Θυμάμαι τη μαμά μου να πλένει με τις ώρες τα πιάτα στο νεροχύτη. Μάλιστα, ήθελε πάντοτε να είναι καθαρή η κουζίνα το πρωί που θα ξυπνούσαμε, οπότε κάθε βράδυ το πλύσιμο των πιάτων ήταν μια ιεροτελεστία που διαρκούσε ώρες... Μάλλον, συνειδητοποιώ τώρα, αυτός ήταν ο λόγος που όλα τα παιχνίδια γίνονταν στην κουζίνα δίπλα στη μαμά, αλλά χωρίς να παίζει εκείνη. Μεγαλώνοντας, προσφέρθηκα να μπω κι εγώ στο παιχνίδι (γυναικεία δουλειά τότε γαρ), αλλά η μητέρα μου ανένδοτη - "δεν θέλω να ασχολείσαι εσύ με τέτοια πράγματα, είναι δική μου δουλειά". Η μαμά μου δεν μας είπε ποτέ πόσο την κούραζε αυτή η δουλειά, μόνο όταν φύγαμε από το σπίτι πια, συνειδητοποιήσαμε το χρόνο που χάνεις σκυμμένη πάνω από ένα νεροχύτη.
Ένα σιγανό μουρμουρητό ακούγεται από την κουζίνα, για να μου θυμίσει ότι το πλυντήριο πιάτων τελειώνει. Από τη μία στιγμή στην άλλη, η καθημερινότητά μας μεταλλάχθηκε.
Δείτε περισσότερα στο womantoc.gr