Θύελλα σχολίων και αντιδράσεων έχει προκαλέσει τις τελευταίες ώρες η ανάρτηση της Μάρως Βαμβουνάκη. Ειδικότερα, η γνωστή συγγραφέας την ημέρα τέλεσης της κηδείας της 26χρονης Γαρυφαλλιάς, που δολοφονήθηκε από τον σύντροφό της στην Φολέγανδρο, έγραψε στον λογαριασμό της στο Fcebook:
Και έχω φάει ξύλο από άντρα και έχω ρίξει ξύλο. Το ομολογώ! Τουλάχιστον χαστούκια έχω ανταλλάξει. Κι αυτά δεν έγιναν από κακία, αλλά από αμοιβαίες απελπισίες, αμοιβαίες ζήλιες, τρόμους χαμού, παραφορά και πόνους και από τα δύο μέρη. Όσα δηλαδή περιέχει ένας ορμητικός έρωτας. Ο δυνατός έρωτας δεν ξέρει από καθωσπρεπισμούς, θέλει αλλά δεν μπορεί πάντα.
Αν υπήρχε φέισμπουκ και πολιτική ορθότητα την εποχή του Οθέλλου, την εποχή του Άμλετ, τον καιρό της Μήδειας, του Ορέστη, του Δαβίδ, θα γνωρίζαμε σήμερα τούτες τις εκθαμβωτικές τραγωδίες; Τι σοφά και ποιητικά μιλούν στο τέλος του έργου για τα επικίνδυνα πάθη, τα συνηθισμένα κοινά πάθη οι τραγικοί! Και αχ, τα ανθρώπινα πράγματα είναι μείγμα από άστρα και λάσπη".
Πολλοί ήταν όσοι δεν θεώρησαν σωστή την επιλογή της συγκεκριμένης στιγμής προκειμένου να κάνει τις δηλώσεις αυτές, με μερικούς να εκφράζουν την άποψή τους επικρίνοντας την κίνηση της Μάρως Μαμβουνάκη.
Η απάντησή της
Η συγγραφέας απάντησε στα εν λόγω σχόλια, και πάλι μέσα από τον λογαριασμό της στο Facebook, γράφοντας
"Επειδή η βροχή μιας ακατανόητης παρανόησης συνεχίζεται με πανάσχημους τρόπους. Για τελευταία φορά επανέρχομαι στο θέμα μας. Ξαναλέω πως όσα είπα χθες ασφαλώς και δεν συνδέονται με την φοβερή τραγωδία της Γαρυφαλιάς και κάθε αδικοχαμένης κοπέλας. Μα είναι δυνατόν να το κάνω;;; Δεν θέλω κοντά μου άτομα που το διανοούνται αυτό! Ούτε καν γνώριζα ότι χθες ήταν η κηδεία του άτυχου κοριτσιού… Όσα έγραψα τα είπα διαβάζοντας επί μέρες τόσα ποστ κ σχόλια έξαλλα, δικαστικά, γεμάτα τυφλή άγνοια για τον κίνδυνο των παθών μας, άγνοια για τους νοσογόνους πόθους της ανθρώπινης κτητικότητας στη σχέση. Τον πρωτόγονο εγωισμό και την θανάσιμη ευθιξία της ανασφάλειας στους δεσμούς. Όμως πολλοί γράφοντες είναι τόσο αγνοί και άμεμπτοι στα δικά τους που σοκάρονται βαριά, βρίσκουν ευκαιρία να βρίσουν, να θίξουν, να υπογραμμίσουν την ολοκάθαρη, τέλεια ζωή τους, το ήθος τους, και να συνεχίσουν να αγνοούν τις γλιστερές παγίδες του έρωτα αφού ποτέ τους και ολοφάνερα δεν τον έχουν ζήσει. Να προσέχετε, η ζωή είναι αλλού! Σίγουρα έξω και μακριά από το φεις σας." έγραψε σήμερα η Μάρω Βαμβανάκη σήμερα.
Και προσέθεσε σε επόμενο post
Δεν θέλω να λυπηθώ άλλο, ούτε να παραπονεθώ. Τόσοι φίλοι μπήκαν στην ταλαιπωρία να διαβάζουν ολημερίς όσα οι αλλοι με κατηγορούνε, να εισπράττουν την ένταση, να νώθουν υποχρεωμένοι να με υποστηρίξουν...
Ίσως κι εγώ εκφράστηκα περίεργα, απρόσεχτα, δεν κατάφερα να κάνω σαφές αυτό που προσπαθούσα να πω και που ήταν προκλητικό και ευαίσθητο.. Δραματικά άκαιρο, άθελά μου, και σας πέτυχα ευάλωτους. Όλα λάθος!
Δεν μ αρέσει να κοιμηθώ απόψε με το βάρος της άλυτης έντασης, ειδικά εδώ μέσα όπου τόσα και τόσα ζήσαμε μαζί επί χρόνια, περήφανοι που τα καταφέρνουμε στην αγάπη και στην ευθύτητα. Δεν θέλω να χάσουμε όσα μαζέψαμε από βάθη ψυχης και με αγώνα. Εγω τουλάχιστον που πολλά χρωστώ στη συντροφιά μας, θα προσπαθήσω να ξαναβρούμε την εμπιστοσύνη μας, τον σεβασμό μας.
Καληνύχτα! Σας ευχαριστώ, συγχωρέστε με αν σας απογοήτευσα, αν σας εκνεύρισα, αν σας δίχασα. Κι άλλα διάφορα που εσείς ξέρετε. Δεν είμαι αυτά μόνο ελπίζω. Να με θυμάστε με αγάπη.