iStock
Ο φόβος του θανάτου είναι ένα από τα πιο δύσκολα θέματα που μπορεί να φέρει ένα παιδί σε έναν γονιό. Πώς απαντάμε;
Όπως εξηγεί η Λένα Ταβαντζή, Ψυχοθεραπεύτρια – Σύμβουλος Γονέων, η ερώτηση των παιδιών για τον θάνατο δεν είναι ένδειξη μακάβριας σκέψης, αλλά σημάδι ωρίμανσης. Και το μόνο σίγουρο είναι πως όσο περισσότερο βοηθάμε τα παιδιά να κατανοήσουν τι πραγματικά σημαίνει ο θάνατος, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να τον φοβούνται.
Εμφανίζεται συνήθως σε δύο ηλικιακές φάσεις:
- 5–8 ετών, όταν τα παιδιά αρχίζουν να προσπαθούν να καταλάβουν την έννοια του θανάτου.
- 9–11 ετών, όταν ξεκινούν πιο υπαρξιακές ανησυχίες και συνειδητοποιούν την οριστικότητα του θανάτου.
"Μαμά… θα πεθάνεις κι εσύ κάποια στιγμή;"
Μια ερώτηση που είναι απόλυτα φυσιολογική αλλά συνήθως τρομάζει τον γονιό. Σύμφωνα με την ψυχολόγο αυτή η ερώτηση συχνά σοκάρει τον γονιό, κυρίως γιατί ξυπνάει δικούς του μεγάλους φόβους. Η μεγαλύτερη ανησυχία κάθε γονέα είναι να παραμείνει υγιής και παρών για όσο περισσότερο γίνεται.
Η ίδια δίνει το παράδειγμα ενός διαλόγου για να έχουν οι γονείς μια ευκαιρία να προετοιμαστούν συναισθηματικά και να αναρωτηθούν πρώτα εκείνοι τι νιώθουν για τον θάνατο.
Παιδί:
Μαμά… θα πεθάνεις κι εσύ κάποια στιγμή;
Γονιός:
Καταλαβαίνω ότι αυτή η σκέψη σε τρομάζει λίγο… ε μωρό μου;
Παιδί:
Ναι… δεν θέλω να πεθάνεις ποτέ.
Γονιός:
Σε καταλαβαίνω, αγάπη μου. Κανείς δεν θέλει να χάσει τους ανθρώπους που αγαπά. Όλοι οι άνθρωποι κάποτε πεθαίνουμε, αλλά συνήθως όταν γίνουμε πολύ, πολύ πολύ μεγάλοι.
Παιδί:
Δηλαδή θα ζήσεις ακόμα πολύ;
Γονιός:
Είμαι υγιής, φροντίζω όσο καλύτερα μπορώ τον εαυτό μου και σκοπεύω να είμαι δίπλα σου και να σε "βασανίζω" πολλά, πολλά χρόνια ακόμα.
Και κάθε μέρα που είμαστε μαζί είναι μια όμορφη μέρα που τη ζούμε τώρα.
Παιδί:
Κι αν πεθάνεις;
Γονιός:
Ακόμα κι αν κάποτε δεν είμαι εδώ, η αγάπη μου θα είναι πάντα μαζί σου, μέσα σου. Όπως αγαπάμε κάποιον που δεν βλέπουμε κάθε μέρα, αλλά τον νιώθουμε στην καρδιά μας.
Παιδί:
Α, όπως τη γιαγιά;
Γονιός:
Ακριβώς έτσι. Η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ.
Κι εγώ είμαι εδώ για σένα, τώρα, και κάθε μέρα.
Τι κάνει αυτό τον διάλογο τόσο σωστό;
- Δεν αποφεύγει την ερώτηση.
- Αναγνωρίζει το συναίσθημα: φόβος, θλίψη, αγωνία.
- Δίνει ειλικρίνεια, χωρίς να τρομάζει το παιδί.
- Προσφέρει ασφάλεια και σταθερότητα, με λόγια που δεν ωραιοποιούν αλλά δεν συνθλίβουν.
- Μετατρέπει μια δύσκολη στιγμή σε ευκαιρία σύνδεσης.
Πώς απαντάμε στα παιδιά για τον θάνατο
1. Εξερεύνησε πρώτα τα δικά σου συναισθήματα
Αν εμείς δεν είμαστε ψύχραιμοι απέναντι στο θέμα, δυσκολευόμαστε να βοηθήσουμε το παιδί.
2. Άκουσε το χωρίς να το αποφεύγεις
Δείξε ότι μπορεί να σου μιλήσει για οτιδήποτε.
3. Απάντησε απλά και ειλικρινά
Όχι δράμα, όχι ψέματα, ούτε φράσεις που μπερδεύουν ("κοιμήθηκε”, "έγινε αστεράκι”).
4. Χρησιμοποίησε κατάλληλες λέξεις για την ηλικία του
Άλλο θα πεις σε ένα παιδί 5–8 ετών και άλλο σε ένα παιδί 10–11 ετών.
5. Γίνε η βάση της ασφάλειας
Παρουσία, αγκαλιά, σταθερότητα.
6. Χρησιμοποίησε παραμύθια και ιστορίες
Ιδανικά για παιδιά 5–8 ετών, τα βοηθούν να εκφράσουν συναισθήματα που δεν μπορούν ακόμη να κατανοήσουν πλήρως.
Ο φόβος του θανάτου είναι μέρος της συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού
Ο φόβος του θανάτου είναι φυσιολογικός και υγιής. Είναι μέρος της συναισθηματικής ανάπτυξης του παιδιού, όχι κάτι ανησυχητικό από μόνο του.
Με τρυφερότητα, με απλές αλήθειες και με την αίσθηση ότι "είμαι εδώ",
το παιδί μαθαίνει να κατανοεί τον θάνατο χωρίς να τον φοβάται.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
