Κάθε φορά που τελειώνει η τελετή απονομής των Όσκαρ, ξεκινάει και η γκρίνια. Κάποιος αδικήθηκε, κάποιος άλλος υπερεκτιμήθηκε, και πάντα υπάρχουν εκείνοι που γράφουν γιατί οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας έκαναν λάθος. Είναι μέρος του παιχνιδιού — και της μαγείας — αυτής της γιορτής του σινεμά.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, τι είναι πραγματικά τα Όσκαρ: ένας θεσμός που από το 1929 επιβραβεύει τα επιτεύγματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με την κατηγορία "Καλύτερης Ταινίας" να ξεχωρίζει ως η πιο σημαντική. Γι’ αυτό και το Όσκαρ πηγαίνει στον παραγωγό — όχι στον σκηνοθέτη.
Είναι μια βράβευση που ζυγίζει την καλλιτεχνική αξία με την εμπορική και κοινωνική απήχηση. Όταν, για παράδειγμα, τιμήθηκε το The Godfather, η Ακαδημία επιβράβευσε ένα αριστούργημα, αλλά και έναν σκηνοθέτη της Νέας Χολιγουντιανής γενιάς που άλλαζε τους κανόνες του παιχνιδιού.
Διαβάστε περισσότερα στο esquire.com.gr