Αν είχα ένα ευρώ για κάθε φορά που ένας άγνωστος στο πάρκο δείχνει να με κατακρίνει με το βλέμμα του, απλά και μόνο επειδή η κόρη μου αρχίζει να κλαίει, θα ετοίμαζα τώρα καλοκαιρινή απόδραση στις Μπαχάμες για να περάσω τις διακοπές μου! Χμ, εντάξει, όχι στις Μπαχάμες ακριβώς, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Η κόρη μου, όπως και τα περισσότερα μωρά ή παιδιά της ηλικίας της, μερικές φορές αρχίζει και κλαίει (και πολύ δυνατά) σε στιγμές που δεν το περιμένει κανείς. Μπορεί να είναι είτε γιατί πονάει πέφτοντας κάτω την ώρα του παιχνιδιού στην παιδική χαρά είτε γιατί της είπα όχι επειδή μου ζήτησε κάτι που δε βρήκα σωστό να κάνει είτε για κάποιο λόγο εντελώς ανεξήγητο (για εμάς), δάκρυα θα αρχίζουν να τρέχουν στο πρόσωπο της.
Κάθε φορά που έχει ένα τέτοιο ξέσπασμα, και ειδικά όταν βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο, αυτή η κατάσταση είναι αρκετά αγχωτική για μένα.
Νιώθω τα βλέμματα όλων να πέφτουν επάνω μου, όσο εγώ παλεύω να την ηρεμήσω.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να διατηρήσεις την υπομονή σου, αλλά η αντίδρασή μας ως γονείς αντιμετωπίζοντας τέτοιες καταστάσεις έχει μεγάλη σημασία. Έπρεπε να το πάθω αρκετές φορές για να μάθω στο τέλος πώς να αντιμετωπίζω το άγχος σε τέτοιες συνθήκες και να φέρομαι στο παιδί μου με τέτοιο τρόπο ώστε να είμαι και κατανοητή και τρυφερή παράλληλα απέναντί της. Αυτό με έκανε να επαναπροσδιορίσω τις σκέψεις μου σχετικά με το πώς έβλεπα τις εκρήξεις της κόρης μου και την αντίδρασή μου σε αυτές.
Δες τη συνέχεια στο themamagers.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
