Στην Αθήνα του παρελθόντος υπήρχε μια φράση που σιγοψιθυριζόταν στις γειτονιές: "σαν ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής". Όσοι τη χρησιμοποιούσαν γνώριζαν πως πίσω από αυτήν κρυβόταν μια ιστορία που συνδύαζε αγάπη, μυστήριο και έναν τόνο μακάβριας αλήθειας.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Η ιστορία αυτή διαδραματίστηκε στην περιοχή που παλιά ονομαζόταν Αγία Παρασκευή, μια συνοικία της παλιάς Αθήνας, η οποία σήμερα δεν υπάρχει πια με την ίδια ονομασία ή ως διακριτή γειτονιά, αλλά η μνήμη της παραμένει ζωντανή μέσα από τις αφηγήσεις και τα κουτσομπολιά των παλιών κατοίκων. Το ζευγάρι που έδωσε το όνομά του στη φράση αποτελούνταν από τον Θάνο και την Παγώνα Παγιαυλή, που ζούσαν στην περιοχή γύρω από τον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής.
Στην καθημερινότητά τους έμοιαζαν με το ιδανικό ζευγάρι: περπατούσαν χέρι-χέρι στους δρόμους, χαμογελούσαν στους γείτονες και έδιναν την εντύπωση μιας ευτυχισμένης ζωής γεμάτης τρυφερότητα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τα σκοτεινά μυστικά που κρυβόταν πίσω από τις πόρτες του σπιτιού τους. Η πραγματικότητα ήταν πιο περίπλοκη και τραγική. Οι νύχτες τους ήταν γεμάτες φωνές, κλάματα και ένταση. Γείτονες που περνούσαν έξω από το σπίτι άκουγαν σκηνές ενδοοικογενειακής βίας, όμως την επόμενη μέρα το ζευγάρι εμφανιζόταν ξανά στον δρόμο αγκαλιασμένο και χαμογελαστό.
Η ιστορία τους μένει ζωντανή μέσα στο χρόνο
Η αντίφαση αυτή ανάμεσα στη δημόσια εικόνα και την ιδιωτική πραγματικότητα έκανε την ιστορία τους διάσημη στις γειτονιές και αποτέλεσε τη βάση για την έκφραση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για να περιγράψει ζευγάρια που παρουσιάζουν μια τέλεια εικόνα προς τα έξω, ενώ από μέσα κρύβουν συγκρούσεις και μυστικά.