© Λεωνίδας Τούμπανος
Μια ηλιόλουστη μέρα -πάρα την κακοκαιρία των ημερών που ακολούθησαν- συναντήσαμε τον Στέλιο Μάινα στη Μαρίνα Φλοίσβου*, ίσως το καταλληλότερο σημείο για να μας μιλήσει για το νέο του βιβλίο που κυκλοφορεί αύριο, στις 9/10. "Αρόδου" ο τίτλος του (εκδ. Ψυχογιός) και αφηγείται την ιστορία ζωής ενός γερόλυκου καπετάνιου λίγο πριν το "τρίτο στεφάνι" του. Άραγε, θέλησε ποτέ ο αγαπημένος ηθοποιός και συγγραφέας να ακολουθήσει τα ίδια χνάρια και να γίνει καπετάνιος -σαν και τον πατέρα του; Και γιατί μας λέει ότι στη πραγματικότητα ηρωίδες ήταν οι σύζυγοι που έμεναν πίσω; Απαντήσεις για αυτά και ακόμη περισσότερα (συν τον προσωρινό τίτλο του επόμενου βιβλίου του) στη συζήτησή μας που ακολουθεί.
Τι σας παρακίνησε να γράψετε αυτή την ιστορία;
Οι συγγραφείς λένε παραμύθια. Παίρνουν αφορμή από ένα αντικείμενο για να πουν για τον εσωτερικό τους κόσμο -πάντα γι’ αυτόν. Απλώς διαλέγουν κάθε φορά κάτι διαφορετικό. Ό,τι κι αν κάνεις, όμως, θα εμφανιστεί το ποιος είσαι πραγματικά. Άρα δεν υπήρχε κάποια συγκεκριμένη αφορμή.
Έχετε όμως στενή σχέση με τον κόσμο των ναυτικών.
Ναι, ο κόσμος της θάλασσας μού είναι αρκετά γνώριμος επειδή προέρχομαι από οικογένεια ναυτικών. Ο πατέρας μου ήταν καπετάνιος. Εγώ, βέβαια, μεγάλωσα στον Βύρωνα. Δεν είμαι άνθρωπος της θάλασσας. Χρειάστηκε να αναπλάσω αυτήν την πραγματικότητα από την αρχή καθώς ουσιαστικά δεν την ήξερα. Ήταν μια πρόκληση.
Πώς ήταν η παιδική σας ηλικία λόγω αυτού;
Στην ουσία έχω ένα παζλ από οπτικές μνήμες. Από τον πατέρα μου και άλλους συγγενείς.
Στην εποχή τη δική μου το ταξίδι δημιουργούσε μια φενάκη κοσμοπολιτισμού, πράγμα που απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στην ουσία επρόκειτο για έναν φοβερό αγώνα επιβίωσης. Τώρα τα καράβια δεν σταματούν τόσο στα λιμάνια, τότε πέρναγαν μήνες.
Από τότε θυμάμαι και τα δώρα του πατέρα μου. Είχα παιχνίδια από την Ιαπωνία, για παράδειγμα, που τότε δεν υπήρχαν στην κοινωνία. Τα βάζαμε να λειτουργήσουν και παίζαμε.
Θέλατε ποτέ να γίνετε κι εσείς καπετάνιος;
Όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου μου έλεγε να γίνω, πράγμα το οποίο εγώ φυσικά δεν ήθελα. Δεν ήθελα να έχω καμιά σχέση με το αντικείμενο διότι ήξερα ότι είναι ένας πολύ δύσκολος τομέας, παρόλο που φαίνεται περιπετειώδης. Φανταστείτε ότι ο πατέρας μου τα τελευταία χρόνια που ταξίδευε δεν έβγαινε στα λιμάνια. Και τον ρωτούσα γιατί και μου απαντούσε: "έχω κάνει τον περίπλου της γης τέσσερις φορές”. Υπήρχε μια μονοτονία. Η περιπέτεια βρίσκεται μέσα μας, είναι πιο πεζά τα πράγματα απ’ ό,τι νομίζουμε. Το μεγάλο μυστήριο είναι η απεραντοσύνη της θάλασσας.
Για τι μιλάει το "Αρόδου”;
Αφηγείται τον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή, του καπετάνιου Μιχάλη, τη μοναξιά, την απομόνωση και τον "οδυσσαϊσμό” του -ας μου επιτραπεί ο όρος- που είναι κληρονομιά όλων των ναυτικών μας, που πηγαίνουν από τόπο σε τόπο. Αυτή είναι και η θέση μου στη ζωή: από τον έναν πνευματικό τόπο στον άλλον. Το βιβλίο εμπεριέχει ένα ευρύ οδοιπορικό καθώς ταξιδεύει από το Χονγκ Κονγκ ως και την Αλάσκα. Στις σελίδες του προσπάθησα να αναπλάσω μεταξύ άλλων την ατέρμονη μοναξιά τους.
Έχει μέσα δικά σας βιώματα;
Το πρωτογενές υλικό για αυτή την ιστορία είναι η ζωή ενός ξάδερφού μου. Εξ αντανακλάσεως πάντα, όμως, ως αφορμή. Ήταν ένα υπόδειγμα ανθρώπου, γενναιόδωρος, δίκαιος.
Τι άνθρωπος είναι ο Μιχάλης;
Είναι ένας άνθρωπος ταλαιπωρημένος που ταλαιπωρεί και τους άλλους. Ένας κανονικός άνθρωπος δηλαδή! (γελά) Το ελάττωμά του είναι ότι δύσκολα επικοινωνεί το μέσα του. Έτσι είναι μια αρκετά μεγάλη μερίδα ναυτικών -ειδικά τότε που έλειπαν τόσο καιρό. Επίσης, δεν είναι ένας φαφλατάς. Οι ιστορίες που αφηγούνται οι ναυτικοί που λένε πολλά είναι οι περισσότερες ψεύτικες. Έτσι, επίσης, προκύπτουν ερωτηματικά στον αναγνώστη. Μέχρι και το τέλος. Ανάλογα χαρακτηριστικά έχει κι ο δεύτερός μου βασικός ήρωας, ο Άρης.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
