Ελεονώρα Μελέτη: Φωτογραφίζεται με μαγιό σε άκρως σέξι διάθεση

Μιλά για τα νέα της σχέδια, αλλά και για τον αν είναι έτοιμη στα 37 της να αποκτήσει παιδί

Στην περιοδικό Down Town Κύπρου και τον Αλέξανδρο Πρίφτη έδωσε συνέντευξη η Ελεονώρα Μελέτη και μίλησε για όσα άλλαξαν στη ζωή της, τα νέα της σχέδια και για ό,τι ονειρεύεται για το μέλλον.

Πώς θυμάσαι τον εαυτό σου τον Οκτώβριο του 2006, όταν ήσουν το πρώτο μας εξώφυλλο;

Εκείνο τον Οκτώβριο ξεκινούσα τη δεύτερή μου χρονιά στον «Πρωινό Καφέ». Μόλις είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ τι μου συμβαίνει, αν και είχα ακόμη αρκετή αμηχανία. Είχα αμηχανία με τον εαυτό μου και δεν ήξερα τότε από πού πηγάζει, ούτε και πώς να τη διαχειριστώ. Ήμουν, όμως, πολύ ευχαριστημένη γιατί κάναμε επιτυχία στην εκπομπή και, παράλληλα, σοκαρισμένη, από αυτά που είχαν προηγηθεί έναν ολόκληρο χρόνο. Εννοώ τα σχόλια και όλα αυτά που ξέρετε…

Τι άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα;

Σίγουρα έχω αλλάξει πολλά πράγματα στον χαρακτήρα μου. Έχω συμφιλιωθεί με τον εαυτό μου, έχω θέσει τα όριά μου, τα αναγνωρίζω πια. Γνωρίζω τι θέλω και το διεκδικώ. Έγινα θαρραλέα στον τρόπο που διεκδικώ και είμαι αποφασισμένη όταν δεν θέλω να συμβιβαστώ. Παραμένω πιστή και σταθερή σε αρχές που είναι αδιαπραγμάτευτες.

Εκείνη την εποχή δήλωνες στον τίτλο του εξωφύλλου μας: «Είμαι μόνη μου και προβλέπω ότι θα είμαι για πολύ καιρό ακόμα». Επαληθεύτηκες;

Ναι, φυσικά! Ήταν μία περίοδος που είχα αμηχανία και δεν ήξερα τι να κάνω. Οπότε, δεν μπορούσε να χωρέσει στη ζωή μου ακόμη ένας άνθρωπος, για τον οποίο θα έπρεπε να κοντρολάρω ακριβώς τα ίδια πράγματα. Εδώ δεν τα έβγαζα πέρα με τα δικά μου θέματα, θα τα είχα επί δύο; Δεν είχα τη δυνατότητα. Προτιμώ να αναλαμβάνω μόνη μου όλες τις ευθύνες, παρά να παίρνω κόσμο στο λαιμό μου. Καλύτερα να προστατεύεις τους δίπλα σου. Εγώ αυτό κάνω.

Σκέφτηκες όμως ότι, με το να είσαι «απείθαρχη» στους κανόνες της showbiz, μπορεί να θέσεις εαυτόν εκτός χώρου;

Δεν είμαι πειθαρχημένη, όχι. Αλλά δεν είμαι ούτε απείθαρχη, ούτε και άτακτη. Είμαι ο εαυτός μου. Εάν η αλήθεια μου δεν χωράει σε αυτό τον χώρο, κανένα πρόβλημα. Δεν θέλω να υπάρχω κι εγώ τότε. Αν είναι να φύγω επειδή η αλήθεια μου δεν θα χωράει στο χώρο αυτόν, τότε θα είναι τιμή μου να βρεθώ εκτός γι’ αυτό το λόγο.

Του χρόνου τι θες να κάνεις τηλεοπτικά;

Άπειρα πράγματα! (γελάμε). Μην ανησυχείς καθόλου. Έχω πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Κι όπου κολλάμε και διστάζουμε να πάρουμε αποφάσεις, τις παίρνει η ζωή για εμάς. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Η τηλεόραση είναι η μεγάλη μου αγάπη, αλλά μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτή. Τα πράγματα είναι δύσκολα, καθόλου ιδανικά. Τόσα χρόνια απέδειξα ότι αγαπώ αυτό που κάνω. Αν οι συνθήκες δεν είναι τέτοιες που θα με κάνουν να μην υποστηρίζω απόλυτα αυτό που κάνω, τότε δεν θα κάνω τίποτα. Το προτιμώ.

Έχω την αίσθηση ότι, παρόλο που είσαι στην πρώτη γραμμή, δεν θα σε πειράξει αν φύγεις κιόλας. Πως μπορεί να προτιμήσεις να κάνεις surfing για 6 μήνες στο εξωτερικό…

Και surf να μην κάνω… Δεν με νοιάζει να κάνω τηλεόραση, απλά για να υπάρχω στον χώρο. Αυτό το «εφ’ όρου ζωής» δεν υπάρχει για μένα, δεν είναι στο πεδίο μου. Ούτε σκοπεύω να πάρω σύνταξη από την τηλεόραση. Θέλω να είμαι εδώ για να κάνω ωραία πράγματα και να τα εισπράττει κάποιος. Υπάρχουν πολλά πρόσωπα ωραία, πιο ωραία από εμένα, που μπορούν να κάνουν τηλεόραση.

Τι έχεις αγαπήσει και τι έχεις μισήσει από τη δημοσιότητα;

Η αγάπη του κόσμου πάντα ήταν η δύναμή μου. Η επαφή, η επικοινωνία είναι κάτι το μαγικό. Τετριμμένο αυτό που λέω, αλλά ειλικρινές. Από την άλλη, δεν μπορώ με τίποτα όταν μπαίνουν και παραβιάζεται ο ιδιωτικός μου βίος και η προσωπική μου ζωή.

Αυτό δεν το προκάλεσες κάποιες φορές κι εσύ η ίδια στον εαυτό σου;

Πολλές φορές. Έπεσα στην παγίδα. Η δημοσιότητα με πήγε πίσω στην προσωπική μου ζωή. Κι έχω κάνει πολλά λάθη. Λάθη που πλήρωσα. Όμως έπαθα κι έμαθα.

Έτυχε ποτέ κάποιος σύντροφός σου, να έχει πρόβλημα με τη δουλειά σου;

Με τη δουλειά μου αυτή καθαυτή, όχι. Με τα γύρω-γύρω όμως, ναι! Και φυσικά, έφυγε…

Τα τελευταία χρόνια δεν μιλάς καθόλου για τα προσωπικά σου. Αυτός είναι ο λόγος;

Ναι, αυτός. Συνειδητά το κάνω πια. Αν παντρευόμουν αύριο, θα έκανα τα πάντα για να μην το μάθει κανείς και για να μη δείτε ούτε μισή φωτογραφία μου! Έκανα το λάθος να μοιραστώ πολλά πράγματα, χωρίς να υπάρχει λόγος. Έτσι νόμιζα ότι παιζόταν το παιχνίδι, δεν γνώριζα ότι είχα εναλλακτικές. Το πλήρωσα, ρε παιδί μου! Αλλά αυτός ήταν και ο λόγος που υποσχέθηκα στον εαυτό μου να απέχω πια. Εκτός πια κι αν βρω τον άνθρωπό μου και είναι μέσα από τον χώρο μας. Αν, δηλαδή, εκτίθεται στο κοινό και είναι γνωστός με έναν τρόπο. Μέχρι τώρα δεν μου έχει συμβεί αυτό. Αλλά θα κάνω τα πάντα για να μην προβάλω την προσωπική μου ζωή.

Είχες ποτέ το άγχος, βιολογικά, να προλάβεις να κάνεις ένα παιδί;

Μέχρι τώρα δεν μου γεννήθηκε αυτή η ανάγκη. Μου δημιουργούν άγχος οι γύρω μου. «Μεγαλώνεις», «δεν θα μπορείς να κάνεις για πάντα παιδί», «τι θα γίνει;» κλπ. Όλο αυτό με πρεσάρει κάπως… Από τη μία με πιέζει, αλλά δεν είναι αρκετό να με βιάσει για κάνω κάτι για το οποίο δεν αισθάνομαι ακόμα έτοιμη. Μπορεί να κληθώ να πληρώσω το τίμημα. Μπορεί να βρω και τον κατάλληλο άνθρωπο και να κάνω όμως. Δεν το ξέρω. Προς το παρόν, στα 37 μου, είμαι πολύ καλά!