Από τη Νέλλη Καλαμαρά
Η ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος, κάτι που γνωρίζουν καλά όσοι πάσχουν καθώς και οι άνθρωποι γύρω τους, που ζουν το πρόβλημα από κοντά. Οι κρίσεις ημικρανίας απασχολούν έναν στους δέκα Έλληνες, συχνότερα νέες γυναίκες, και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι οι δυνατοί πονοκέφαλοι, που οδηγούν είτε σε μειωμένη απόδοση είτε ακόμα και σε πλήρη απουσία από τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Το πρόβλημα
Αν και πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως ημικρανία σημαίνει «πονοκέφαλος στο μισό κεφάλι», αυτό δεν είναι απαραίτητο. Πράγματι, τις περισσότερες φορές, ο πόνος στην ημικρανία εντοπίζεται στο μισό του κεφαλιού: συχνά στην περιοχή πίσω από το ένα μάτι και στον κρόταφο, αλλά μπορεί επίσης να εμφανίζεται σε οποιοδήποτε άλλο σημείο, όπως στην κορυφή, στο πίσω μέρος του κεφαλιού ή και στον αυχένα. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου σπάνιο ο πόνος να απλώνεται σε όλο το κεφάλι. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από ημικρανία έχουν παρατηρήσει ότι ο πόνος αλλάζει εντόπιση από κρίση σε κρίση. Δηλαδή, μπορεί τη μία φορά να εντοπίζεται στο δεξί μισό του κεφαλιού και την επόμενη φορά στο αριστερό, κάτι που είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό της ημικρανίας. Ο πόνος είναι ιδιαίτερα δυνατός και συνοδεύεται από μια σειρά άλλων συμπτωμάτων, όπως η έλλειψη ανοχής στο φως, στους έντονους ήχους και στις μυρωδιές, καθώς και η τάση για εμετό ή οι εμετοί.
Η κάθε κρίση μπορεί να διαρκεί από λίγες ώρες έως 2-3 ή και περισσότερες ημέρες. Μετά από κάποιο διάστημα η κρίση επανέρχεται, σε άλλους ανθρώπους έπειτα από αρκετούς μήνες, ενώ σε κάποιους άλλους ακόμη και μετά από λίγες ημέρες. Αποτέλεσμα της ημικρανίας είναι ότι το άτομο δεν δύναται να έχει φυσιολογική δραστηριότητα την ώρα της κρίσης, ενώ μπορεί να έχει ανάγκη για κατάκλιση σε ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Διάβασε επίσης: Πονοκέφαλος ή ημικρανία; Δες πώς θα αναγνωρίσεις τον πόνο σου
Εκτός από αυτό, οι άνθρωποι με ημικρανία συχνά ζουν με την αγωνία της επόμενης κρίσης, ενώ η ποιότητα της ζωής τους επηρεάζεται ακόμα και όταν δεν πονούν. Όταν η ημικρανία είναι περιστασιακή, η προκαλούμενη διαταραχή της καθημερινής λειτουργικότητας ίσως και να είναι διαχειρίσιμη. Ωστόσο, όταν οι κρίσεις έχουν συχνότητα 2-3 το μήνα, ή και πιο συχνά, και καθώς μπορεί να διαρκούν 2 και 3 ημέρες, δεν είναι σπάνιο άνθρωποι με ημικρανία να έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημά τους 10 ή και περισσότερες ημέρες κάθε μήνα. Στις περιπτώσεις αυτές, πέρα από την αναλγητική θεραπεία, η προσπάθεια για μείωση της συχνότητας των κρίσεων είναι πολύ σημαντική.
Οι θεραπείες
«Η αναλγητική θεραπεία στην ημικρανία είναι σημαντικό να λαμβάνεται νωρίς, με την έναρξη της κρίσης. Στόχος της αναλγητικής θεραπείας πρέπει να είναι η επίτευξη πλήρους ύφεσης του πόνου και των συνοδών συμπτωμάτων με μία μόνο δόση του κατάλληλου φαρμάκου εντός δύο ωρών από τη λήψη του, και όχι απλά η μείωση της έντασης του πόνου. Η προληπτική θεραπεία της ημικρανίας γίνεται σε άτομα στα οποία οι κρίσεις είναι συχνές, ακόμη και αν αντιμετωπίζονται επαρκώς με τα αναλγητικά, αλλά και όταν οι κρίσεις είναι σχετικά αραιές, όμως παρά την αναλγητική θεραπεία διαταράσσουν τη λειτουργικότητά τους», εξηγεί ο Μιχαήλ Βικελής, νευρολόγος, MSc in Headache Medicine, PhD. Εκτός της χορήγησης θεραπείας, γενικά μέτρα, όπως η τήρηση ενός σωστού ωραρίου λήψης τροφής, υγρών και ύπνου, αλλά και η τακτική σωματική άσκηση, σαφώς μπορεί να βοηθήσουν και είναι σημαντικό να εφαρμόζονται. Επίσης, μη φαρμακευτικές θεραπείες με ουσίες όπως το μαγνήσιο, η βιταμίνη Β2, το συνένζυμο Q10 και άλλες χρησιμοποιούνται συχνά.
Διάβασε επίσης: 10 πράγματα που πρέπει να ξέρεις για την ημικρανία
Ωστόσο, οι κυρίως χρησιμοποιούμενες είναι οι φαρμακευτικές θεραπείες με ουσίες που, εκτός από την αντιημικρανική, έχουν και άλλες δράσεις, όπως αντιεπιληπτική ή αντικαταθλιπτική. Οι εν λόγω ουσίες είναι αποτελεσματικές και εξακολουθούν να είναι ευρέως χρησιμοποιούμενες, αν και ορισμένες φορές οι παρενέργειες εμποδίζουν τη χρήση τους και οι ασθενείς τις αποφεύγουν εξαιτίας αυτών των παρενεργειών. «Δυστυχώς, συχνά οι φαρμακευτικές θεραπείες αποτυγχάνουν και διακόπτονται είτε λόγω έλλειψης αποτελεσματικότητας είτε λόγω παρενεργειών. Το θεραπευτικό αυτό κενό θα προσπαθήσει να καλύψει μια νέα κατηγορία φαρμάκων, τα μονοκλωνικά αντισώματα κατά του νευρομεταβιβαστή CGRP. Είναι απόλυτα εξειδικευμένα στην πρόληψη της ημικρανίας και χορηγούνται με τη μορφή υποδόριας ή ενδοφλέβιας ένεσης μία φορά το μήνα, ή και λιγότερο συχνά, γεγονός που καθιστά τη λήψη εύκολη και συνεπή. Επίσης, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, έχουν εξαιρετικά μικρό ποσοστό εμφάνισης παρενεργειών, ενώ η αποτελεσματικότητά τους δεν υπολείπεται αυτής των υπαρχουσών θεραπειών», μας ενημερώνει ο δρ Βικελής.
Πηγή: Περιοδικό Mirror
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
