Το Paris Opera Junior Ballet καταφθάνει στην Αθήνα για δύο μοναδικές παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 27 και 28 Μαΐου. Σε μια περίοδο που ο κόσμος του χορού αναζητά νέες ισορροπίες ανάμεσα στην παράδοση και την καινοτομία, το Μπαλέτο της 'Όπερας του Παρισιού — ένας από τους πλέον εμβληματικούς θεσμούς στον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη — συνεχίζει να πρωτοστατεί. Στο τιμόνι του βρίσκεται ο πρώην θρυλικός Étoile του Μπαλέτου, πολυβραβευμένος χορευτής και νυν καλλιτεχνικός διευθυντής με πολύτιμη εμπειρία, καθαρό όραμα και ουσιαστική αγωνία για αυθεντικότητα και πηγαία έκφραση, Jose Martinez.
Στη συνέντευξη που έδωσε στο "α", μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, αποκαλύπτει την οπτική του, την αποστολή ενός από τους πιο ιστορικούς και εμβληματικούς θεσμούς για το χορό και το μέλλον όπως διαφαίνεται στα μάτια των νέων δημιουργών και ερμηνευτών. Τα 18 νεαρά αστέρια του μπαλέτου που θα δούμε στην Αίθουσα "Αλεξάνδρα Τριάντη" του Μεγάρου Μουσικής, θα χορέψουν τέσσερα έργα. Δύο από αυτά με την υπογραφή των George Balanchine και Maurice Béjart, δύο επιδραστικών χορογράφων για την ιστορία του χορού. Περιλαμβάνεται επίσης μια χορογραφία της σύγχρονης Άναμπελ Λόπεζ Οτσόα, γνωστής για το ενδελεχώς "δομημένο χάος" που δημιουργεί επί σκηνής, καθώς και η δημιουργία του ίδιου του Μartinez "Mi Favorita". 'Ένα ζωντανό δείγμα της προσωπικής του χορογραφικής γραφής που χαρακτηρίζει ο συγκερασμός της φινέτσας του κλασικού μπαλέτου με νεοκλασικά στοιχεία, μουσικότητα, καθαρές γραμμές και έναν εκλεπτυσμένο συναισθηματικό απόηχο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας σας ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας, εισαγάγατε ένα νέο ρεπερτόριο, στηρίζοντας νέες φωνές στο χορό. Πώς διαμόρφωσε αυτή η εμπειρία τη σημερινή σας προσέγγιση ως επικεφαλής του Μπαλέτου της 'Όπερας του Παρισιού;
Τα χρόνια μου στη Μαδρίτη ήταν πραγματικά χρόνια μαθητείας. Ως επικεφαλής της Compañía Nacional de Danza, κλήθηκα να υποστηρίξω μια σημαντική μετάβαση: τη δημιουργία μιας ομάδας ικανής να αγκαλιάσει τόσο το κλασικό ρεπερτόριο όσο και τη σύγχρονη γραφή. Ήταν μια εμπειρία πλούσια και απαιτητική. Χρειάστηκε να εμπλακώ σε κάθε πτυχή της λειτουργίας μιας ομάδας: περιοδείες, διαχείριση, προγραμματισμός, συνεργασία με χορογράφους - και όλα αυτά με περιορισμένα μέσα. 'Ήταν ένα αληθινό σχολείο καλλιτεχνικής και ανθρώπινης διοίκησης: να μάθεις πώς να συνοδεύεις τους χορευτές στην εξέλιξή τους, να δημιουργείς προγράμματα προσαρμοσμένα σε κάθε κοινό και χώρο, να αναπτύσσεις μια στρατηγική για τη διεύρυνση και εδραίωση ενός νέου κοινού.
'Όλες αυτές οι δεξιότητες μου είναι χρήσιμες σήμερα στη διεύθυνση του Μπαλέτου της 'Όπερας του Παρισιού. Φυσικά, το πλαίσιο είναι διαφορετικό — βρισκόμαστε εδώ σε έναν οργανισμό εντελώς άλλης κλίμακας — αλλά η ουσία της δουλειάς παραμένει η ίδια: να κρατάς μια ομάδα ζωντανή, να καλλιεργείς τον διάλογο ανάμεσα στην παράδοση και τη δημιουργία, να χτίζεις μια καλλιτεχνική όραση, ανταποκρινόμενος παράλληλα στις λογιστικές, ανθρώπινες και θεσμικές απαιτήσεις. Το μοντέλο είναι παρόμοιο, αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Η Μαδρίτη μού έδωσε συγκεκριμένα εργαλεία, μια πολύτιμη εμπειρία, που μου επιτρέπει σήμερα να προσεγγίζω αυτή την αποστολή με καθαρότητα και δέσμευση.
Η 'Όπερα του Παρισιού είναι συνώνυμη με την παράδοση του κλασικού χορού. Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε ανάμεσα στη διατήρηση του κλασικού ρεπερτορίου και την ανάγκη για καλλιτεχνική ανανέωση;
'Ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα της 'Όπερας του Παρισιού είναι ο εξαιρετικά πλούσιος κατάλογος έργων της. Υπάρχει μια ισχυρή βάση που υπάρχει εδώ και δεκαετίες, με τα μεγάλα κλασικά έργα του μπαλέτου, έργα Γάλλων και διεθνών χορογράφων, καθώς και σημαντικά κομμάτια του 19ου και 20ού αιώνα. Είναι μια ζωντανή κληρονομιά, στην οποία μπορείς διαρκώς να ανατρέχεις.
Η δουλειά μου είναι να θρέφω αυτό το υπόβαθρο, ενώ του δίνω νέα πνοή: να αναζητώ νέους χορογράφους, να προσκαλώ καταξιωμένους καλλιτέχνες, να προτείνω νέα χορογραφικά λεξιλόγια, νέες γραφές, και να χτίζω έναν προγραμματισμό που να συνδέει την παράδοση με την καινοτομία. Η ισορροπία αυτή δεν επιτυγχάνεται απαραίτητα σε κάθε σεζόν, αλλά σε μια ευρύτερη προοπτική, σε βάθος χρόνου.
Και αυτό είναι επίσης κάτι πολύτιμο εδώ: ο χρόνος. Το γεγονός ότι η διεύθυνση της 'Όπερας του Παρισιού δεν περιορίζεται από μια σύντομη θητεία επιτρέπει ακριβώς να εντάξουμε αυτή την ισορροπία σε μια διαχρονική λογική. Αν μια νέα δημιουργία δεν μπορεί να ενταχθεί αμέσως στο πρόγραμμα, μπορεί να βρει τη θέση της λίγο αργότερα. Αυτό προσφέρει την ελευθερία να χτίσεις έναν συνεκτικό προγραμματισμό που σέβεται την ιστορία του θεσμού, ενώ τον ανοίγει προς το μέλλον.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
