνει όλη αυτήν την ώρα ανοιχτή. Δεν την είχαν κλείσει από την βιασύνη τους να πάνε στο νοσοκομείο.

Μπήκε κάπως διστακτικά μέσα γιατί για μερικά δευτερόλεπτα φοβήθηκε ότι μπορεί κάποιος κλέφτης να ήταν εκεί.
Όλα ήταν ακριβώς όπως τα είχαν αφήσει. Στο χωλ είχε κομμάτια βαμβάκι πεταμένα παντού και στο σαλόνι ο καναπές και το τραπεζάκι ήταν αναποδογυρισμένα.

"Πώς έγιναν όλα αυτά? Και γιατί?" Δεν θυμόταν καν για πιο λόγο είχαν ξεκινήσει τον καβγά. Τον τελευταίο καιρό δεν χρειαζόντουσαν αιτίες για να αρχίσουν τις φωνές. Έμοιαζε σαν, οι φωνές και το ξύλο, να ήταν τα μοναδικά πράγματα που τους ένωναν.

Βρισκόντουσαν, τσακωνόντουσαν, χώριζαν και την επόμενη μέρα έκαναν πάλι τα ίδια.

"Όμως προσπαθούσαμε... βρισκόμασταν και θέλαμε να περάσουμε καλά... αλήθεια. Αλλά δεν μπορούσαμε."

Μπήκε στο σαλόνι, έβαλε τον καναπέ και το τραπεζάκι στην θέση τους, στάθηκε λίγο μπροστά από την φωτογραφία τους από εκείνο το πρώτο τους καλοκαίρι μαζί...


την άρπαξε, την έσκισε, πέταξε τα κομματάκια στο πάτωμα, πήγε στο δωμάτιό του έβγαλε από την ντουλάπα του τις κλωστές και τις βελόνες,


και άρχισε να μπαλώνει τις πληγές του…»

To Mary-Land blog συνεχίζεται στη σελίδα ii

I guess αυτό που προσπαθούσα να πω στον εαυτό μου τότε είναι ότι όλοι πληγώνομαστε και όλοι πληγώνουμε. Και δεν είναι απαραίτητα ότι είμαστε κακοί ή καλοί..

Καμιά φορά δεν καταλαβαινόμαστε.

Γεμίζουμε πληγές, τις μπαλώνουμε, μισούμε αυτούς που αγαπούσαμε, ευχόμαστε να μάθουμε για να μην ξανακάνουμε τα ίδια ξανά μανά, συχνά τα ξανακάνουμε, αλλά στο τέλος, αν όλα πάνε καλά θα έχουμε καταλάβει καλύτερα.

Εμάς και εκείνους.

Αυτούς που ήτανε απέναντι.

Θα έχουμε καταλάβει καλύτερα.

Αν όλα πάνε καλά ίσως βρεθούμε και στην ίδια πλευρά.


boo!

Πι.Ες. Άμα θέλετε να μου πείτε παραμύθι, εγώ θέλω! (m.synatsaki@gmail.com)

Previous:

Mary-Land Blog: S02Ep.11 “The one I learned what Kireru means”
Mary-Land Blog: S02 Ep.10 “The one for the goodbyes”
Mary-Land Blog: S02 Ep.09 “The one we have to STOP BULLYING!”
Mary-Land Blog: S02 Ep.08 “The one for the kitty cat”
Mary-Land Blog: S02 Ep. 07 «The one at midnight in Paris»
Mary-Land Blog: S02Ep. 06 “The one about the last 6 days”
Mary-Land Blog: S02 Ep.05 “The one with the seeds of hope
Mary-Land Blog: S02 Ep.04 “The one I want your real U”

Mary-Land Blog: S02 Ep.03 “The one with the rain in Spain”
Mary-Land Blog: Season 2 Ep. 2 “The one back to my roots”
Mary-Land Blog: Season 2 Ep.1 “The one we meet again! (I missed u)”
Mary-Land Blog: Ep. 50 “The one for our 1st birthday!”
Mary-Land Blog: Ep. 49 ? “The one with the party invitation”
Mary-Land Blog: Ep.49 “The one under my green hat”
Mary-Land Blog: Ep. 48 “The one in London 2012”
Mary-Land Blog: Ep. 47 “The one about the books that saved my life”
Mary-Land Blog: Ep.46 “The one about food and love”
Mary-Land Blog: Ep.45 “The one we learn to fly”
Mary-Land Blog: Ep.44 “The one for my VMA history”
Mary-Land Blog: Ep.43 «The one for the people who rule the world»
Mary-Land Blog: Ep. 42 “The one I wish for change"
Mary-Land Blog: Ep.41 “The one with my favorite words”
Mary-Land Blog: Ep.40 “The one I’m going in circles”
Mary-Land Blog: Ep. 39 “The one with the best Hanson song”
Mary-Land Blog: Ep. 38 + 1/4 "The one for good luck"
Mary-Land Blog: Ep.38 “The one AFTER the moving”
Mary-Land Blog: Ep. 37 “The one for the moving”
Mary-Land Blog: Ep. 36 “The one for the day after”
Mary-Land Blog: Ep.35 “The one for my girls (PLUS the 1st challenge update!)”
Mary-Land Blog: Ep. 34 “The one with The Ultimate Challenge”
Mary-Land Blog: Ep. 33 “The one with the Great Adventure on the Great Saturday”
Mary-Land Blog: Ep. 32 “The one I was a 17 again”
Mary-Land Blog: Ep.31 “The one with the 2,5 million calories”
Mary-Land Blog: Ep. 30 “The one with my inspirations”
Mary-Land Blog: Ep.29 “The one for the toast.. the French toast.”
Mary-Land Blog: Ep.28 “The one for the worst guy alive”
Mary-Land Blog: Ep. 27 “The one with the little good girls gone bad”
Mary-Land Blog: Ep. 26 “The one for the lips”
Mary-Land Blog: Ep. 25 “The one that wasn’t mine”
Mary-Land Blog: Ep. 24 “The one where we have to keep walking”
Mary-Land Blog: Ep.23 “The one for McQueen”
Mary-Land Blog: Ep. 22 “The one on the road”
Mary-Land Blog: Ep.21 “The one on the pole. (Not the North)”
Mary-Land Blog: Ep.20 “The one with the mixed feelings”
Mary-Land Blog: Ep.19 “The one I got spiritual”
Mary-Land Blog: Ep.18 “The one with my 11 lists for 2011” Part 2
Mary-Land Blog: Ep.18 “The one with my 11 lists for 2011” Part 1

Mary-Land Blog: Ep. 17 “The one with the time machine”
Mary-Land Blog: Ep. 16 «The one with everything I LOVE right now»
Mary-Land Blog: Ep. 15 “The one with the prom dress”

Mary-Land Blog: Ep. 14 “The one with all the lost moments”
Μaryland blog ep. - : "The one I didn't want to write"
Maryland Blog ep. 13: "The sweet one"
Mary-Land blog: ep.12 “The one at my grandma’s place”
Mary-Land Blog ep. 11 “The one with the bad hair days”
Mary-Land Blog Ep. 10 “The one where we still hope”
Mary-Land blog: Ep. 9 “The one with the great return”
Mary-Land blog: Ep. 8 “The one where everyone was #iSad”
Maryland: Episode 7 "The one with all the free stuff"
Mary-Land blog: Ep. 6 “The one with the first Autumn rain”
Maryland blog: The one with ALL the clutches
Mary-Land Episode 4 "The One near Alexanderplatz"
Mary-Land blog: Episode 3 "The one I was Naked"
Maryland: Episode 2 "The one in London"
Mary-Land: Εpisode 1

Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα..

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr