Follow us

POV | Στη Eurovision 2025 νίκησαν οι κανονικές γυναίκες

Οι πληθωρικές παρουσίες στη σκηνή της Eurovision λειτούργησαν σαν μια "ανάσα ανακούφισης" στην εποχή που όλο και περισσότερες σταρ καταφεύγουν στη λύση του Ozempic για αδυνάτισμα.

Sissal Eurovision 2025 Sebastian Reuter/Getty Images/Ideal Image

Θα ξεκινήσω κάνοντας μερικές συστάσεις: είδα την πρώτη μου Eurovision όταν ήμουν 8 ετών και έκτοτε δεν έχω χάσει (νομίζω) κανέναν τελικό. Την κάλυψα ως δημοσιογράφος – το 2005 στο Κίεβο με την Έλενα Παπαρίζου και το 2006 στην Αθήνα με την Άννα Βίσση. Άρα με λες Εurofan, αλλά και με μία δημοσιογραφική αντίληψη για το τι γίνεται, λέγεται, συμβαίνει επί σκηνής και στα παρασκήνια αυτού του θεσμού. Πάμε παρακάτω.

Σήμερα, χρόνια μετά, είμαι fashion editor των Αττικών Εκδόσεων που σημαίνει ότι στο 8αρο της εργασίας μου παρακολουθώ και γράφω για τα όσα συμβαίνουν στη μόδα. Τα fashion shows, τις συλλογές, τα μοντέλα, τις τάσεις που αλλάζουν, τα πρότυπα που καλλιεργούνται, τις συμβουλές styling. Πριν από αυτό, έχω εργαστεί περισσότερο από μία 12ετία σε fashion και lifestyle μέσα που σημαίνει ότι μάλλον κατανοώ καλά το πώς λειτουργεί η βιομηχανία (της μόδας και της ομορφιάς) που επηρεάζουν τόσο καθοριστικά την εικόνα μας.

Και γιατί θα μου πεις τα λέω όλα αυτά; Για να μοιραστώ μαζί σου μία αγωνία μου αναφορικά με το πώς διαχρονικά διαμορφώνεται η αντίληψη για τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει μια γυναίκα για να θεωρείται ωραία. Ως προς το σώμα της, ένα, ως προς το στιλ της, δυο, ως προς τη σεξουαλικότητά της, τρία, ως προς τη συμπεριφορά τη, τέσσερα. Και η λίστα μπορεί να χωρέσει κι άλλα. Το συμπέρασμά μου, απ' αυτά που έχω δει, καλύψει και αντιλαμβάνομαι μέσα στα χρόνια, πιθανότατα θα σε απογοητεύσει: το κριτήριο για το ποια γυναίκα θεωρείται όμορφη και κομψή δεν έχει αλλάξει δραματικά σ' αυτά. Η λεπτή, αγέραστη, σεβαστικιά και old school αισθητικής γυναίκας έχει πάντα το προβάδισμα. Η άλλη, η μπαμπάτσικια, η αυθάδης, η οριακά προκλητική με την εμφάνισή της, η "Lola” της Μαρίνας Σάττι, πάντα χάνει – ακόμα κι όταν (στο πλαίσιο μίας αμφιβόλου κινήτρων πολλές φορές πολιτικής ορθότητας) της δίνεται βήμα.

Eurovision 2025: Οι γυναίκες τιμούν το σώμα τους

H φετινή Eurovision, λοιπόν, όπου η "Αστερομάτα" της Klavdia ξεπέρασε τα προγνωστικά και ήρθε 6η, ήταν μία ευχάριστη έκπληξη ως προς την κατεύθυνση της αναπολογητικά σέξι πληθωρικότητας – και του body positivity. Συμμετέχουσες όπως η "mugler- ική” φιγούρα της Erika Vikman από τη Φιλανδία, η "Nicki Minaj” της Μάλτας Miriana Conte, η φλογερή ανδαλουσιανή Melody, η γλυκύτατη Sissal από τη Δανία, που μίλησε ειλικρινά και για τις δυσκολίες του να συνδυάζεις μητρότητα με καριέρα στην pop, ακόμα και η Γαλλίδα Louane, που μπορεί να υπήρξε συνεσταλμένη στην εμφάνισή της, αλλά εντελώς φυσιολογική στα κιλά της, έβαλαν το ταλέντο τους μπροστά, ήρθαν να εκπροσωπήσουν τις χώρες τους, να περάσουν καλά και να διασκεδάσουν το κοινό χωρίς να ξεχνούν τι σημαίνει να είσαι γυναίκα.

Παρακολουθώντας, λοιπόν, όλες αυτές τις κανονικές γυναίκες στη σκηνή της Eurovision, δεν μπόρεσα να αποφύγω την αντιπαραβολή μ' αυτό που συμβαίνει τώρα στον χώρο του θεάματος και της μόδας: το "αντίο" στο (αχρείαστο πιά;) κίνημα του body bositivity και την επιστροφή στο "heroin chic” των 90s – χάρη, ασφαλώς, και στην "πανδημία" του Ozempic. Τη στιγμή, λοιπόν, που μεγάλου βεληνεκούς σταρ (βλ. Lizzo, Mehghan Trainor, Kelly Klarkson κ.ο.κ) καταφεύγουν σε μια λύση με παρενέργειες για να συμβαδίσουν με τα πρότυπα που εξυπηρετούν τη δεδομένη περίοδο τη βιομηχανία της ομορφιάς, οι "μπαμπατζάνες" της Eurovision φόρεσαν τα αποκαλυπτικά κορμάκια τους και τίμησαν τη γυναικεία αυτοπεποίθηση στη σκηνή ενός διαγωνισμού με πρόσβαση σε εκατομμύρια τηλεθεατές.

Οι σαγηνευτικές, για κάποιους προκλητικές, καμπύλες τους δεν γλύτωσαν, βεβαίως, από σεξιστικά σχόλια και συγκρίσεις με τις σεμνές παρουσίες. Τα σχόλια και οι αντιδράσεις σχεδόν τις έθεσαν "εκτός συναγωνισμού" στο τραγούδι - στη συνείδηση των περισσότερων ό,τι κέρδισαν το κέρδισαν σερβίροντας αποκλειστικά show. Αλλά για να λέμε και την αλήθεια, και την απόλυτη φωνή να είχαν- που είχαν φωνές, πάλι θα τις υποτιμούσαν για τις καμπύλες τους και τον τρόπο που επέλεξαν να τις παρουσίασουν. Αλλά εδώ ανοίγουμε ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο της συζήτησης για τις γυναίκες: για το πώς χρειάστηκε να υποτιμήσουν διαχρονικά τη θηλυκότητα και τη σεξουαλικότητά τους για τις πάρουν στα σοβαρά.

To body positivity με αριθμούς

Θα μείνουμε, όμως, στο θέμα του body positivity. Και θα μιλήσω με αριθμούς από τον χώρο της μόδας: το size inclusivity report του Vogue Business για τις εβδομάδες μόδας της σεζόν Φθινόπωρο - Χειμώνας 2025 (τις πιο πρόσφατες δηλαδή) κατέγραψε μία ακόμα πτώση στην εκπροσώπηση mid size και plus size μοντέλων στις πασαράλες: "Από τα 8.703 looks που παρουσιάστηκαν σε 198 επιδείξεις και παρουσιάσεις σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Μιλάνο και Παρίσι, το 97,7% ήταν small μεγέθους, το 2% ήταν μεσαίου μεγέθους και το 0,3% ήταν plus size.

Η αντιπροσώπευση των μεγάλων μεγεθών μειώθηκε από το ήδη χαμηλό 0,8% της προηγούμενης σεζόν, ενώ η αντιπροσώπευση των μεσαίων μεγεθών μειώθηκε από το 4,3%".

Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πόσο σημαντική ήταν η παρουσία γυναικών με σώματα που συμβαδίζουν με το νορμάλ και την πραγματικότητα στη σκηνή της Eurovision; Ελάχιστη η απήχηση του θεσμού στο διεθνές υπερθέαμα και τη βιομηχανία της ομορφιάς, θα αντιτείνει κανείς, αλλά κάθε μικρή νίκη έχει σημασία, θα πω εγώ.

Το "κιτς πανηγυράκι", όπως πολλοί χαρακτηρίζουν τον διαγωνισμό, έχει μάλιστα επιδείξει (και εδώ κολλάει το intro μου ως Eurofan) μεγαλύτερη αποδοχή και ανεκτικότητα στο διαφορετικό σε σχέση με άλλα "ορθόδοξα" υπερθεάματα και δήθεν ανεκτικούς χώρους. Προσωπική μου αίσθηση είναι ότι στην σκηνή του μουσικού διαγωνισμού τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερο καλλιτέχνιδες και καλλιτέχνες που είναι ο εαυτός τους και αυτό που πρεσβεύουν. Έστω, που απλά περνάνε καλά και δεν νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν γι' αυτό. Παρένθεση: η πολιτική ουδετερότητα που με νύχια και δόντια παλεύει να διατηρήσει ως βασικό κανόνα η EBU δεν στέρησε από κάποιους συμμετέχοντες (όπως οι Ισλανδοί Hatari που το 2019 ύψωσαν την παλαιστινιακή σημαία μέσα στο Τελ Αβίβ) την τόλμη να εκφραστούν και ως πολιτικές οντότητες.

Για να καταλήξουμε, στην Eurovision φέτος κέρδισαν οι "παχουλές σεξουάλες" όπως με γλυκύτητα της χαρακτήρισε σ' ένα ποστ του ο σπουδαίος Στάματης Κραουνάκης. Και αν είναι κάτι να κρατήσουμε στο μυαλό μας οι γυναίκες και να διδάξουμε στα νέα κορίτσια, είναι η αυτοπεποίηθησή τους σε σχέση με το σώμα τους (ναι, και τη σεξουαλικότητά τους).

Διαβάστε Επίσης

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr