Τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις #ligospitiakoma;
Ανέκαθεν είχα καλή σχέση με το χάος. Μες στο κεφάλι μου, στον χώρο μου αλλά και στην καθημερινότητά μου το χάος κυριαρχεί και χρειάστηκαν πολλά χρόνια να το απενοχοποιήσω και να αποδεχτώ ότι είναι κομμάτι της προσωπικότητας αλλά και της δημιουργικότητας μου. Στην ενήλικη ζωή μου, εκτός όλων των άλλων, το χάος μεταφράζεται και στην έλλειψη σαφούς προγράμματος καθημερινά, η οποία, στη δουλειά μας, είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν δεν λειτουργείς με συγκεκριμένο, σαφές πρόγραμμα, μπορεί πολλές φορές να ζορίζεσαι κάπως να ακολουθήσεις τα deadlines και να φέρεις εις πέρας δουλειές που πρέπει να γίνουν εγκαίρως, όμως μπορείς να είσαι πολύ περισσότερο "ετοιμοπόλεμη" να αντιμετωπίσεις το αναπάντεχο και να λειτουργείς καλύτερα σε συνθήκες πιεστικές, που απαιτούν να αυτοσχεδιάσεις. Το προσωπικό μου χάος, λοιπόν, ευχή και κατάρα, είναι ο τρόπος που ξέρω να λειτουργώ καλύτερα. Στο τέλος της ημέρας, όμως, όλο αυτό μου δημιουργεί την ανάγκη για ένα σημείο αναφοράς- μία σταθερά μέσα στην οποία μπορώ να είμαι 100% ο εαυτός μου, να αποσυμπιέζω το μυαλό μου, να χαλαρώνω και να γεμίζω δυνάμεις για να ξανάρθω αντιμέτωπη με το χάος μου. Αυτή η σταθερά είναι για μένα το σπίτι μου το οποίο αποχωρίζομαι με δυσκολία καθημερινά και αναπολώ συχνά μέσα στην ημέρα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου γωνιά στο σπίτι σου;
Όλες αλλά αν πρέπει να διαλέξω μία θα πω την κουζίνα μου- τον χώρο που επισκέπτομαι κάθε πρωί, πριν ανοίξω το μάτι μου, για να φτιάξω τον πρώτο (απολύτως απαραίτητο) καφέ της ημέρας, καθε βράδυ που γυρνάω πτώμα και πεινασμένη, για να μαγειρέψω μία γρήγορη μακαρονάδα και, τα σαββατοκύριακα, για να φτιάξω τα γλυκά μου που, αφενός λατρεύω, αφετέρου αποτελούν την τέλεια διαδικασία αποσυμπίεσης, πειραματισμού και χαλάρωσης.
Γιατί #ligoglykoakoma;
Γιατί λατρεύω να τα φτιάχνω, να τα μοιράζομαι, να τα δοκιμάζω, να τα προσφέρω. Για μένα η παραγωγή τους λειτουργεί κάπως σαν ψυχοθεραπεία. Δεν ξέρω αν το έχεις πει κάποιος διάσημος pastry chef, ούτε θυμάμαι που το έχω δει, αλλά το μότο μου σχετικά είναι "when everything else fails, bake".
Ποιο είναι το item του σπιτιού σου που δεν θα μπορούσες να αποχωριστείς;
Αναμφίβολα τα σκεύη, εργαλεία και gadgets που χρησιμοποιώ για τα γλυκά μου. Από την ταπεινή αλλά θαυματουργή μαρίζ, μέχρι τις φόρμες για κέικ, τα κουπ πατ, τα μπολ και τις μεζούρες μου. Δεν ξέρω τι να πρωτοδιαλέξω, όλα μου είναι εξίσου απαραίτητα και ποτέ δεν είναι αρκετά. Συχνά ανακαλύπτω ότι χρειάζομαι και κάτι ακόμα, και μία επίσκεψη στο Ikea είναι πάντα καλή ιδέα.
Ποια είναι τα πρόσωπα (υπαρκτά ή φανταστικά) με τα οποία θέλεις να απολαύσεις #ligospitiakoma;
Αυτοί που σκέφτομαι αυθόρμητα είναι οι φίλοι μου που ζουν στο εξωτερικό και τα τελευταία χρόνια βλέπω όλο και λιγότερο αλλά λέω να το διευρύνω λίγο και να πω η Franny Glass του J.D. Salinger, o Adrian Mole της Sue Townsend με την Pandora του και η Holly Golightly- η αυθεντική του Truman Capote, όχι η ωραιοποιημένη της ταινίας.
Ποια είναι η interior τάση που θα ήθελες να υιοθετήσεις στον χώρο σου και γιατί;
Όπως κάθε χρόνο με το που μπαίνει η Άνοιξη, τα tropical prints και γενικώς η ρετρό αισθητική των επαύλεων της Καλιφόρνια των 50s' με τα φυτά εσωτερικού χώρου, τα έπιπλα από φορμάικα και μπαμπού, τα φλαμίνγκο, τα φέρνει φορζέ και τα φλοράλ, που με παραπέμπουν σε μία εποχή που δεν έζησα, αλλά φαντάζομαι ως ένα ατελείωτο, ξέγνοιαστο και κομψό καλοκαίρι- μικρή σημασία έχει το ότι η πραγματικότητα δεν ήταν καθόλου έτσι.