Όταν ήμασταν στο Λύκειο οι καθηγητές μας είχαν το κακό συνήθειο να μας υπενθυμίζουν πώς η «επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως». Κάτι που μπορεί να ισχύει σε μεγάλο βαθμό για την Ιστορία Κατεύθυνσης, δεν ταιριάζει όμως παντού και πάντα.
Όπως για παράδειγμα στο σινεμά. Όπου όταν βλέπεις ξανά τα ίδια και τα ίδια μπορεί να σου τη δώσει λιγάκι. Να κουραστείς. Να βρεθείς στη δυσάρεστη θέση και να ουρλιάξεις «φτάνει πια, μας πήξατε». Όμως όπως και να το κάνουμε οι μανιέρες -δυστυχώς- δεν λείπουν.
Μάλιστα αν ήταν τίποτα καρατερίστες οι φταίχτες δε θα δίναμε μεγάλη σημασία. Αντίθετα όμως είναι πρωταγωνιστές. Και μάλιστα πολύ αγαπημένοι.
Τα WoW του Owen Wilson
Δεν ξέρουμε αν αποτελεί σκηνοθετική εντολή ή νευρικό τικ. Ή και τα δύο. Αυτή είναι η αλήθεια. Και μπορεί αρχικά να έχουμε γελάσει με το χαρακτηριστικότατο WOW, τώρα όμως πια πιστεύουμε πώς την πληγώνει την υποκριτική του λιγάκι o Owen. Μιας κι εάν συνεχίσει σε αυτόν τον ρυθμό, θα θυμίζει περισσότερο meme παρά ηθοποιό.