Κλέλια Ρένεση | "Θέλω να βγω στον δρόμο και να φωνάξω, όλοι για όλους."

Η μακροσκελής ανάρτηση της ηθοποιού για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη χώρα.

ΓΡΑΦΕΙ: MissBloom TEAM

Μία μακροσκελή ανάρτηση έκανε πριν από λίγες ώρες η Κλέλια Ρένεση, στα προσωπικά της social media. Η ταλαντούχα ηθοποιός, με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα και τη μάχη που δίνουν οι καλλιτέχνες για τα πτυχία τους, θέλησε να πάρει θέση μιλώντας ανοιχτά για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τον τελευταίο καιρό η χώρα.

Κλέλια Ρένεση | "Όσο βαστάνε τα πόδια μου και το λέει η καρδιά μου, το παιδί μου θα το γεμίζω με αγκαλιές, λουλούδια και όνειρα"

Συγκεκριμένα, η Κλέλια Ρένεση μίλησε όχι μονάχα για τους καλλιτέχνες, αλλά για τους ηλικιωμένους ανθρώπους, για τη δημόσια υγεία, για τα υπέρογκα έξοδα και φυσικά, για τους πρόσφυγες. Η ίδια μάλιστα σημείωσε χαρακτηριστικά πως θέλει να βγει στον δρόμο και να φωνάξει ενώ έκλεισε το κείμενό της λέγοντας πως είμαστε "όλοι για όλους".

"Βλέπω τα δέντρα να λυγίζουν από τον βοριά. Και βλέπω εμάς. Έτσι ζούμε. Κάθε μέρα έρμαια των καιρών, των αποφάσεων, των νομοθετών, των "αποφάσεων”, των προεδρικών διαταγμάτων.

Σήμερα είσαι έτσι, λέγεσαι έτσι, η σύνταξή σου είναι τόση, η σύμβασή σου τόση. Αύριο δεν είναι έτσι. Είναι αλλιώς. Μικρότερη σύνταξη, στο ΕΣΥ πια θα πληρώνεις αν θες να χειρουργηθείς, θα είσαι απόφοιτος Λυκείου, ό,τι δεν πληρώνεις σε δάνεια θα το δίνεις σε ΔΕΗ και πετρέλαιο, θα καίγεται το σπίτι σου μέχρι να σβήσει η φωτιά στη θάλασσα, αλλά οι πυροσβέστες θα μείνουν συμβασιούχοι για πάντα.

Τα γερόντια μας τα έχουν γονατίσει, αυτή την ευαίσθητη κοινωνική ομάδα. Εξευτελισμός. (…) Οι καλλιτέχνες στον δρόμο γιατί μέσα σε μια νύχτα αποφάσισαν ριζικά για τη ζωή τους κάτι χωρίς να συζητήσουν. Οι εκπαιδευτικοί σε απόγνωση, οι γιατροί – νοσηλευτές επίσης, οι συνταξιούχοι σε χειρότερη μοίρα από ό,τι ήταν ποτέ.

Απεργία οι μεν, στάση εργασίας οι δε, οι δικοί μου τραγουδάνε στους δρόμους. Αδέρφια να ενωθούμε. Οι τελείες στον χάρτη παραμένουν τελείες. Μόνο αν τις ενώσεις φανερώνουν σχήμα.

Θέλω να βγω στον δρόμο και να φωνάξω για το παιδάκι που πέθανε μέσα στο χαλασμένο ασθενοφόρο, για τα εγκληματικά push backs του ελληνικού Λιμενικού, για τα ράντζα στα νοσοκομεία, για τη φτώχεια την υλική και τη φίμωση της Τέχνης, για τα συστήματα που μας κυβερνάνε και μας κατάντησαν έτσι.

Όλοι μαζί. Ας ενωθούμε επιτέλους, όχι το κάθε συνδικάτο μόνο του με τους δικούς του.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ 99% ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΑΥΤΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ 1%…
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
."