Εγώ και η ψυχολόγος μου…

Η Σάντυ Κουτσοσταμάτη εξηγεί πώς <strong>η ανάγκη της για ψυχοθεραπεία ήταν ο λόγος που έγινε και η ίδια ψυχολόγος</strong>. Plus: Οι μύθοι της ψυχανάλυσης!<br />

ΓΡΑΦΕΙ: NAFSIKA MAVROMOUSTAKOU

Η πιο ωφέλιμη εμπειρία που είχα μέχρι σήμερα, όσον αφορά στην εξέλιξή μου, ήταν η ψυχοθεραπεία.

Όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου, ήξερα ότι το μεγαλύτερο και σημαντικότερο «μάθημα» για μένα θα είναι όταν καταφέρω να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου.
Όταν θα μπορέσω να συγχωρήσω και να απομυθοποιήσω την επιρροή των γονιών μου… Δεν φανταζόμουν όμως τις αλλαγές που θα έρχονταν στη ζωή μου, απλά επειδή εγώ θα άλλαζα τον τρόπο που σκέφτομαι…

Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη έχοντας δυο ανταγωνιστικούς μεταξύ τους, γονείς. Οι συγκρούσεις ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στο σπίτι μας. Έτσι, ο ρόλος μου, από πολύ μικρή ηλικία, ήταν να προσπαθώ να βρω λύσεις στα εκάστοτε προβλήματά τους . Γινόμουν δηλαδή, ο ψυχολόγος της οικογένειας…

Προφανώς , προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να αποσπάσω την προσοχή τους από τους εαυτούς τους και να τους πω «Είμαι κι εγώ εδώ… Έχω κι εγώ ανάγκες». Έτσι, αποκτούσα ρόλο (και μάλιστα γοητευτικό ρόλο) όντας η συντονίστρια στις συζητήσεις τους, ο συμβουλάτοράς τους και η προστάτιδα της μικρής μου αδερφής. Έμαθα να βάζω κανόνες και όρια, να σκέφτομαι αντικειμενικά και να δείχνω ενσυναίσθηση στα προβλήματά τους… Στην εφηβεία με περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη: αυτό που κάνω στο σπίτι μου υπάρχει και σαν επάγγελμα! Η πορεία μου είχε χαραχτεί... Θα γινόμουν ψυχολόγος, ο κόσμος να χαλάσει.

Διάβαζα εξωσχολικά βιβλία ψυχολογίας και φιλοσοφίας. Δεν τα διάβαζα απλά… Ρουφούσα την κάθε πρόταση σα σφουγγάρι και μετά εφάρμοζα αυτά που διάβαζα στο σπίτι μου… Δεν συνειδητοποιούσα όμως ότι αυτή η κατάσταση, παρόλο που με εκπαιδεύει στο μελλοντικό μου επάγγελμα από πολύ νωρίς, μου στερεί την παιδική μου ηλικία, την ανεμελιά και τον αυθορμητισμό μου. Ό,τι έκανα περνούσε πρώτα από μια εσωτερική λογοκρισία και ανάλυση…

Οι συνέπειες πολλές: έλλειψη ουσιαστικής αυτοεκτίμησης, φοβία δέσμευσης και πραγματικής σχέσης, απόρριψη προσωπικών αναγκών και συναισθημάτων. Τώρα τα ομολογώ άνετα και δημόσια… Πριν κάποια χρόνια όμως δεν μπορούσα να τα αποδεχτώ ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω την ύπαρξή τους… Απλά κατά περιόδους ένιωθα ένα ανεξήγητο κενό.

Ήμουν μια πολύ συνεπής φοιτήτρια και στη συνέχεια αποτελεσματική στη δουλειά μου. Πέρα από αυτό όμως, πολλά μπλοκαρίσματα και ανασφάλειες… Κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι δεν γίνεται να παίρνω ευχαρίστηση μόνο από την εξάσκηση της ψυχολογίας… Μόνο στη δουλειά όμως ένιωθα πλήρης και ολοκληρωμένη (γι’αυτό και δούλευα όσο περισσότερο μπορούσα…). Ωστόσο, τα δικά μου προσωπικά άλυτα θέματα, αν και τα είχα προσεγγίσει επιφανειακά, δυσκολευόμουν να τα διαχειριστώ… και ένας καλός ψυχολόγος οφείλει να τα βρει με τον εαυτό του…

Έτσι, ήρθε στη ζωή μου η ψυχολόγος μου… Ήρθε όταν πλέον ήμουν πραγματικά έτοιμη να αλλάξω αυτά που με ενοχλούν στον εαυτό μου και εμποδίζουν την ευτυχία μου. Ο προβληματισμός που πολλοί μου εκθέτουν είναι: «φοβάμαι τις αλλαγές… δεν θέλω να γίνω κάποιος άλλος». Κι όμως, η ψυχοθεραπεία, σου επιτρέπει να αλλάξεις μέχρι εκεί που εσύ επιθυμείς, χωρίς να χάνεις τον εαυτό σου… Χάνεις τον προβληματικό εαυτό σου…

Όσο η θεραπεία προχωρούσε γίνονταν αλλαγές στη ζωή μου, χωρίς καλά καλά να το καταλάβω… Αλλαγές που δεν θα έκανα χωρίς τη βοήθεια της ψυχοθεραπείας. Η ψυχολόγος μου με έφερνε αντιμέτωπη με τα στοιχεία της προσωπικότητάς μου που ήθελα να κρύψω και που επηρέαζαν χωρίς να το καταλαβαίνω τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Δεν ήταν εύκολο, όμως ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο…

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να συμβεί», εγώ λέω «όταν είσαι πραγματικά έτοιμος και σκέφτεσαι θετικά, προσελκύεις αυτά που σκέφτεσαι»…

Η ψυχοθεραπεία δεν έφερε στη ζωή μου τον άντρα μου, όμως με έκανε να τον δω πραγματικά, να τον αντιμετωπίσω όπως του άξιζε και τελικά να ζήσουμε μαζί, την υπέρτατη για μένα εμπειρία, τον ερχομό της κόρης μας. Η ψυχοθεραπεία δεν άλλαξε αυτά που συνέβαιναν γύρω μου, άλλαξε τα μάτια που τα έβλεπα.

Μύθοι σχετικά με την ψυχοθεραπεία

  • Πηγαίνουν οι «προβληματικοί» άνθρωποι
  • Παίρνει πολύ καιρό μέχρι να δεις αποτέλεσμα
  • Κοστίζει πολύ ακριβά
  • Αν πας στον ψυχολόγο θα πρέπει να πάρεις φάρμακα
  • Στον ψυχολόγο πηγαίνουν οι τρελοί
  • Δεν γίνεται να βρεις ψυχολόγο που να σου ταιριάζει
  • Μπορώ και μόνος μου να λύσω τα προβλήματά μου
  • Δεν μπορεί να με βοηθήσει κάποιος που δεν με ξέρει
  • Η ψυχοθεραπεία είναι πολυτέλεια
Ειδικά αυτό τον καιρό, που βαλλόμαστε από παντού, η σχέση με τον εαυτό μας, είναι περισσότερο από ποτέ καθοριστική για τη ζωή μας. Αν το σκέφτεσαι, μην διστάζεις να το τολμήσεις. Από προσωπική εμπειρία, αξίζει τον κόπο…

Να είσαι καλά,
Σ.