Ταξιδεύουμε υποθετικά στην Αθήνα γύρω στο 2035, σε μια πόλη που δεν ανήκει στη φαντασία, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να διαμορφωθεί σύμφωνα με τα έργα, τις παρεμβάσεις και τα σχέδια που έχουν ανακοινωθεί ή βρίσκονται σε εξέλιξη.
Δεν περιγράφουμε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια ρεαλιστική προοπτική που αντλεί από σημερινές εξαγγελίες, προγραμματισμούς και παρουσιάσεις, όπως αυτές έχουν αποτυπωθεί από εταιρείες και φορείς, συμπεριλαμβανομένης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μέσα από αυτό το πρίσμα, παρακολουθούμε το μέλλον της Αθήνας: τις νέες γραμμές του μετρό, τις μεγάλες αναπλάσεις, τις πολιτιστικές επενδύσεις, την επαναφορά ιστορικών τοπόσημων και τις αλλαγές που επηρεάζουν την καθημερινή εμπειρία των κατοίκων.
Η εικόνα της πόλης το 2035 ενδέχεται να μην έχει ακόμη ολοκληρωθεί, ή κάποια σχέδια να έχουν αλλάξει, αλλά διαφαίνεται μια Αθήνα που σταδιακά μεταβαίνει σε μια νέα φάση ωρίμανσης. Μια πόλη που δεν μεταμορφώνεται μονομιάς, αλλά εξελίσσεται μέσα από σωρευτικές αλλαγές.
Το 2035, η Αθήνα υποδέχεται τους επισκέπτες της, με τον διεθνή αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος να έχει μια νέα εικόνα. Οι επεκτάσεις του κύριου τέρμιναλ και του δορυφορικού υποδέχονται τους ταξιδιώτες, με νέες θέσεις στάθμευσης αεροσκαφών με φυσούνες και σημαντικά διευρυμένους υπαίθριους χώρους, ανταποκρινόμενες στις αυξημένες ανάγκες ενός αεροδρομίου. Με συνολική επέκταση των εγκαταστάσεων κατά 150.000 τετραγωνικά μέτρα, αύξηση 68% σε σχέση με το παρελθόν, ο αεροσταθμός λειτουργεί πλέον με μεγαλύτερη άνεση και σαφώς αυξημένες δυνατότητες εξυπηρέτησης. Η ολοκλήρωση των έργων, που είχαν ως στόχο δυναμικότητα έως και 40 εκατ. επιβατών ετησίως, άλλαξε τον τρόπο λειτουργίας του αεροδρομίου. Νέοι χώροι εστίασης και λιανικής, περισσότερες θέσεις στάθμευσης αεροσκαφών και οχημάτων και ένας συνολικά αναβαθμισμένος αεροσταθμός συνθέτουν το αποτέλεσμα ενός έργου ύψους 1,1 δισ. ευρώ, που είχε αποτελέσει πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων της χώρας.
Στο πρώην Hilton Athens, που υποδεχόταν τα πληρώματα των αεροσκαφών, λειτουργεί πλέον το Ilisian, ένας νέος αστικός προορισμός που αξιοποιεί το βάρος του ιστορικού τοπόσημου χωρίς να προσπαθεί να το μιμηθεί. Το Conrad Athens The Ilisian επαναφέρει την έννοια της σύγχρονης, κομψής φιλοξενίας, ενώ οι Conrad Residences και οι Waldorf Astoria Residences προσθέτουν νέες ιδιωτικές κατοικίες που συνδέονται με τις παροχές του συγκροτήματος.
Στο κέντρο της πόλης, στα Εξάρχεια, στη Νεάπολη, στο Κουκάκι, στην Κυψέλη αλλά και σε πολλές ακόμη γειτονιές, δεκάδες νεοκλασικά κτίρια έχουν μετατραπεί σε μικρά boutique hotels, είτε από ελληνικούς ομίλους είτε από διεθνείς που επενδύουν στο κέντρο. Κτίρια άλλης εποχής, άλλοτε κουφάρια, έχουν επαναφέρει τις προσόψεις, τις αυλές και την ατμόσφαιρά τους, συνθέτοντας ένα νέο μωσαϊκό φιλοξενίας.
Κατηφορίζουμε προς τη Γραμμή 4 του μετρό, με αυτόματους συρμούς, που αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αλλαγή των τελευταίων δεκαετιών στις δημόσιες μετακινήσεις. Το τόξο 'Αλσος Βεΐκου-Γουδή, με δεκαπέντε σταθμούς και εκατοντάδες χιλιάδες καθημερινές μετακινήσεις, έχει ενώσει γειτονιές που κάποτε έμοιαζαν αποκομμένες: Κυψέλη, Γαλάτσι, Εξάρχεια, Ζωγράφου. Οι τέσσερις γραμμές του μετρό συνεργάζονται πλέον αρμονικά, η Γραμμή 1 έχει ανανεωθεί με συρμούς που απέκτησαν παράταση ζωής 25 ετών, ενώ τα ηλεκτρικά λεωφορεία έχουν αντικαταστήσει τα τρόλεϊ και λειτουργούν αθόρυβα, τροφοδοτώντας το δίκτυο.
Οι μετακινήσεις έχουν γίνει πλήρως ψηφιακές. Χωρίς χάρτινα εισιτήρια, με tap & pay, με εφαρμογές που ενημερώνουν για δρομολόγια, ανελκυστήρες και κίνηση στους σταθμούς. Η πόλη έχει ακόμη πιέσεις και αιχμές, αλλά η καθημερινή εμπειρία είναι πιο καθαρή, πιο γρήγορη, πιο αξιόπιστη.
Φτάνοντας στη Σταδίου, η Αθήνα δείχνει πώς έχει κλείσει έναν παλιό κύκλο. Μεταξύ των πολλών παρεμβάσεων, το κινηματοθέατρο Αττικόν-Απόλλων, άλλοτε πληγή μετά την πυρκαγιά του 2012, έχει ξαναβρεί την όψη του. Οι νεοκλασικές επιφάνειες λάμπουν σαν να είχαν πάντα αυτή τη θέση. Το τετράγωνο έχει ξαναμπεί στην καθημερινή ροή. Κόσμος που μπαίνει, κόσμος που βγαίνει, στοές που άνοιξαν, μια αίσθηση ότι η πόλη απέκτησε πίσω ένα χαμένο κομμάτι της.
Η καρδιά της Αθήνας χτυπά δυνατά, στην περιοχή κοντά στην Ομόνοια τον ρυθμό σε αυτήν την αναγέννηση δίνει η αναβιωμένη Στοά του εμβληματικού Μεγάρου Αρσακείου. Η ανάπλαση χώρων του Μεγάρου, που πραγματοποίησε η Legendary Food, εξασφάλισε την αναγέννηση και τη λειτουργική αρτιότητα του κτιρίου για τις επόμενες δεκαετίες. Με τη μεγάλη πρόσοψη που αγκαλιάζει τέσσερις δρόμους και τον στρατηγικό φωτισμό, το Μέγαρο Αρσακείου λειτουργεί πλέον ως φάρος, μεταμορφώνοντας τα Χαυτεία και κάνοντας την περιοχή να σφύζει ξανά από ζωή. Μέσα στη Στοά Αρσακείου, καθώς περπατάς κάτω από το εμβληματικό στέγαστρο, σε τυλίγουν μυρωδιές, ήχοι και εικόνες. Προϊόντα παραγωγών από κάθε γωνιά της Ελλάδος παρουσιάζονται στο ΣΤΟΑ AGORA, στη γωνία της Στοάς με τη Σταδίου. Λάδια, ζυμαρικά, τυριά, αλλαντικά, μικρές σειρές που φτιάχνονται με μεράκι από μικρούς και μεσαίους Έλληνες παραγωγούς και οι επισκέπτες δοκιμάζουν γεύσεις, προμηθεύονται προϊόντα για να δημιουργήσουν ιδιαίτερες περιστάσεις και μαθαίνουν για τον γαστρονομικό πλούτο του τόπου τους.
Στο κέντρο της Στοάς Αρσακείου λειτουργεί πλέον η "ΣΤΟΑ", το μεγάλο Κέντρο αστρονομίας και Πολιτισμού. Παρέες κάθονται σε ένα τραπέζι και εξερευνούν διαφορετικές πτυχές της μεσογειακής διατροφής κι ελληνικής γαστρονομίας, ότι επιθυμεί ο καθένας με μεγάλη ευκολία. Κόσμος κάθε ηλικίας κινείται ανάμεσα στα τραπέζια, άλλοι δοκιμάζουν νέες συνταγές, άλλοι απολαμβάνουν τοπικά κρασιά, αγοράζουν από τα καταστήματα Ελλήνων δημιουργών, συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα γύρω από τη μεσογειακή διατροφή κι απολαμβάνουν πολιτιστικά δρώμενα στο καταπράσινο αίθριο της Στοάς.
Η οδός Σταδίου έχει επανέλθει στον εμπορικό χάρτη των Αθηνών, ως ένας δημοφιλής δρόμος για ψώνια κι ο κόσμος τον επιλέγει για να απολαμβάνει τη βόλτα του στα μεγάλα πεζοδρόμια και την αγοραστική εμπειρία στα ευρύχωρα καταστήματα.
Λίγο πιο δίπλα, το Europa Experience έχει καθιερωθεί ως σταθμός επισκεπτών και μαθητών. Με διαδραστικά μέσα και ψηφιακές εφαρμογές αφηγείται τη διαδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημιουργώντας ένα σημείο γνώσης και συμμετοχής στο κέντρο της πόλης.
Στο βάθος της Στοάς, μπαίνοντας από την Οδό Αρσάκη κι αφήνοντας πίσω την πλατεία Σανταρόζα που είναι και πάλι περιποιημένη και γεμάτη κόσμο, επισκέπτες κάθε ηλικίας και ενδιαφερόντων μπαίνουν στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας που επαναλειτουργεί τα τελευταία χρόνια κι αντλούν μάθηση γύρω από μια ποικιλία θεματικών. Στην είσοδο του κτιρίου από την Οδό Πεσμαζόγλου, το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, μετρά πάνω από 80 χρόνια ζωής μέσα στο κτίριο και συνεχίζει να υποδέχεται παραστάσεις και κοινό.
Βγαίνουμε από το μετρό στο Πανεπιστήμιο και σχεδόν αυθόρμητα κατηφορίζουμε προς τη στοά Κοραή. Το κτήριο στο νούμερο 4, ιδιοκτησίας της Τράπεζας Πειραιώς που αναδιαμορφώθηκε από την Dimand, δεν θυμίζει σε τίποτα την κουρασμένη εικόνα του παρελθόντος. Η πρόσοψη είναι φωτισμένη, καθαρή, οι ισόγειοι χώροι ζωντανοί. Στη στοά, τα καφέ και τα μικρά εστιατόρια απλώνονται διακριτικά, φοιτητές διαβάζουν, εργαζόμενοι συναντιούνται για ένα σύντομο διάλειμμα, ο αέρας είναι δροσερός, αποτέλεσμα του βιοκλιματικού σχεδιασμού που έχει αλλάξει το μικροκλίμα. Στους ορόφους, οι υπηρεσίες της τράπεζας λειτουργούν σε έναν ανοιχτό, φωτεινό χώρο εργασίας, ενώ ο κινηματογράφος ΑΣΤΥ και ο χώρος που σε "μαύρες εποχές" καταλάμβανε η Kommandantur, θυμίζουν ότι εδώ η πόλη διατηρεί κομμάτια της συλλογικής μνήμης της.
Κατηφορίζοντας προς την Ομόνοια, το ΜΙΝΙΟΝ στέκει σαν επιστροφή ενός παλιού γνώριμου. Το ιστορικό πολυκατάστημα έχει ξαναβρεί τον ρόλο του, με τα καταστήματα και τα γραφεία του να λειτουργούν σε ένα κτήριο που μοιάζει να ανήκει ταυτόχρονα στο χθες και στο αύριο. Μπροστά του οι άνθρωποι σταματούν για φωτογραφίες, σαν να καλωσορίζουν πίσω ένα κομμάτι της πόλης που νόμιζαν πως είχαν χάσει, ενώ μέρος του έχει γίνει κατοικίες. Στο Σαρόγλειο Μέγαρο, το Moxy Athens City έχει δώσει νέα ζωή στην Ομόνοια, μαζί με άλλες ξενοδοχειακές μονάδες που έχουν ανακαινισθεί. Το φουαγιέ είναι πάντα γεμάτο από ταξιδιώτες, νέους επαγγελματίες και παρέες, ενώ η ταράτσα του ξενοδοχείου έχει γίνει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αστικά μπαλκόνια της πόλης.
Η διαδρομή μας καταλήγει στην Πατησίων, στο νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Με επέκταση 30.000 τ.μ., νέα υπόγεια εκθετήρια και αστικό κήπο, συνομιλεί με το Πολυτεχνείο και το Ακροπόλ σε έναν νέο πολιτιστικό άξονα.
Περπατώντας στον Πειραιά
Σε λίγο παραπάνω από μισή ώρα από τον Σταθμό της Ομόνοιας είμαστε πλέον στον Πειραιά. Ο Πύργος Πειραιά δεσπόζει πάνω από το λιμάνι, φωτισμένος, με την πρόσοψή του να αντανακλά το φως του Σαρωνικού. Στο εσωτερικό του εναλλάσσονται γραφεία, χώροι ευεξίας, μικρά εστιατόρια και συνεργατικοί χώροι που έχουν δώσει στο λιμάνι έναν νέο, σύγχρονο παλμό. Λίγα τετράγωνα πιο μέσα, το νέο Δικαστικό Μέγαρο Πειραιά, λειτουργεί ξανά με επιμέλεια Dimand, στέκει ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα δημόσιας αρχιτεκτονικής της δεκαετίας. Ανοιχτοί χώροι πρασίνου, μικρές πλατείες, διαδρομές πεζών και φωτεινά αίθρια έχουν μεταμορφώσει την περιοχή σε κόμβο καθημερινής κίνησης. Το κτήριο, σχεδιασμένο με αρχές βιωσιμότητας και φυσικού φωτισμού, προσφέρει ένα περιβάλλον εργασίας που προάγει την ευεξία και την ηρεμία, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως δημόσιος χώρος ανοιχτός στους πολίτες. Πολλές είναι ακόμη οι παρεμβάσεις και τα έργα που έχουν αναβαθμίσει τον Πειραιά,
Επιστροφή στο Κέντρο
Γυρνώντας πίσω στο κέντρο της Αθήνας, και περπατώντας στον Βοτανικό η περιοχή έχει πλέον αλλάξει οριστικά πρόσωπο. Η ολοκλήρωση του νέου, υπερσύγχρονου γηπέδου του Παναθηναϊκού λειτούργησε ως καταλύτης για μια συνολική αστική ανάπλαση, μετατρέποντας μία για δεκαετίες υποβαθμισμένη περιοχή σε έναν σύγχρονο, ζωντανό κόμβο της Αθήνας. Στη θέση μιας γειτονιάς που έμενε στο περιθώριο, σήμερα έχει αναπτυχθεί ένας μεγάλος πνεύμονας πρασίνου, έκτασης μιάμιση φορά μεγαλύτερης από τον Εθνικό Κήπο, με χιλιάδες νέες φυτεύσεις, κήπους βροχής, λίμνες και χώρους αναψυχής που δίνουν καθημερινή ζωή στον Βοτανικό
Δεν αποτελεί μόνο έναν αθλητικό προορισμό, αλλά έναν πολυλειτουργικό αστικό πυρήνα, με υπόγειους χώρους στάθμευσης, εγκαταστάσεις αθλητικής αποκατάστασης και ιατρικής υποστήριξης, αίθουσες πολιτισμού και πολλαπλών χρήσεων, χώρους εστίασης και εμπορικές δραστηριότητες, καθώς και υποδομές για εκθέσεις και μέσα ενημέρωσης. Την ίδια στιγμή, η εικόνα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας έχει επίσης μεταμορφωθεί. Το ιστορικό γήπεδο έχει δώσει τη θέση του σε έναν ανοιχτό χώρο μνήμης και πρασίνου, ένα πάρκο ενταγμένο στον πυκνό αστικό ιστό της πόλης. Εκεί όπου γράφτηκαν ιστορίες δεκαετιών, το τσιμέντο έχει υποχωρήσει υπέρ ενός δημόσιου χώρου που χρησιμοποιείται καθημερινά από κατοίκους και επισκέπτες. Η Λεωφόρος για τους μεγαλύτερους εξακολουθεί να τους συγκινεί με το βάρος της ιστορίας της, αλλά πλέον μέσα σε ένα πιο ήπιο, ανθρώπινο και βιώσιμο αστικό τοπίο.
Η Διπλή Ανάπλαση, με τη συμμετοχή και την επίβλεψη του Δήμου Αθηναίων, δεν άλλαξε απλώς δύο σημεία στον χάρτη της πόλης, αλλά αναβάθμισε μια μεγάλη περιοχή της πόλης που το είχε ανάγκη. Την ίδια στιγμή και το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Ζάππειο έχει επιστρέψει δυναμικά στη ζωή της πόλης. Το πρώτο εθνικό κολυμβητήριο με πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων από το 1940 λειτουργεί ξανά, πλήρως ανακαινισμένο και αναβαθμισμένο, αποτελώντας ένα ζωντανό κομμάτι του ιστορικού και αθλητικού τοπίου της Αθήνας. Ύστερα από 20 και πλέον χρόνια σιωπής, το εμβληματικό αθλητικό τοπόσημο της Αθήνας όχι μόνο αποκαταστάθηκε, αλλά επανεντάχθηκε οργανικά στην καθημερινότητα της πόλης.
Κινούμαστε στα Νότια και στην Αθηναϊκή Ριβιέρα
Κινούμαστε προς τα Νότια. Το The Ellinikon λειτουργεί πια ως η νέα πύλη της μητροπολιτικής Αθήνας. Το Πάρκο των 2.000 στρεμμάτων είναι πλέον μέρος της καθημερινής ζωής. 'Ανθρωποι που περπατούν, κάνουν ποδήλατο, πηγαίνουν στη δουλειά ή στις σπουδές τους σε έναν χώρο που εφαρμόζει στην πράξη το μοντέλο της πόλης των 15 λεπτών. Μαθητές και φοιτητές όλων των βαθμίδων κυκλοφορούν καθημερινά στο πάρκο, καθώς στην περιοχή λειτουργούν πλέον σύγχρονα σχολεία και δομές πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δημιουργώντας έναν νέο ακαδημαϊκό και εκπαιδευτικό κόμβο μέσα στον αστικό ιστό.
Το παραλιακό μέτωπο, με τη Riviera Galleria του Kengo Kuma και τη νέα Μαρίνα του Αγίου Κοσμά, έχει γίνει τοπόσημο. Ο ουρανοξύστης του Foster ορίζει τη νέα κατακόρυφη γραμμή της πόλης. Το The Ellinikon Mall, το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο στην Ελλάδα, αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς κόμβους του The Ellinikon. Στην καρδιά της ανάπτυξης λειτουργεί πλέον και το μεγάλο τεχνολογικό κέντρο της ΙΟΝ, ένας κόμβος έρευνας, νεοφυούς επιχειρηματικότητας και συνεργασιών με διεθνή πανεπιστήμια, φορείς και εταιρείες.
Την ίδια στιγμή, το The Ellinikon Sports Park, ένα μεγάλο, υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο, συγκεντρώνει το διεθνές ενδιαφέρον ενώ και μια σειρά άλλων αθλητικών χώρων εντός της ανάπτυξης έχουν γίνει πόλος έλξης για όσους αγαπούν την άθληση και τον υγιεινό τρόπο ζωής. Η ευρύτερη ανάπτυξη των 6.200 στρεμμάτων περιλαμβάνει περισσότερα από 600 στρέμματα πρασίνου, επιπλέον των 2.000 στρεμμάτων του πάρκου, και 50 χιλιόμετρα πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων, μια έκταση πρασίνου τόσο μεγάλη που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού στην Αθήνα. Το "έξυπνο" σύστημα λειτουργίας, με αισθητήρες, έξυπνο φωτισμό και ψηφιακή διαχείριση νερού και απορριμμάτων, μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Παράλληλα, τα μεγάλα ξενοδοχεία διεθνών brand που έχουν ανοίξει εντός του Ελληνικού, στη νέα Αθηναϊκή Ριβιέρα, ενισχύουν εντυπωσιακά τη θέση της Αθήνας στον παγκόσμιο χάρτη των ριβιέρων, δίπλα στην Ιταλική, την Ισπανική και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές ακτές που διαμορφώνουν τη σύγχρονη Μεσογειακή ταυτότητα.
Συνεχίζοντας στα παράλια, δεκάδες resorts και έργα αναπτυξιακά αλλά και υποδομών έχουν δημιουργηθεί σε όλους τους Δήμους της Αθηναϊκής Ριβιέρας. Οι οργανωμένες και μη παραλίες έχουν αναβαθμιστεί, ενώ νέοι δημόσιοι χώροι περιπάτου, πολιτισμού και αναψυχής διαμορφώνουν μια ενιαία ζώνη στην οποία η πόλη συναντά τη θάλασσα με φυσικό τρόπο.
Στροφή προς Πειραιά
Αλλάζουμε ξανά προορισμό και βρισκόμαστε στην Πειραιώς, Φτάνουμε στην Πειραιώς 252, εκεί όπου λειτουργούσαν τα εργοστάσια της Χαλκόρ, ένας πυρήνας της ελληνικής μεταλλουργίας, αναπτύσσεται σήμερα ο αστικός κόμβος της Noval Property. Τα κτίρια που σχεδίασαν οι Foster + Partners στέκουν στις θέσεις των παλιών εγκαταστάσεων, με φυτεμένες οροφές και μεγάλες στοές που δημιουργούν μια μικρή πόλη μέσα στην πόλη. Στα διατηρητέα κελύφη σώζεται η υφή της βιομηχανικής μνήμης, αλλά το περιεχόμενο έχει αλλάξει: πολιτισμός, σκηνές, εργαστήρια, residencies, εταιρείες τεχνολογίας, χώροι εκπαίδευσης. Εκεί όπου άλλοτε δούλευαν εργάτες του μετάλλου, λειτουργεί σήμερα η σύγχρονη δημιουργία.
Άλλα τοπόσημα όπως το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση έχουν πλέον συμπληρώσει πολλά χρόνια λειτουργίας και έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση Ελλήνων και ξένων επισκεπτών ως σταθερά σημεία επίσκεψης της σύγχρονης Αθήνας, συγκεντρώνοντας χιλιάδες επισκέπτες.
Στα Βόρεια προάστια της Αθήνας, η Κηφισιά, εξακολουθεί να αποτελεί το διαχρονικό σύμβολο της υψηλής ποιότητας ζωής. Το ιδιαίτερο μικροκλίμα, το πράσινο και η αρχιτεκτονική ποιότητα παραμένουν καθοριστικά πλεονεκτήματα. Περιοχές όπως το Ψυχικό, η Φιλοθέη και η Εκάλη εξακολουθούν να ανήκουν στην ανθεκτική επενδυτική ζώνη της πρωτεύουσας. Παράλληλα, ιδιαίτερη σημασία έχει και η περιοχή βόρεια της Νέας Κηφισιάς προς τον βορειοανατολικό τομέα της Αττικής, όπου για παράδειγμα εντάσσεται και το Καπανδρίτι. Το 2035 λειτουργεί ως κρίσιμη πράσινη πνευμονική αρτηρία του Λεκανοπεδίου και ως μεταβατική ζώνη ανάμεσα στο πυκνοδομημένο κέντρο και ένα νέο πρότυπο ήπιας οικιστικής ανάπτυξης, προσελκύοντας επενδυτικό ενδιαφέρον.
Αναπλάσεις όμως έχουν αλλάξει και όλες τις πλευρές της Αττικής . Επιγραμματικά και μόνον στην Ανατολική Αττική, ο Δήμος Λαυρεωτικής παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα στο Λαύριο και την Κερατέα, μετά την ολοκλήρωση δύο μεγάλων αναπλάσεων. Στο Λαύριο, το ιστορικό κέντρο έως το λιμάνι έχει μετατραπεί σε έναν ενοποιημένο χώρο περιπάτου, αναψυχής και εμπορικών δράσεων, με αυξημένους πεζοδρόμους, περισσότερο πράσινο και τη δημιουργία ενιαίου δημοτικού πάρκου περίπου 26 στρεμμάτων. Η αναδιάταξη της περιοχής ανέδειξε την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης, με κεντρικό στοιχείο την παλαιά σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών-Λαυρίου. Στην Κερατέα, η ανάπλαση του κεντρικού άξονα της λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου και των όμορων πλατειών έχει αποκαταστήσει τη συνοχή και τη λειτουργικότητα του αστικού χώρου. Με διευρυμένα πεζοδρόμια, νέο φωτισμό, φυτεύσεις και οργάνωση της στάθμευσης, η πόλη εξυπηρετεί πλέον με ασφάλεια πεζούς, οχήματα και ποδηλάτες.
Στη Δυτική Αττική η Ελευσίνα έχει αλλάξει πρόσωπο σε δύο κομβικά σημεία της. Η ανάπλαση της Ανατολικής Εισόδου λειτουργεί πλέον ως σύγχρονη πύλη της πόλης, ενώ η Κεντρική Πλατεία Μαγούλας έχει καθιερωθεί ως νέο σημείο αναφοράς για την καθημερινότητα και τη δημόσια ζωή. Τα έργα, που χρηματοδοτήθηκαν από την Περιφέρεια Αττικής και ίδιους πόρους του Δήμου, αναβάθμισαν αισθητικά και λειτουργικά τον αστικό ιστό, βελτιώνοντας μετρήσιμα την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Δεκάδες είναι ακόμη οι παρεμβάσεις που έχουν ανακοινωθεί σε όλες τις πλευρές της Αττικής.
Η Αθήνα του 2035 δείχνει ότι οι πόλεις δεν αλλάζουν γραμμικά, αλλά μέσα από κύκλους και διορθώσεις. Μετά τη μεταπολεμική περίοδο της επέκτασης και της αντιπαροχής, η εικόνα της πρωτεύουσας το 2035 αποτυπώνει μία πιο συνειδητή στροφή προς τον δημόσιο χώρο, τις αναπλάσεις και την ανθρώπινη κλίμακα. Η ανάπτυξη δεν ταυτίζεται πλέον αποκλειστικά με τη δόμηση, αλλά με την επαναχρήση, το πράσινο και τη λειτουργικότητα της πόλης στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Σε αυτή τη διαδρομή, η σύγχρονη Αθήνα μοιάζει να συνομιλεί έμμεσα με την πόλη που κατέγραψε πριν από ενάμιση αιώνα ο Μίλτος Α. Λιδωρίκης, χρονικογράφος της αθηναϊκής Μπελ Επόκ. Στα κείμενά του, η πόλη οριζόταν από τις γειτονιές, τους περιπάτους και τις κοινωνικές συναναστροφές στον δημόσιο χώρο. Η Αθήνα εκείνη δεν υπάρχει πια, όμως η ανάγκη που περιέγραψε παραμένει πάντα επίκαιρη: μια πόλη που δεν μετριέται μόνο σε τετραγωνικά και έργα υποδομής, αλλά στον τρόπο που επιστρέφει στους ανθρώπους της, στους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Η Αθήνα του 2035 βρίσκεται σε μια διαρκή δοκιμασία ισορροπίας. Να ανοίγει τον χώρο της σε όλους τους κατοίκους και επισκέπτες, να περιορίζει τους αποκλεισμούς και να μη μετατρέψει τελικά την πρόοδο σε προνόμιο για ορισμένους. Ένα δύσκολο ζητούμενο, που δεν αφορά μόνο την Αθήνα, αλλά συνοδεύει πλέον κάθε μεγάλη πόλη διεθνώς που αλλάζει.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ