"Τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα" τονίζει η Δρ Ζέφη Δημαδάμα στη Madame Figaro ως μια υπενθύμιση ότι ο αγώνας που δίνει από τη θέση της Γενική Γραμματέως Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει μια πιο ολιστική διάσταση. Εστιάζουμε στις γυναίκες, γιατί όπως προκύπτει και από τη συζήτησή μας, είναι αυτές που έχουν τον μεγαλύτερο δρόμο να διανύσουν για να διασφαλιστούν αξιοπρεπείς όροι και συνθήκες στη ζωή τους.
Τη συνάντηση μια δύσκολη μέρα, ανάμεσα σε πολλά ραντεβού και τηλέφωνα που χτυπούν επίμονα, στο γραφείο της στο υπουργείο. Βέβαια, με το χαρτοφυλάκιο που έχει στους ώμους της καμία μέρα δεν μοιάζει εύκολη κι ας τις υποδέχεται όλες με το χαρακτηριστικό χαμόγελό της που εκπέμπει ψυχραιμία και ευγένεια. Ίσως οι μέρες μιας Γενικής Γραμματείας να μοιάζουν εύκολες όταν επιτυγχάνονται κάποιοι από τους στόχους που έχει βάλει, όπως για παράδειγμα την ημέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Κι από εκεί ξεκινήσαμε να ξετυλίγουνε το νήμα της σπουδαίου έργου και της πορείας της Ζέφης Δημαδάμα.
Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών είναι μια ιστορική στιγμή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί άργησε όμως τόσο πολύ στην Ελλάδα;
Είναι μια ιστορική αλλαγή και χαιρόμαστε που συνέβη τώρα γιατί έχουν ωριμάσει πια οι συνθήκες. Είναι ένα νομοσχέδιο που δεν διχάζει. Αντίθετα, ενώνει, γιατί δίνεται ορατότητα σε μία ομάδα ανθρώπων που έχουν υποστεί διακρίσεις, τους δίνεται η δυνατότητα να μιλήσουν, να ακουστούν, να αποκτήσουν τα ίδια δικαιώματα που έχουμε κι εμείς. Ακούσαμε αφηγήσεις ανθρώπων που έλεγαν ότι ήταν όνειρο τους να παντρευτούν αλλά δεν πίστευαν ότι αυτό θα γινόταν ποτέ πραγματικότητα. Και όχι για τον γάμο με την κλασική έννοια, αλλά για να αναγνωριστούν στους ίδιους και στις οικογένειές τους δικαιώματα αυτονόητα για την πλειοψηφία.
Ας μείνουμε, λοιπόν, στο γεγονός ότι αυτό που συνέβη είναι μια μεγάλη μεταρρύθμιση. Είναι μία νίκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν είναι κρίμα που ως πολίτες δεν γνωρίζουμε, σε πολλές περιπτώσεις, το νομικό πλαίσιο της ίδια μας της χώρας;
Αυτό το θέμα έχει δύο διαστάσεις. Η μία είναι ότι ενώ έχουμε ένα πολύ καλό νομικό οπλοστάσιο -και αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζεται και ευρωπαϊκά- στα περισσότερα ζητήματα, δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε μία διαδικασία ελέγχου της εφαρμογής των νόμων. Αυτό είναι μεγάλο ζήτημα, γιατί ακόμα και αν έχουμε το καλύτερο νομοσχέδιο, αν τελικά δεν εφαρμόζεται, είναι σαν να μην το έχουμε. Και νομίζω πως η έννομη συμπεριφορά προκύπτει από διαρκή και δια βίου μάθηση.
Η δεύτερη διάσταση είναι ο δικός μας ρόλος, ο ρόλος των πολιτών. Η πολιτεία και η Βουλή έχουν τον κρίσιμο ρόλο να "εκπαιδεύουν" τους πολίτες, αλλά είναι και καθήκον μας να ενημερωνόμαστε σχετικά με το τι γίνεται μέσα στη Βουλή, γιατί νομοθετούμε, ποιες είναι οι πολιτικές που συζητούνται, γιατί κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση; Μόνο έτσι θα υπάρξει διάδραση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικού συστήματος.
Επενδύουμε και θεσμικά σε αυτήν την αμφίδρομη σχέση, ώστε να δημιουργηθεί στον πολίτη μία αίσθηση ασφάλειας, εμπιστοσύνης αλλά και κριτικής διάθεσης. Γιατί, μόνο όταν μαθαίνω και ενημερώνομαι, μπορώ να έχω εμπεριστατωμένη άποψη, να αποφεύγω τα fake news και να κάνω ορθολογικές επιλογές για μένα και την κοινωνία.
Επειδή έχετε στα χέρια σας ένα τεράστιο χαρτοφυλάκια, νιώθετε κάποιες φορές να πελαγώνετε και να μη γνωρίζετε από πού να αρχίσετε;
Δουλεύω περισσότερο από 20 χρόνια πάνω στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως της έμφυλης ισότητας, γιατί και τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα κι ας το ξεχνάμε. Σε αυτήν την κυβερνητική θητεία μεταφέρθηκαν στη Γενική Γραμματεία Ισότητας για πρώτη φορά και τα ανθρώπινα δικαιώματα από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, γεγονός που σηματοδοτεί μια σύγχρονη και ολιστική προσέγγιση. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο από μόνο του.
Και για αυτό ακριβώς, πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια και να ξεκινήσουμε δουλειά με μεθοδικότητα, προσήλωση και ξεκάθαρο σχέδιο. Είναι τιμή μου που μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία ως αναγνώριση των αγώνων μου για πολλά χρόνια στο πεδίο. Έτσι, λοιπόν, πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα να θέτω προτεραιότητες και να καλώ την κοινωνία των πολιτών να θέσει τις δικές της προτεραιότητες.
Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό παράγοντα την ουσιαστική επικοινωνία με την κοινωνία των πολιτών, το διάλογο με φορείς, συναρμόδια υπουργεία, με τις προκατόχους μου. Δεν υπάρχουν σε αυτά τα ζητήματα "τα ξέρω όλα, άρα δεν με ενδιαφέρει να ακούω". Αυτοί που "τα ξέρουν όλα", είναι καταδικασμένοι στην άγνοια.
Το να αφουγκραστείς κάθε γνώμη είναι πολύ μεγάλη ευθύνη και επίσης, στα δικά μου μάτια, χαοτικό.
Το να δίνεις βήμα σε ανθρώπους και να τους ακούς πρέπει να είναι βασικό στοιχείο, κατά τη γνώμη μου, στη λειτουργία μίας Γενικής Γραμματείας. Και μίας κυβέρνησης, θα έλεγα... Όταν βρίσκεται σε θέση με πολιτική ευθύνη, πρέπει να έχεις γερό στομάχι και να αντέχεις την κριτική, ακόμη περισσότερο, να την επιζητάς. Γιατί, προφανώς, θα υπάρξουν λάθη ή αστοχίες, ιδίως όταν μιλάμε για ένα τόσο ευαίσθητο πεδίο όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ακόμη και έναν ή δύο ανθρώπους να μην μπορείς να στηρίξεις ή να "βλάψεις" άθελα σου, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να το διορθώσεις, για να εμπνεύσεις εμπιστοσύνη.
Δεν είναι, όμως, καθόλου απλό, ακόμη και για μένα που κινούμαι για πολλά χρόνια στο δημόσιο χώρο έχοντας οικοδομήσει μια ζωντανή σχέση με την κοινωνία. Όταν σου δίνεται αυτή η ευκαιρία οφείλεις να κανείς έργο και να δικαιώσεις όλους αυτούς και όλες αυτές με τους οποίους συμπορεύτηκες, πράγμα καθόλου εύκολο. Το γνωρίζω από την πρώτη στιγμή και προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατό.
Διαβάστε περισσότερα στο madamefigaro.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
