iStock
Από τη Μαρίνα Μόσχα, ψυχολόγο - ψυχοθεραπεύτρια (marinamoscha.life).
Αρκετά ακούστηκαν τελευταία για το αν και πόσο πρέπει να περιποιούνται τον εαυτό τους οι γυναίκες! Κυκλοφόρησαν διάφορα χιουμοριστικά σκιτσάκια αλλά και βίντεο που από τη μία μας έκαναν να γελάσουμε με την καρδιά μας από την άλλη όμως δημιουργούν και έναν έντονο προβληματισμό: Πώς νιώθει τελικά η γυναίκα με την εικόνα του δικού της σώματος; Πόσο το αποδέχεται; Η αποδοχή αυτή πόσο πηγάζει από την ίδια και πόσο επηρεάζεται από τις κοινωνικές απαιτήσεις; Ποια είναι τα πρότυπα και τι επιβάλλουν σήμερα; Ποιοι και ποιες στηρίζουν την εκδοχή της καλλίγραμμης, φροντισμένης και σαγηνευτικής γυναίκας και ποιοι εκείνη της "καθημερινής" γυναίκας με τα παραπανίσια κιλά, την κυτταρίτιδα, τις ραγάδες;
Πώς νιώθουμε οι γυναίκες με το σώμα μας και τον ίδιο μας τον εαυτό; Μπορεί να επηρεαστεί η σεξουαλική μας λειτουργία από μία κακή εικόνα σώματος; Συνδέεται η ψυχική μας υγεία με την εικόνα σώματος;
Τι είναι το Body positive;
Ακούμε τα τελευταία χρόνια τον συγκεκριμένο όρο αρκετά συχνά, βλέποντας μάλιστα και αρκετές εκστρατείες που έχουν ξεκινήσει από γνωστές εταιρείες, προβάλλοντας γυναίκες με σωματότυπους που απέχουν από τα στερεότυπα ομορφιάς, μέσα από ένα καλλίγραμμο γυναικείο σώμα.
Το Body positive ή "Θετική εικόνα σώματος" αναπτύχθηκε από ένα κοινωνικό κίνημα με στόχο να κάνει τις γυναίκες να αποδεχτούν το σώμα τους ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος και τις σωματικές "ατέλειες". Πρόκειται για μία κίνηση που στόχο έχει την ανατροπή μέσα από την αμφισβήτηση των κοινωνικών στερεότυπων γύρω από το "πως πρέπει να είναι μία γυναίκα εμφανισιακά".
Μία στάση που έρχεται να απενοχοποιήσει πολλές γυναίκες, βάζοντάς τες σε μία διαδικασία αναθεώρησης γύρω από το τι είναι επιθυμητό από τους άλλους αλλά κυρίως από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η απενοχοποίηση, η αποδοχή και η σχέση με τον εαυτό μας
Η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας σχετίζεται με το πώς βλέπουμε και νιώθουμε εμείς το σώμα μας, το πώς θα θέλαμε να είναι, αλλά και πώς αυτό γίνεται αντιληπτό από τους άλλους, δηλαδή πως νομίζουμε ότι μας βλέπουν οι άλλοι. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο εύκολα μπορεί να επηρεαστεί η εικόνα σώματος από συγκεκριμένα πρότυπα της κάθε εποχής. Πόσο μάλλον σήμερα μέσα από τα social media, όπου γίνεται ένας καθημερινός βομβαρδισμός γύρω από χαρακτηριστικά που "πρέπει" να έχουμε ώστε να συμβαδίζουμε με τα πρότυπα ομορφιάς. Αποτέλεσμα η ύπαρξη ενός μόνιμου άγχους και ένα κυνήγι για την "τέλεια γυναικεία εικόνα" που θα ενισχύσει την γυναικεία αυτοπεποίθηση, την θηλυκότητα, την αίσθηση ότι είμαστε πιο ποθητές…
Δεν είναι τυχαίο που κορίτσια στην εφηβεία κάνουν εξαντλητικές δίαιτες και ώρες γυμναστικής για να χάσουν λίγο βάρος και ας είναι ορατό μόνο στα …δικά τους μάτια! Μεγαλώσαμε, γαλουχηθήκαμε με το στερεότυπο ότι για να είναι μία γυναίκα ελκυστική και ποθητή από το ταίρι της πρέπει να αρέσει. Και για να αρέσει, "πρέπει" να είναι αψεγάδιαστη, με ένα υπέροχο σώμα! Αποτέλεσμα η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας να καθορίζει ακόμα και την ψυχική μας διάθεση, καθώς μία όμορφη εξωτερική εμφάνιση προβάλλεται ως αναγκαίο γυναικείο πρότυπο.
Έτσι, πολλές γυναίκες αγχώνονται – κυρίως το καλοκαίρι – για την σωματική τους έκθεση, φοβούμενες την πιθανή απόρριψη στα βλέμματα ανδρών και γυναικών. Και αν η τελειότητα στο γυναικείο σώμα είναι οι τέλειες αναλογίες, η έλλειψη κυτταρίτιδας και ραγάδων, τότε γιατί πολλές γυναίκες με αυτό το "τέλειο σώμα" εξακολουθούν και βλέπουν ατέλειες πάνω τους, γιατί δεν είναι ευτυχισμένες και χαρούμενες αλλά εξακολουθούν και έχουν ανασφάλειες, άγχη, φοβίες, έρχονται αντιμέτωπες με ανεπιθύμητους χωρισμούς από το ταίρι τους;
Προφανώς η ευτυχία δεν μετριέται αλλά ούτε και κρύβεται πίσω από τις σωματικές αναλογίες. Όπως και η αίσθηση ασφάλειας αλλά και της αγάπης προς τον εαυτό.
Ξεχνάμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Είναι σημαντικό να μπορώ να εκτιμήσω αυτή τη μοναδική ομορφιά του δικού μου σώματος και ας μην έχω τις τέλειες αναλογίες που προβάλλονται γύρω μου. Να μπορώ να νιώσω άνετα και όμορφα, να το αγαπήσω, να αποδεχτώ ότι δεν είναι "τέλειο". Και εδώ έρχεται και η επόμενη ερώτηση: τι είναι το τέλειο και ποιος είναι τέλειος; Από όσο ξέρουμε, δεν υπάρχει τελειότητα στην ανθρώπινη φύση, μάλιστα η μια πλευρά μας δεν είναι συμμετρική με την άλλη, το ένα μας χέρι ή το ένα μας πόδι είναι διαφορετικό ή και μεγαλύτερο από το άλλο, για παράδειγμα. Άρα λοιπόν η αποδοχή της μοναδικότητάς μας γενικότερα είναι αυτή που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε μία καλή σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό, όπως και με το σώμα μας.
Να υιοθετήσουμε δηλαδή μία θετική στάση αναθεωρώντας απέναντι σε όλα όσα έχουμε "ρουφήξει και καταπιεί αμάσητα" μεγαλώνοντας για την εμφάνισή μας. Μία στάση που αν χρησιμοποιηθεί με τρόπο θετικό, μπορεί πράγματι να μας απελευθερώσει στη σχέση που έχουμε με το σώμα μας!
Μπορεί να εξελιχθεί και σε παγίδα;
Ναι, όπως το κάθε τι όταν φτάνει στα άκρα, δηλαδή στην υπερβολή του. Όταν κρύβομαι πίσω από το "έτσι μου αρέσει εμένα το σώμα μου" παραβλέποντας όμως πιθανά προβλήματα υγείας που μπορεί να εμφανιστούν εξαιτίας του παραπανίσιου βάρους για παράδειγμα.
Ναι, όταν φτάνω στο άλλο άκρο και "στο όνομα της αποδοχής", φτάνω σε σημεία αυτοεγκατάλειψης. Αν δηλαδή αρχίσω να αντιμετωπίζω την σωματική φροντίδα και υγιεινή καχύποπτα και αποφευκτικά, δικαιολογώντας το ως αποτέλεσμα κοινωνικής καταπίεσης.
Ναι, όταν φτάσω σε σημείο να ξεχνώ πιο είναι το "κανονικό" και υπερθεματίζω το "μεγαλύτερο" σε μέγεθος
Ναι, όταν και πάλι "στο όνομα της αποδοχής", πιθανά κρύβονται πίσω διάφορες ανασφάλειες, αντιδραστικές συμπεριφορές ή το χρησιμοποιώ ως όπλο στην κακή μου διάθεση ή στην αδυναμία μου να πειθαρχήσω.
Ναι, όταν αρχίζω και φέρομαι ρατσιστικά στις γυναίκες που δεν έχουν κυτταρίτιδα ή είναι αδύνατες, χαρακτηρίζοντας ή κοροϊδεύοντάς τες, ακολουθώντας το γνωστό: "όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια". Μάλιστα στη συγκεκριμένη περίπτωση πιθανά κρύβονται ψυχικές διαταραχές, πχ. κατάθλιψη, έντονο άγχος, κλπ.
Ναι, όταν πάψω να θυμίζω γυναίκα!
Όχι, αν διατηρώ μία ισορροπία και αποφεύγω τις υπερβολές
Όχι, αν αγκαλιάσω τις ατέλειές μου, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν θα κάνω και κάτι για να τις βελτιώσω – εάν αυτό επιθυμώ και το κάνω για εμένα
Όχι, αν μπορώ να το υποστηρίξω και φυσικά όχι αντιδραστικά
Όχι, όταν εκτιμώ την μοναδική ομορφιά του σώματός μου και αποδέχομαι τις ατέλειές του
Όχι, όταν παράλληλα προσέχω και την υγεία μου – σωματική και ψυχική
Όχι, όταν αποδέχομαι πραγματικά τον εαυτό μου και μαθαίνω να τον αγαπώ!
Το ιδανικό σώμα δεν θεωρείται πηγή ευτυχίας. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας με κυρίαρχο κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση. Αντίθετα, η σωματική γνώση, η σωματική φροντίδα, η υγιεινή, η περιποίηση, η αποδοχή, δηλώνουν ψυχική ωριμότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, τους άλλους, την καθημερινότητα και τη ζωή μας γενικότερα…
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
