Κυκλοφορούσαμε στους ίδιους διαδρόμους μεγάλης εκδοτικής εταιρίας στα ξεκινήματά μας. Και είχα προαίσθημα ότι με αυτό το ξανθό κορίτσι με τον αυτοσχέδιο κότσο στα μαλλιά θα γινόμασταν φίλες. "Ωραία παπούτσια", ήταν η πρώτη κουβέντα που της είχα πει γιατί εκείνη την ημέρα φορούσε ένα ζευγάρι δετά φλατ δερμάτινα παπούτσια. Ακολούθησαν κάτι συνωμοτικά βλέμματα και αυθόρμητα γέλια και κάπως έτσι δέσαμε. Αυτό που αγάπησα σε εκείνη είναι ότι αγαπάει να ξεβολεύεται. Και ακόμα και αν διαφωνώ καμιά φορά με τον τρόπο που μηδενίζει το κοντέρ και πάει για άλλα, πάντα της αναγνωρίζω αυτή την αμείωτη διάθεση για επανεκκινήσεις. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στο Λονδίνο και ασχολείται με την ανδρική μόδα. Eίναι επιχειρηματίας, founder και manager director του Pr και lifestyle agency "La Vie Rebelle", έχει δύο fashion και lifestyle websites και όπως πάντα προλαβαίνει να χωρέσει σε ένα 24ωρο όσα τρέχουν (πάντα ταυτόχρονα) στο μυαλό της. Μάλλον ήρθε η ώρα να σας συστήσω την Ανδρονίκη Ξημέρη.
Ανδρονίκη, θα θέλαμε αρχικά να μας συστηθείς και να μας πεις κάποια πράγματα για εσένα.
Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης και έφυγα στα 18 μου από το νησί μου για την Αθήνα με μία βαλίτσα όνειρα που λέμε. Δούλεψα στα media για 18 χρόνια και σε μία άλλη μεγάλη μου αγάπη, στο ραδιόφωνο. Ήμουν από τους πρώτους παρουσιαστές του ελληνικού MTV και μέχρι σήμερα πιστεύω ότι η διαδικασία της μάθησης δεν τελειώνει ποτέ. Εκτός λοιπόν από τις σπουδές μου στην επικοινωνία και στο marketing έχω τελειώσει fashion management σε luxury brands σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στη μόδα και στο business κομμάτι στο Bocconi στο Μιλάνο. Κάτι που σίγουρα δεν θα ξέρετε είναι ότι όταν ήμουν μικρή λάτρευα να φοράω τα ρούχα του πατέρα μου και τώρα είναι όλα στην γκαρνταρόμπα μου στο Λονδίνο, τα μεταποιώ και τα φοράω στα fashion shows.
Και τι σε ώθησε πριν κάποια χρόνια να φύγεις από την Ελλάδα και να ξεκινήσεις μία νέα καριέρα στο Λονδίνο;
Μία τούρτα. Μου την έφτιαξαν στα γενέθλια μου οι κολλητοί μου γράφοντας επάνω: ''Επόμενος σταθμός: Λονδίνο , Ιταλία, ή LA;". Και αφού ήρθα στο Λονδίνο από την τότε δουλειά μου ως ανταποκρίτρια για να μιλήσω με την Αμάντα Σέιφριντ, ένιωσα αμέσως ότι είμαι για εδώ. Γρήγορα βρέθηκα στη Μέκκα του tailoring στη Savile Row στο Λονδίνο όπου συνεργάστηκα με ανθρώπους που επιμελούνται τις στιλιστικές εμφανίσεις της βασιλικής οικογένειας, των κινηματογραφικών James Bond και πολλών ακόμη.
Συνάντησες δυσκολίες το πρώτο διάστημα;
Ήταν το δυσκολότερο εγχείρημα της ζωής μου. Νόμιζα ότι ήμουν ψημένη έχοντας δουλέψει στα media, στη μόδα, στα events, αλλά καμία σχέση. Ήρθα σε μία ξένη χώρα, χωρίς να έχω δουλειά, φίλους και κανένα κομπόδεμα και ξεκίνησα κυριολεκτικά από το μηδέν. Ήρθα στο πιο μεταβατικό στάδιο της Αγγλίας που συνέπεσε με το Brexit και την εξάπλωση του Covid. Και εκεί που πολλοί άφηναν το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω των δύσκολων συνθηκών εγώ είπα στον εαυτό μου ότι τώρα θα δημιουργήσω ευκαιρίες. Χωρίς να γνωρίζω τα αμέτρητα εμπόδια που με περίμεναν.
Δημιούργησες τελικά τις ευκαιρίες;
Ναι. Παρόλο που ήταν πολύ δύσκολο να περάσω όλη την πανδημία μόνη μου και χωρίς την οικογένεια μου, τους φίλους μου ή το δικό μου σπίτι κατάφερα να βρω δουλειά και να ξεκινήσω μία νέα σελίδα σε έναν νέο κόσμο χωρίς κανένα guarantee επιτυχίας και πολλές αντιξοότητες. Σήμερα, είμαι founder και managing director στο γραφείο μου, το La Vie Rebelle και έχω δύο websites με μόδα και lifestyle περιεχόμενο.
Το κομμάτι της ανδρικής μόδας πότε άρχισε να απασχολεί;
Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ανυπομονούσα να διαλέξω για τη γιορτή του πατέρα μου το δώρο του. Εκείνος σπούδασε αρχιτεκτονική και πολιτικός μηχανικός στην Ιταλία, είχε μια ιδιαίτερη σχέση με την ιταλική κουλτούρα και αναπόφευκτα μου το πέρασε σαν παιδί. Για μένα είχε το απόλυτο sprezzatura look και τον πιο elegant συνδυασμό ενός φινετσάτου Έλληνα με ιταλικό αέρα και αισθητική. Έτσι ξεκίνησα να δίνω έμφαση στο στυλ του και στην ντουλάπα του . Ως φοιτήτρια μετά, διέκρινα μία έλλειψη στο αντρικό στυλ και ξεκίνησα ένα site που έγραφα για το στιλ των ανδρών με μια γυναικεία ματιά. Καθώς ήταν κάτι πολύ καινούργιο και ξένο για τα δεδομένα της Ελλάδας άπεκτησε ισχυρό κοινό.
Πώς φροντίζεις να ενημερώνεσαι για τις τάσεις στην ανδρική μόδα;
Αρχικά μέσω των φυσικών καταστημάτων στη Savile row και στην Ιταλία όπου και γεννήθηκε το στυλ που θαυμάζω, έπειτα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ανδρικά περιοδικά με τα οποία συνεργάζομαι και τέλος από την Pitti Uomo στη Φλωρεντία που επισκέπτομαι δυο φορές το χρόνο αδιαπραγμάτευτα. Όμως την καλύτερη ενημέρωση τη λαμβάνω από τα διαρκή ραντεβού και meetings μου με τους "μαεστρους" του ανδρικού ντυσίματος από Λονδίνο και Ιταλία. Το αντρικό ντύσιμο που αγαπώ είναι το κλασικό timeless chic sartorial look που είναι πάντα relevant.
Τι δείχνει κανείς με τον τρόπο που ντύνεται;
Πιστεύω ότι οι άνδρες όπως ακριβώς και οι γυναίκες μπορούν να επικοινωνήσουν αρκετά πράγματα του χαρακτήρα τους μέσα από την εικόνα τους. Μέσα από το ντύσιμο τους. Και να κάνουν το λεγόμενο signaling. Δηλαδή τα ρούχα τους να μιλήσουν για εκείνους. Στη δουλειά μου προωθώ την έννοια της προσωπικής ενδυμασίας καθώς πιστεύω ότι κερδίζεις αυτοπεποίθηση μέσα από ένα tailor made look. Πιστεύω δηλαδή ότι το να επενδύσεις σε ένα κομμάτι που έχει φτιατχεί για εσένα, μπορεί να συμβάλλει στην αλλαγή όχι μόνο του στιλ σου και της αισθητικής σου, αλλά σε αλλαγή στάση ζωής.
Στις εμφανίσεις σου, υιοθετείς κομμάτια που θεωρούνται κλασικά της ανδρικής γκαρνταρόμπας. Γραβάτες, παπιγιόν, κοστούμια, τιράντες.
Είναι αλήθεια. Λατρεύω τα αξεσουάρ γενικότερα γιατί θεωρώ ότι ολοκληρώνουν μία εικόνα και ακόμη περισσότερο εκείνα που είναι ταυτισμένα με το αντρικό στιλ. Μπορούν να φορεθούν υπέροχα σε ένα γυναικείο look, προσδίδοντας, έτσι όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, ένα δυναμικό και αποφασιστικό προφίλ. Θεωρώ ότι πρέπει να φύγουμε από αυτό το ταμπού ότι κάποια αξεσουάρ είναι μόνο ανδρικά και να δούμε πόσο δημιουργικά μπορούν να ενσωματωθούν στην εικόνα μία γυναίκας.
Υπάρχουν κανόνες στον τρόπο που τα φοράμε;
Σίγουρα. Για παράδειγμα το bow tie είναι ένα επίσημο αξεσουάρ που δε μπορεί να φορεθεί όλες τις ώρες της ημέρας. Όλα τα αξεσουάρ έχουν savoir faire. Φυσικά και μπορούμε να τα φέρουμε στο σήμερα, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να σεβόμαστε την αρχική ταυτότητα τους.
Η σημερινή σου εικόνα πώς λειτουργεί στην ψυχολογία σου;
Νιώθω άνετα και με αυτοπεποίθηση να κινηθώ ανάμεσα στον κόσμο.
Τι σκέφτεσαι συνήθως όταν καλείσαι να δημιουργήσεις μία εικόνα;
Να βρω το κατάλληλο ρούχο για την κατάλληλη ώρα και περίσταση. Και αν αυτό που επιλέγω θα το φορούσε η Όντρεϊ Χέπμπορν, η Μάρλεν Ντίντριχ ή Λόρεν Μπαγκαλ.
Αγαπημένες δεκαετίες;
Τα 40s και 50s αλλά συχνά αναφέρομαι και στα 90s και σε κάτι εικόνες που έχω δει από την πριγκίπισσα Νταϊάνα και την Τζούλια Ρόμπερτς.
Αναρωτιέμαι τι ψυχικά αποθέματα χρειάζονται για μια γυναίκα ώστε να προσπαθήσει να κατακτήσει τη ζωή που ονειρεύεται μακριά από ζώνες ασφαλείας. Όπως είναι οι γονείς, η οικογένεια ή οι φίλοι σου στην Ελλάδα.
Χρειάζεται να έχεις γερό στομάχι, να αντέχεις τη μοναξιά - που σημαίνει να είσαι καλά με τον εαυτό σου γιατι θα χρειαστεί να περάσεις πολλές ώρες μαζί του, πείσμα και θέληση. Και σίγουρα να ξέρεις από πτώσεις. Εγώ ευτυχώς στην Ελλάδα έκανα χρόνια μπαλέτο και σερφ και νομίζω ότι μου φάνηκαν αρκετά χρήσιμα εδώ. Οι πτώσεις στον χορό και στο σερφ ήταν η ''γενική πρόβα'' μου.
'Εχει κόστος η επανεκκίνηση;
Το μεγαλύτερο κόστος είναι οι στιγμές που χάνεις από την οικογένεια και τους δικούς σου ανθρώπους. Το να είσαι τόσα χιλιόμετρα μακριά από τους ανθρώπους που σε αγαπάνε και να μην είσαι δίπλα σε σημαντικά γεγονότα της ζωής τους. Έχω χάσει πολλές σημαντικές στιγμές φίλων μου, βλέπω τα ανίψια μου να μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία μου, σβήνω κεράκια γενεθλίων με βίντεοκλήσεις. Δεν πειράζει όμως. Θέλω να αφήσω το δικό μου αποτύπωμα σε αυτόν τον κόσμο και σίγουρα δε θα γίνει χωρίς θυσίες.
Ωστόσο, τι είναι αυτό που τελικά σε αποζημιώνει;
Όταν καταφέρω να κάνω έστω και έναν άνθρωπο να νιώσει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτόεκτίμηση νιώθω ότι αξίζουν οι κόποι μου.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;
Θα πω κάτι όπως το σκέφτομαι και όπως τα λέμε πάντα αυθόρμητα μεταξύ μας. Θα ήθελα σε δέκα χρόνια από τώρα να συναντούσα την 10χρονη Ανδρονίκη και το μικρό αυτό κορίτσι να μου έλεγε μία φράση. "Όταν μεγαλώσω θέλω να σου μοιάσω". Θα ήταν η μεγαλύτερη ικανοποίηση για εμένα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
