Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ανοίγει την καρδιά του στον «Τηλεθεατή» και μιλά στην Ανθή Ακαρέπη για το ρόλο του «Βαγγέλη», την κωμωδία και την τέχνη του, καθώς και τα πράγματα που τον ευχαριστούν.
Ήταν εύκολο ή δύσκολο από υποκριτικής πλευράς να προσεγγίσετε τον τύπο του Βαγγέλη, ενός ανθρώπου που κανείς δεν θέλει για φίλο του;
«Εξαρτάται από το αποτέλεσμα και το αποτέλεσμα είναι η αποδοχή του κόσμου -κι αυτό το κάνει εύκολο ή δύσκολο. Όλα, εξάλλου, στη ζωή μας δύσκολα είναι, πόσο δε αυτό»...
Το ότι έχετε στα χέρια σας ένα αμερικανικό σενάριο, σας δίνει ελευθερία στις κινήσεις σας ή είναι πιο δεσμευτικό για σας;
«Προσωπικά, λειτούργησα ως εξής: Είδα τα δυο - τρία πρώτα επεισόδια, είδα πώς είναι η ιστορία σε γενικές γραμμές, ο χαρακτήρας του ήρωα και από εκεί και πέρα δεν χρειάζεται να τον μιμηθούμε. Τον φέραμε στα ελληνικά δεδομένα, για να έχει την απήχηση στον κόσμο. Το ζητούμενο, η ιδιαιτερότητά του είναι να αφορά την ελληνική πραγματικότητα».
Το look που έχετε υιοθετήσει συνάδει με το ρόλο;
«Ναι, και δυστυχώς θα με συνοδεύει μέχρι το τέλος της σειράς».
Ο Βαγγέλης έχει χρεωστούμενα σε πολλούς, εσείς έχετε φερθεί ποτέ σαν τον Βαγγέλη;
«Ο Βαγγέλης κινείται σε extreme καταστάσεις, για την κωμικότητα του πράγματος. Εγώ μπορεί να έχω φερθεί άσχημα σε κάποιους ανθρώπους, όχι όμως στο βαθμό που το έχει κάνει ο Βαγγέλης. Νομίζω ότι όλοι έχουμε κάνει καλές
και κακές πράξεις στη ζωή μας».
Στην επαγγελματική σας ζωή πιστεύετε ότι χρωστάτε σε κάποιους ανθρώπους;
«Επαγγελματικά νομίζω πως όλοι χρωστάμε. Το θέμα είναι να το ξεπληρώνουμε, γιατί θα ήταν εγωιστικό να λέγαμε το αντίθετο».
Σας έχουμε δει, ως επί το πλείστον, σε κωμικούς ρόλους. Σας αρέσει η κωμωδία και την κυνηγάτε ή αποφεύγετε το δράμα;
«Τυχαίνει. Δεν διαλέγω εγώ τους ρόλους που υποδύομαι, παίζω ό,τι μου προτείνουν. Έχω καταπιαστεί και με δραματικούς ρόλους, αλλά κυρίως μου προτείνουν κωμικούς, ίσως γιατί ταιριάζουν στη φύση μου. Μου αρέσουν, πάντως, όλα, κι αυτό που κοιτάω είναι να νιώθω εγώ καλά, να αισθάνομαι με το ρόλο που αναλαμβάνω ότι προ-
χωράω ως ηθοποιός, ότι κάνω ένα βήμα παραπέρα, πιο πάνω. Δεν με νοιάζει τίποτε άλλο, απλά να νιώθω αυτή την ανάγκη»..
Είστε από τους λίγους ηθοποιούς, που κρατάτε την προσωπική σας ζωή μακριά από τα φώτα. Πώς το καταφέρνετε;
«Δεν ενδιαφέρει κανέναν η προσωπική μου ζωή, αλλά μόνο εμένα. Κι είναι ένα αντίβαρο να είμαι ψυχικά υγιής. Τον κόσμο τον ενδιαφέρει μόνο η επαγγελματική μου ζωή. Πάντως, δεν αποφεύγω τα φώτα, αλλά ούτε τα προκαλώ».
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας ένα μεγάλο σας όνειρο;
«Μεγάλο όνειρο στη μικρή μας χώρα, λίγο οξύμωρο μοιάζει. Πάντως, αυτό που ονειρεύομαι είναι να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, κάτι που είχαμε από παλιά σε μεγάλο βαθμό, αλλά τώρα έχει χαθεί και δεν φταίει μόνο το οικονομικό. Πρέπει να βρούμε πάλι την ανεμελιά μας, να φτιάξουμε ό,τι έχει πάει λάθος από την αρχή και να γίνουμε καλύτεροι».
Αλήθεια, οικογένεια πότε σκέφτεστε να κάνετε;
«Αυτό δεν το προγραμματίζει κανείς, το φέρνει η ζωή. Η δημιουργία οικογένειας είναι γεγονός ότι ολοκληρώνει τον άνθρωπο, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Πάντως, το σκέπτομαι πολύ σοβαρά».
Οι φίλοι σας μετρούν αρκετά χρόνια;
«Έχω φίλους από το σχολείο που μετράνε 30 χρόνια, κι είμαι πολύ τυχερός που τους έχω και συνδεόμαστε με ειλικρινή και αγνή φιλία. Έχω και από τον επαγγελματικό χώρο, βέβαια, που μπορεί να μετράνε λιγότερα χρόνια, αλλά έχουμε περάσει πολλές στιγμές μαζί στη δουλειά, είναι πολύ μεγάλο το δέσιμο, κι είναι εξίσου δυνατές».