Follow us

«Εύχομαι ο Φρανκ Σινάτρα να μπορούσε απλά να σκάσει και να αρχίσει να τραγουδάει»

Ο Μπόγκαρτ την έλεγε «μωρό» το υπόλοιπο Χόλιγουντ «το βλέμμα». Η Λορίν Μπακόλ με την αρρενωπή, σέξι φωνή & τη σαγηνευτική εικόνα δεν υπήρξε ποτέ «εύκολη περίπτωση»

bogartandbacall_11192932_669204689852149_605916689_n

Το Φεβρουάριο του ’44 ξεκινούν τα γυρίσματα της «Σειρήνας της Μαρτινίκας». Πρώτη μέρα, πρώτη σκηνή. Η Λορίν Μπακόλ μπαίνει από τη μισάνοιχτη πόρτα στο δωμάτιο του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, ρωτώντας «έχει κανείς σπίρτα;» Εκείνος της πετά ένα σπιρτόκουτο. Ανάβει το τσιγάρο της και λέγοντάς του «ευχαριστώ» του πετά πίσω τα σπίρτα. «Το κεφάλι μου έτρεμε, το χέρι μου έτρεμε, το τσιγάρο έτρεμε, κι όσο προσπαθούσα, τόσο πιο πολύ έτρεμα», γράφει. Ο σταρ προσπαθεί να τη βοηθήσει να αισθανθεί άνετα, κάνοντας χιούμορ. Τελικά, όπως περιγράφει η ίδια, «κατάλαβα ότι ο μόνος τρόπος για να μην τρέμει το κεφάλι μου είναι να το κρατήσω χαμηλά, σχεδόν κολλημένο στο στήθος μου, και να κοιτάξω τον Μπόγκαρτ». Έτσι γεννιέται το περίφημο βλέμμα της – αποκτά το υποκοριστικό που θα την ακολουθεί στο Χόλιγουντ: «Το βλέμμα».

Σε μια αξέχαστη σκηνή της ταινίας η Λορίν λέει στον Μπόγκι: «Ξέρεις να σφυρίζεις; Απλά ενώνεις τα χείλη και φυσάς. Αν χρειαστείς κάτι, σφύρα…» Οταν το φιλμ ολοκληρώνεται, οι δυο τους είναι πλέον ζευγάρι – μυστικό στην αρχή γιατί εκείνος είναι εγκλωβισμένος στον τρίτο γάμο του. Λίγες μέρες μετά θα της κάνει το πρώτο του δώρο: ένα χρυσό βραχιόλι – μια ταυτότητα με μια σφυρίχτρα.

«Το κεφάλι μου έτρεμε, το χέρι μου έτρεμε, το τσιγάρο έτρεμε, κι όσο προσπαθούσα, τόσο πιο πολύ έτρεμα»

Η Λωρίν Μπακόλ (16 Σεπτεμβρίου 1924 - 12 Αυγούστου 2014), βαφτίστηκε Μπέττυ Τζόαν Πέρσκε και έγινε γνωστή για τη βραχνή φωνή της και την θελκτική της εμφάνιση. Αποτέλεσε μεγάλο ίνδαλμα της μόδας κατά τη δεκαετία του 1940.

Είναι πιθανώς περισσότερο γνωστή ως πρωταγωνίστρια σε φιλμ νουάρ, όπως οι ταινίες Πάθος και αίμα (1946) και Σκοτεινή διάβασις (1947), αλλά και ως κωμικός, όπως για παράδειγμα στην ταινία του 1953 «Πώς να παντρευτείτε έναν εκατομμυριούχο». Η Μπακόλ επίσης απόλαυσε επιτυχία πρωταγωνιστώντας στο Μπρόντγουεϊ, στα μιούζικαλ «Applause» (1970) και «Woman of the Year» (1981). Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει εικοστή στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.

Η Μπακόλ εργαζόταν part-time ως μοντέλο, παράλληλα με τα μαθήματα στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης. Η σύζυγος του σκηνοθέτη και παραγωγού Χάουαρντ Χοκς την πρόσεξε τον Μάρτιο του 1943 στο εξώφυλλο του Harper's Bazaar και παρότρυνε τον Χωκς να της κάνει δοκιμαστικό. Εκείνος προσκάλεσε τη Μπακόλ στο Χόλιγουντ για οντισιόν. Της προσέφερε επταετές προσωπικό συμβόλαιο, τη μετέφερε στο Χόλιγουντ, της παρείχε $100 την εβδομάδα, και ξεκίνησε να προωθεί την καριέρα της. Άλλαξε και το όνομά της σε Λωρίν Μπακόλ. Η Νάνσυ Χοκς την πήρε υπό την προστασία της. Την καθοδήγησε στο στυλ και σε θέματα κομψότητας, τρόπων και γούστου. Η φωνή της Μπακόλ εκπαιδεύτηκε να γίνει χαμηλότερη, πιο αρρενωπή και σέξι, κάτι που κατάληξε σε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές στο Χόλιγουντ.

«Εύχομαι ο Φρανκ Σινάτρα να μπορούσε απλά να σκάσει και να αρχίσει να τραγουδάει»

Στις 21 Μαΐου 1945 η Μπακόλ παντρεύτηκε τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Ο γάμος και το ταξίδι του μέλιτος έγιναν στη Φάρμα Μάλαμπαρ, στο Οχάιο. Ήταν η εξοχική κατοικία του βραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα Λούις Μπρόμφιλντ, στενού φίλου του Μπόγκαρτ. Η Μπακόλ ήταν 20 και ο Μπόγκαρτ 45. Έμειναν μαζί μέχρι τον θάνατο του Μπόγκαρτ από καρκίνο το 1957. Ο Μπόγκαρτ συνήθιζε να την αποκαλεί «μωρό», ακόμη κι όταν αναφερόταν σε αυτή μπροστά σε άλλους.

Η Λορίν Μπακόλ έγινε το αντικείμενο του πόθου διάσημων ανδρών όπως ο Φρανκ Σινάτρα κι ο Κάρι Γκράντ. Ο θάνατος του Μπόγκαρτ τους έδωσε μια ευκαιρία να τη διεκδικήσουν, να σταθούν πλάι της και συνεχίσουν να τη λατρεύουν ακόμα κι όταν εκείνη εκδήλωνε επιδεικτικά την περιφρόνησή της για τις θρυλικές τους περσόνες.

Η Μπακόλ ήταν, επίσης, παντρεμένη με τον ηθοποιό Τζέισον Ρόμπαρτς κατά την περίοδο 1961 έως 1969. Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της Μπακόλ, πήραν διαζύγιο εξαιτίας του εθισμού του στο αλκοόλ. Στις 23 Δεκεμβρίου, τη μέρα που πρόκεται να φύγουν από το μαιευτήριο, η Λορίν περιμένει τον Τζέισον να έρθει να τους πάρει. Τον παίρνει τέσσερα τηλέφωνα και εκείνος είναι άφαντος. Όταν επιτέλους απαντά, εκείνη καταλαβαίνει πως είναι τελείως μεθυσμένος. Της λέει ότι θα φτάσει σύντομα με μια μεγάλη έκπληξη. Ερχεται, πολλές ώρες μετά, με μία Ρολς Ρόις. «Μου ήταν παντελώς αδιάφορη, θα προτιμούσα να ερχόταν με ταξί και νηφάλιος».

Ομως, ο Τύπος περιμένει να δει το διάσημο ζευγάρι με το μωρό. «Δεν ήθελα να το κρατήσει ο Τζέισον – φοβόμουν ότι θα του πέσει από τα χέρια. Επέμενε, όμως, και για να μην κάνω σκηνή τού το άφησα. Υστερα από λίγο διαπίστωσα ότι αιμορραγούσα. Έτρεξα στο δωμάτιο για να… ανασυγκροτηθώ. Ημουν αναστατωμένη και τρομαγμένη. Είχα έναν σύζυγο που αγαπούσα, αλλά τίποτα δεν πήγαινε καλά μαζί του». Ο γάμος τους κράτησε οκτώ χρόνια.

Η Μπακόλ απέκτησε δύο παιδιά από τον γάμο της με τον Μπόγκαρτ και ένα με τον Ρόμπερτς. Πρόκειται για το Στήβεν Μπόγκαρτ, παραγωγό ειδήσεων, δημιουργό ντοκιμαντέρ και συγγραφέα, τη Λέσλι Μπόγκαρτ, καθηγήτρια της γιόγκα και το Σαμ Ρόμπαρτς, ηθοποιό. Η Μπακόλ δεν παντρεύτηκε άλλη φορά. Στην αυτοβιογραφία της, μνημονεύει ένα δεσμό της με τον Λεν Κάριου, συμπρωταγωνιστή της στο «Applause».

Το μελανό σημείο της ιστορίας της: Αν και αρχικά με τον Μπόγκι ένωσαν τη φωνή τους ενάντια στη διαβόητη μπλακ λιστ του Μακάρθι, τελικά φαίνεται πως υπέκυψαν στην πίεση που τους ασκήθηκε και τελικά αποστασιοποιήθηκαν. Σε ένα άρθρο του μάλιστα το 1948 («Photoplay Magazine») ο Μπόγκαρτ δηλώνει: «Δεν είμαι κομμουνιστής».

Η ΛΟΡΙΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ

>Σπουδαίος ηθοποιός. Αυτό σημαίνει κάτι. Οταν μιλάς για έναν σπουδαίο ηθοποιό, δεν μπορείς να μιλάς για τον Τομ Κρουζ. Η συνολική συμπεριφορά του είναι σοκαριστική. Είναι ανεπίτρεπτο και χυδαίο να χρησιμοποιείς την προσωπική σου ζωή για να πουλήσεις. Είναι ένα είδος αρρώστιας..

> Το να ανήκεις στο καλλιτεχνικό στερέωμα δεν είναι επάγγελμα, αλλά ατύχημα.

> Ένα κοίταγμα στον καθρέφτη δεν συνεπάγεται την αποκόμιση κανενός μαθήματος ζωής.

Το 2007 έλαβε ένα τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά της στον κινηματογράφο. Ενώ κρατούσε στα χέρια της το χρυσό αγαλματίδιο, σχολίασε: «Επιτέλους, ένας άντρας».

> Δεν είμαι της φιλοσοφίας του «ήμουν» αλλά του «θα γίνω».

> Εύχομαι ο Φρανκ Σινάτρα να μπορούσε απλά να σκάσει και να αρχίσει να τραγουδάει.

> Δεν μπορείς πάντα και παντού να είσαι πρωταγωνίστρια.

> Στο Χόλιγουντ, ένα ισότιμο διαζύγιο σημαίνει ότι ο καθένας κερδίζει το 50% της δημοσιότητας.

> Ποιος ο λόγος να δουλεύεις όλη σου τη ζωή και μετά να σταματάς;

> Ήθελα υπερβολικά πολύ το ρόλο της Μαρίλα στο «Η Γυναίκα μου, εγώ και ο πειρασμός». Για να τον αποκτήσω έκανα τα πάντα - συμφώνησα σε έναν πενιχρό μισθό. Η Γκρέις Κέλι θυμάμαι μου είχε πει: «Δεν θα σε συγχωρήσω ποτέ που υποδύθηκες αυτήν την ηρωίδα. Ήταν γραμμένη για μένα». Εν τέλει, αυτήν πήρε τον πρίγκηπα, εγώ το ρόλο.

> Ένας τρόπος να καταλάβεις εάν έχεις φέρει εις πέρας την αποστολή σου στη ζωή είναι ο εξής: Εάν ζεις ακόμα, τότε έχεις ακόμα πολλή δουλειά μέχρι να τα καταφέρεις.

> Παρότι αναγνωρίζω ότι το παρελθόν είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας που δεν πρέπει να αγνοούμε, δεν μπορώ να ζω σε αυτό. Δεν κοιτάζω άλμπουμ φωτογραφιών. Αν θέλεις μπορώ να σου δείξω μερικά, αλλά πρέπει να τα κατεβάσω από το πατάρι και δεν ανεβαίνω σε σκάλες.

Δείτε ένα βίντεο με τη ζωή της Λορίν Μπακόλ, από ενός έως 89:

Πηγή: WomanToc Κεντρική Φωτογραφία: Instagram

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ