"Μα καλά τώρα το θυμήθηκε;", "Μήπως δεν κατάλαβε καλά τι συνέβη;", "Γιατί δεν είχε μιλήσει τόσο καιρό;" , "Μπορεί να το προκάλεσε και η ίδια". Αυτές είναι μερικές μόλις από τις απόψεις που ακούγονται και γράφονται κάθε φορά που μία γυναίκα εξομολογείται πως δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση είτε από κάποιον άγνωστο είτε από κάποιον άντρα τους περιβάλλοντος της.
Αυτές ήταν και μερικές από τις αντιδράσεις που υπήρχαν όταν η χρυσή Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, Σοφία Μπεκατώρου, δείχνοντας τεράστια δύναμη ψυχής αποφάσισε να μιλήσει για το βιασμό που υπέστη σε νεαρή ηλικία από παράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας ιστιοπλοΐας. Η αθλήτρια μίλησε στη διαδικτυακή Ημερίδα, με θέμα "Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή - Μίλησε, Μην Ανέχεσαι", που διοργάνωσε το υφυπουργείο Αθλητισμού.
Μπορεί μόλις να έχουμε υποδεχτεί το 2021, όπως φαίνεται όμως το mentalite κάποιων ανθρώπων δεν θα αλλάξει ποτέ. Η Σοφία Μπεκατώρου κατάφερε κάτι σπουδαίο. Κατάφερε μετά από χρόνιο αγώνα με τον ίδιο της τον εαυτό, να μιλήσει δημόσια για ένα αποτρόπαιο γεγονός που στιγμάτισε και άλλαξε τη ζωή της. Γιατί μία σεξουαλική παρενόχληση ή ακόμα χειρότερα μία κακοποίηση μένει ανεξίτηλη στο μυαλό και την ψυχή μίας γυναίκας. Όποια κι αν είναι η ηλικία της ή οι καταβολές της. Αλλάζει τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο, το αντίθετο φύλο, το ίδιο της το σώμα.
"Μα καλά τώρα θυμήθηκε να μιλήσει;" αναρωτιούνται κάποιοι και δεν έχουν σκεφτεί το πιο βασικό. Η Σοφία Μπεκατώρου και κάθε Σοφία του κόσμου δεν "θυμήθηκε" τώρα γιατί πολύ απλά δεν έχει ξεχάσει ποτέ. Και ο λόγος που δεν αποφάσισε να μιλήσει "τόσα χρόνια" είναι κυρίως ο φόβος, η προστασία οικείων προσώπων, η ντροπή ή οποιοσδήποτε άλλος που δεν αφορά κανέναν παρά μόνο την ίδια.
Ναι, το ημερολόγιο μπορεί να γράφει 2021 αλλά οι απόψεις και η αντιμετώπιση μερικών σε τέτοια ζητήματα θυμίζουν παλαιότερες δεκαετίες. Για παράδειγμα, η Ελληνική Ομοσπονδία Ιστιοπλοΐας αναφέρει στο δελτίο τύπου που δημοσίευσε "(…)εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά από τόσα χρόνια να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό (…)". Δεν είναι ένα δυσάρεστο γεγονός, είναι σεξουαλική κακοποίηση, είναι βιασμός και κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει η θυματοποίηση του θύτη. Το γεγονός πως μία γυναίκα αποφασίζει να μιλήσει για τον βιασμό της μετά από χρόνια δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να την κατηγορήσει για "αργοπορία" και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως το έγκλημα παραγράφεται. Πρέπει να την ακούσουμε, να την σεβαστούμε και να τη βοηθήσουμε να δικαιωθεί.
Σοφία Μπεκατώσου, σε ευχαριστούμε για τη δύναμη που βρήκες να πεις την αλήθεια σου και σε θαυμάζουμε για τη δύναμη της ψυχής σου.
Η εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου
"Κάποια στιγμή όπως μιλάγαμε με τον Χ γύρισα και με φίλησε. Εγώ πάγωσα, δεν ήξερα πως να αντιδράσω, δεν περίμενα ποτέ να κάνει μία τέτοια κίνηση. Για μένα ο Χ αντιπροσώπευε το πατρικό πρότυπο, ήταν ένας άνθρωπος που επιτέλους δε μας πολεμούσε μέσα στην Ομοσπονδία και ήθελε το καλό μας, σκέφτηκα. Συνέχισα να προχωράω με ταχύτερο ρυθμό κάνοντας πως δεν κατάλαβα ότι συνέβη, αν και του το ανέφερα λέγοντας του ότι δεν περίμενα ποτέ μία τέτοια κίνηση του.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο μας, στο ασανσέρ πριν πάει στο δωμάτιο του, μου ζήτησε να τον ακολουθήσω. Εγώ αρνήθηκα και πήγα να κλείσω την πόρτα. Εκείνος πάντα ευγενικά και με χαμόγελο με ρώτησε αν τον φοβάμαι και τότε του απάντησα πως όχι, αλλά ότι δεν υπήρχε λόγος να πάω μαζί στο δωμάτιο του. Εκείνος προσπαθώντας να με πείσει, με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να κάνει κάτι ερωτικό απλά να συζητήσουμε. Ήξερε όμως πώς να μου μιλήσει και πώς να με ηρεμήσει και να με κάνει να ρίξω τις άμυνες μου. Και όταν αυτό έγινε, τότε άρχισε να ασελγεί εις βάρος μου. Προσπάθησα να τον απωθήσω, να του δείξω ότι δεν υπάρχει αμοιβαία επιθυμία, θεωρώντας ότι θα το σεβαστεί. Του είπα όχι, του επανέλαβα ότι δεν θέλω να προχωρήσω και εκείνος με ψεύτικα γλυκόλογα έλεγε ότι δεν είναι τίποτα κάνοντας χιούμορ. Έλεγε ότι θα σταματήσει αν δεν το θέλω, όμως δε σταμάτησε ό,τι κι αν του έλεγα. Κλαμένη και ντροπιασμένη έφυγα από το δωμάτιο όταν αυτός ολοκλήρωσε και σηκώθηκε από πάνω μου. Γύρισα στο δωμάτιο μου όπου η συναθλήτρια μου κοιμόταν ανυποψίαστη. Έκανα μπάνιο, ένιωθα βρώμικη, εξαντλημένη, ταπεινωμένη και ανίκανη να υπερασπιστώ τα δικαιώματα μου.
Ενώ είχαμε μόλις αποκτήσει το δικαίωμα στο όνειρο με την Αιμιλία, αν εγώ μιλούσα για ό,τι μου συνέβη, μπορεί αυτό να κατέρρεε. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ αυτό το συναίσθημα και δεν μπορούσα να το μοιραστώ με την ομάδα μου γιατί μπορεί να μας δίχαζε. Η ομάδα μας, που συμπεριλάμβανε και την ανδρική, βρισκόταν πάντα σε ένα λεπτό σχοινί ισορροπίας και δεν υπήρχαν δυνατοί δεσμοί που θα μπορούσα να με κάνουν να μιλήσω ανοιχτά. Ο δε προπονητής μας ήταν 25 χρονών, αρκετά συναισθηματικός και άπειρος σε θέματα διαχείρισης κρίσεων. Επίσης, τότε, δεν είχαμε κάποια συνεργασία με αθλητική ψυχολόγο και φυσικά δεν θα μιλούσα ποτέ στους γονείς μου, γιατί θα με σταμάταγαν από την ιστιοπλοΐα. Στο μικρό και αθώο μυαλό μου η μόνη λύση ήταν να σιωπήσω και να κάνω ότι δε συνέβη τίποτα. Έκλαψα πολύ και όταν ξύπνησα άρχισα μία παράσταση που έληξε μέχρι και πριν από λίγο καιρό. Με πολλή δουλειά, θεραπεία και ανάλυση κατάφερα να αναλάβω το βάρος της ευθύνης μου, το να μην μιλήσω τότε, ώστε να απομακρυνθεί αυτός ο παράγοντας εκτός αθλητικών χωρών.
Αυτός ο μισάνθρωπος που δεν είχε όρια, εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις, την συναισθηματική μου ευφορία και την προσήλωση στο στόχο μου. Εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της ομάδας μας, γνωρίζοντας ότι δεν υπήρχε μεγάλη συνοχή και δύναμη, την θεσμική του θέση, ώστε να ικανοποιήσει το αρρωστημένο του ένστικτο. Ο μόνος στον οποίο κατάφερα να ανοιχτώ ήταν ο δεσμός που διατηρούσα τότε, από τον οποίο επίσης ζήτησα να μην αντιδράσει, καθώς ήταν κι αυτός αθλητής.
Ο Χ ουδέποτε δήλωσε μετάνοια ή άλλαξε τον τρόπο που λειτουργούσε. Με την αλλαγή της στάσης μου και την ψυχρότητα μου έγινε ειρωνικός και σε γενικές γραμμές αμφισβήτησε τις ικανότητες και τις επιδόσεις μου, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, λέγοντας ότι οι νεότεροι αθλητές πρέπει να έχουνε πλέον ευκαιρίες και όχι αυτοί των οποίων η καριέρα τους βρίσκεται στη δύση της. Τη νοοτροπία αυτή υιοθέτησε από το 1999 μέχρι το 2019. Στο διάστημα αυτό έχω πετύχει τις περισσότερες διακρίσεις για την χώρα μας στην ιστιοπλοΐα, έχοντας όμως χάσει το σημαντικότερο αγαθό ως προσωπικότητα: την αγάπη προς τον εαυτό μου".
Η απάντηση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας
Με αφορμή την δημόσια τοποθέτηση της Ολυμπιονίκου κ. Σοφίας Μπεκατώρου, η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία δηλώνει ότι μέχρι πρόσφατα δεν είχε λάβει καμία επιστολή ή έστω άτυπη καταγγελία σχετικά.
Ωστόσο, ακόμη κι αν είχε λάβει ανεπίσημη καταγγελία, η Ομοσπονδία θα ήταν άτεγκτη στην αντιμετώπιση τέτοιου φαινομένου.
Επειδή, όμως, δεν πρέπει να πλανάται οποιαδήποτε σκιά για οποιονδήποτε, παροτρύνουμε την καταγγέλλουσα, εφόσον πήρε την πρωτοβουλία έστω και μετά τόσα χρόνια να μιλήσει σχετικά με αυτό το δυσάρεστο περιστατικό, να γίνει συγκεκριμένη, και η Ομοσπονδία, εφόσον εμπίπτει στην αρμοδιότητά της, να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι θα πράξει τα δέοντα.
Οι αναρτήσεις υποστήριξης στη Σοφία Μπεκατώρου
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
