Το εκρηκτικό της πνεύμα και το πάθος της για δημιουργία δεν της επέτρεψαν να προσαρμοστεί στα κουτάκια μιας δουλειάς γραφείου. Η περιέργειά της για την Τέχνη, την οδήγησε στην υποκριτική, μέσα από την οποία βρήκε τον τρόπο έκφρασής της. Η Ευφημία Καλογιάννη ή αλλιώς η τηλεοπτική "Ντίνα" από τη σειρά "Σασμός" που εισέβαλε ξαφνικά στα σπίτια μας, δεν ακολουθεί τις νόρμες, ούτε τα trends, παρά μόνο τις συμβουλές του εκάστοτε σκηνοθέτη της. Προσεγγίζει τους ρόλους της σαν να ανατρέφει έναν άλλο άνθρωπο, ενώ αν τη δεις στον δρόμο, θα είναι συνήθως φυσική, ντυμένη με τζιν, έχοντας στην τσάντα της πάντα το κομπολόι της. Κι αν δεν τη δεις, σημαίνει πως θα βρίσκεται στο βουνό για βόλτα με τον σκύλο της. Ο ευθύς χαρακτήρας της σε κάνει να θέλεις να τη γνωρίσεις καλύτερα, με την εν λόγω συνέντευξη να είναι ένα μικρό κομμάτι του "κολλάζ" -που εξηγεί παρακάτω η ίδια-, το οποίο αυτή τη φορά κληθήκαμε εμείς να συνθέσουμε για εκείνη.
Ξεκινήσατε από τη διαφήμιση, όμως στην πορεία σάς κέρδισε η υποκριτική. Πιστεύετε πως ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δύο τομείς ήταν το στοιχείο της δημιουργικότητας; Πόσο σημαντικό είναι στη ζωή σας;
Κάθε άλλο. Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα στη διαφήμιση ήταν ότι υπήρχε ένας πολύ συγκεκριμένος τρόπος που γίνονταν τα πράγματα. Υπήρχε ένα κομμάτι δημιουργικό όσον αφορά στην σύλληψη μιας ιδέας, αλλά από κει και πέρα, στην υλοποίησή της δηλαδή, ήταν μια δουλειά γραφείου με ρουτίνες, συγκεκριμένες διαδικασίες, mails, τηλέφωνα κ.ο.κ.. Σε αντίθεση με την υποκριτική όπου καλείσαι να είσαι διαρκώς δημιουργικός, ώσπου να καταλήξεις να συγκεκριμενοποιείς τα πράγματα ώστε να γίνει η λήψη ή η παράσταση. Και πάλι όμως μας δίνεται το περιθώριο να είμαστε δημιουργικοί, ακόμα και την ώρα της πράξης (λήψης ή θεατρικής παράστασης), αρκεί να σεβαστούμε τη "συμφωνία" που έχουμε κάνει οι συντελεστές. Οπότε ναι, καταλήγω ότι η δημιουργικότητα είναι πολύ σημαντική στη ζωή μου.
Έχοντας πραγματοποιήσει ένα δυνατό ξεκίνημα στην τηλεόραση και με αρκετή εμπειρία στο θέατρο, πόσο διαφορετική θα λέγατε πως είναι η τηλεοπτική εμπειρία από εκείνη στη σκηνή; Τι απολαμβάνετε περισσότερο;
Χοντροκομμένα και άκομψα λέω ότι πρακτικά είναι δύο διαφορετικές δουλειές, όμως ο πυρήνας είναι ένας. Στο θέατρο, λοιπόν, υπάρχει ένα κείμενο συγκεκριμένο, ένας χώρος συγκεκριμένος, ένας σχετικά μικρός αριθμός συνεργατών, περιορισμένο κοινό, σχεδόν "εξ επαφής" κοινό, αρκετός έως πολύς χρόνος για μελέτη και πρόβα. Σε αντίθεση με την τηλεόραση (να αναφέρω ότι μέχρι στιγμής έχω εργαστεί για καθημερινές σειρές, οπότε αυτή την εμπειρία έχω να καταθέσω) έχουμε πολλούς χώρους, μεγάλο αριθμό συντελεστών (συνεργείο και ηθοποιοί), τεράστιο κοινό, "εξ αποστάσεως" κοινό αλλά και τόσο "κοντινό" όσο επιτρέπει μια κάμερα. Όμως ο πυρήνας της δουλειάς είναι ίδιος, αφού καλείσαι να χτίσεις έναν κόσμο με τους συμπαίκτες σου, να δημιουργήσεις σχέσεις και να "σηκώσεις" το κείμενο. Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, απολαμβάνω και τα δύο πολύ! Αντλώ τεράστια χαρά κάνοντας τη δουλειά μου, σε οποιαδήποτε συνθήκη.
Η Jennifer Aniston είχε δηλώσει στο παρελθόν πως όταν φαντάζεται έναν νέο χαρακτήρα που αναλαμβάνει, ξεκινάει από τα παπούτσια του και συνεχίζει προς τα επάνω. Εσείς πώς προσεγγίζετε κάθε χαρακτήρα πριν τον υποδυθείτε;
Ξεκινώ από τις πληροφορίες του κειμένου. Ο χαρακτήρας έχει τον τρόπο του να μιλάει, να επικοινωνεί, να σκέφτεται, να πράττει, να υπάρχει. Έπειτα αντλώ πληροφορίες και από τους άλλους χαρακτήρες που συνυπάρχουν με το δικό μου. Εν συνεχεία, θα καλύψω τυχόν κενά που υπάρχουν στο βιογραφικό του ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία, θα δημιουργήσω κομβικές στιγμές της ζωής του, θα τον ντύσω, θα τον ταΐσω, θα του βάλω μουσική, θα τον βγάλω σε μπαρ ή σε πάρκο, κ.ά., έως ότου σταθεί με σάρκα και οστά και οι λέξεις δεν είναι το κείμενο που διαβάζουμε, αλλά γίνουν σκέψεις και συναισθήματα που βγαίνουν πηγαία από μέσα του. Ακόμα θα ψάξω σε μένα, στο περιβάλλον μου, αλλά και σε ιστορίες άλλων να βρω κοινά στοιχεία και εικόνες που θα με βοηθήσουν. Πολλές φορές οι χαρακτήρες που υποδυόμαστε έχουν κάτι από μας ή είναι κάποιος από το περιβάλλον μας ή ένα πρόσωπο που απασχόλησε τα δελτία ειδήσεων. Υπάρχουν παντού πηγές εξερεύνησης ενός ρόλου, εμείς καλούμαστε να φτιάξουμε το κολάζ.
Ο χαρακτήρας της Ντίνας στον Σασμό, τον οποίο υποδύεστε, βιώνει έναν ανεκπλήρωτο, μονόπλευρο έρωτα. Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα για εκείνη και αν ήταν φίλη σας τι θα τη συμβουλεύατε;
Την Ντίνα δεν τη συμπαθώ απλώς, την γουστάρω! Θεωρώ ότι αυτό το ρήμα της ταιριάζει περισσότερο, ούσα δυναμική, αυτόνομη και δραστήρια. Δε θα την συμβούλευα τίποτα, ξέρει να συμπεριφερθεί, να διεκδικήσει και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με αξιοπρέπεια. Αν ήταν φίλη μου, θα της είχα απόλυτη εμπιστοσύνη.
Δηλώνετε φαν της μόδας; Ποια είναι η σχέση σας με αυτή και πότε θα λέγατε πως νιώθετε πιο άνετα;
Παρακολουθώ τη μόδα ως μορφή τέχνης. Οι οίκοι υψηλής ραπτικής με συγκινούν, με μετακινούν, με τροφοδοτούν, με κάνουν να σκέφτομαι και να προβληματίζομαι σχεδόν όσο και ένας ζωγραφικός πίνακας. Δεν θα έλεγα ότι ακολουθώ τη μόδα, όσον αφορά στο προσωπικό μου ντύσιμο ή στη διακόσμηση του χώρου μου, τουλάχιστον δε γίνεται αυτοσκοπός. Προτιμώ να είμαι άνετα σε αυτό που επιλέγω να φορέσω, να μου πηγαίνει και να μη με ταλαιπωρεί στην καθημερινότητά μου. Νιώθω άνετα σε τζιν και στο casual chic style.
Τελικά η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας ή μπορούμε κι εμείς οι ίδιοι να τη βοηθήσουμε με κάποιο τρόπο να αναδυθεί;
Είμαι λάτρης της φυσικής ομορφιάς και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό που φέρει ο καθένας στον πυρήνα του είναι μοναδικό. Θεωρώ ότι η φύση ξέρει πολύ καλά να κάνει τη δουλειά της και οφείλουμε να τη σεβαστούμε. Είναι υπέροχο να μεγαλώνουμε! Ένας υγιής τρόπος για να βοηθήσουμε την ομορφιά μας να αναδυθεί είναι η ειλικρινής αγάπη και αποδοχή του εαυτού μας.
Σχετικά με την επικαιρότητα των τελευταίων ετών και του ελληνικού MeToo, υπήρξε στιγμή στην πορεία σας που φοβηθήκατε πως μπορεί να βρεθείτε αντιμέτωπη με παρόμοιο περιστατικό;
Όχι. Και όσες φορές αισθάνθηκα ότι κάποιος/α ξεπερνά τα όριά μου, αποχώρησα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε δέχτηκαν άλλοι κακοποιητικές συμπεριφορές, απλώς δεν έτυχε σε μένα. Η βία δεν είναι προσωπικό θέμα, είναι βαθιά κοινωνικό και μας αφορά όλους.
Ποιο είναι το μήνυμά σας σε όλα τα νέα κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με το επάγγελμα της υποκριτικής;
Να μελετούν τα πάντα γύρω τους, να διαβάζουν, να ψάχνονται, να ακούν μουσική, να παρακολουθούν την τέχνη γενικότερα, να είναι περίεργοι, να επιδιώκουν να έρθουν σε ουσιαστική επαφή με τον κόσμο, να αγαπήσουν τον άνθρωπο σαν σύνολο, να ζουν.