Αν και ο χειμώνας ήταν ανέκαθεν η αγαπημένη μου εποχή (χουχούλιασμα στο κρεβάτι, συζητήσεις με ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι, ανάγνωση λογοτεχνικού βιβλίου υπό τον ήχο της βροχής και άλλα ρομαντικά κλασικά εικονογραφημένα), δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ πως πάντα όλα επισκιάζονταν σε έναν βαθμό από το άγχος μου.
Το άγχος μου για τις ιώσεις που ελλοχεύουν, τον κίνδυνο να αρρωστήσει κάποιο από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και γενικά τις αυξημένες κατά τους μήνες αυτούς πιθανότητες να "εισβάλλει" κάποιος ιός στο σπίτι μας. Μιας και είπα "ιός", τα δύο τελευταία χρόνια στους φόβους που τριβελίζουν το μυαλό μου και ροκανίζουν λίγη- λίγη την αγάπη μου για την εποχή αυτή, έχει προστεθεί και αυτός του covid-19.