Έτοιμη για την αθηναϊκή πρεμιέρα της είναι η "Γυάλα", η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Φραγκούλη, η οποία προβάλλεται στον κινηματογράφο Ανδόρα στις 19 και 26/4 (21.40, προπώληση εδώ). Με αφορμή τις προβολές, ζητήσαμε από τον σκηνοθέτη να απαντήσει στις ερωτήσεις μας σχετικά με το ντεμπούτο του, το οποίο περιστρέφεται γύρω από μια γυναίκα που ανακτά τις αισθήσεις της μέσα σε μια απομονωμένη έπαυλη ύστερα από ένα ατύχημα. Ο μόνος άνθρωπος που βρίσκεται εκεί είναι ένας παράξενος άντρας που διατείνεται πως είναι ο νοσοκόμος της και αποτελεί το μοναδικό σύνδεσμο με τις χαμένες αναμνήσεις της.
Ύστερα από τέσσερις μικρού μήκους, με τη "Γυάλα" κάνεις το πέρασμα στο μεγάλου μήκους φορμά. Πότε ένιωσες πως είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτήν τη μετάβαση;
Δεν το ένιωσα είναι η αλήθεια, απλά συνέβη. Η σκέψη για το σενάριο ξεκίνησε στην καραντίνα όταν ένιωσα σαν κάποιος να μας έχει απαγάγει και μας κοροϊδεύει από τη τηλεόραση. Εν τω μεταξύ μετακομίζω στη Σάμο από όπου και κατάγομαι. Μετά από ένα δυνατό σεισμό που χτύπησε το νησί, βάζω σε μια ρουτίνα γραψίματος τον εαυτό μου, πιο πολύ για πνευματική άσκηση. Έγραψα μια μικρού μήκους μαζί με ένα φίλο από απόσταση και μέσα σε ένα περίπου μήνα είχα, επίσης, την πρώτη μορφή του σεναρίου της "Γυάλας".
Xρησιμοποιείς ως βάση τη Σάμο. Δυσκόλεψε καθόλου τη δημιουργία της ταινίας το γεγονός πως βρισκόσουν εκεί;
Τελικά η απόσταση δεν αποτέλεσε σημαντικό εμπόδιο στην παραγωγή της ταινίας. Το αντίθετο θα έλεγα. Γνωρίζω τόσο καλά αυτόν τον τόπο που δε δυσκολεύτηκα να βρω ένα σπίτι, το οποίο για χάρη της ταινίας μετατράπηκε σε κινηματογραφικό στούντιο. Η τοπική κοινωνία αγκάλιασε αμέσως το εγχείρημά μας, άνοιξε κάθε χώρο στο πλαίσιο της έρευνας που κάναμε για το πού θα γυριστούν οι σκηνές μας. Πολλοί από τους ηθοποιούς της ταινίας είναι μέλη της Θεατρικής Ομάδας Σάμου όπως και τρεις βασικοί συντελεστές της. Οι περισσότεροι από εμάς γνωριστήκαμε για πρώτη φορά στο χώρο του γυρίσματος όπου και διαμέναμε. Το γεγονός αυτό μας ένωσε, αφού από την ώρα που ξυπνούσαμε για πρωινό έως και μετά από 12 ώρες γυρισμάτων και κούρασης, όλοι ήμασταν εκεί να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για τη ταινία.
Αλήθεια, ποια ήταν η έμπνευσή σου πίσω από την ταινία;
Η απομόνωση που ένιωσα κατά τη διάρκεια της καραντίνας, όπως και το θέμα της γυναικείας κακοποίησης που δυστυχώς έρχεται συνεχώς στην επικαιρότητα, έχτισαν τους χαρακτήρες της ταινίας. Η έντονη ιδρυματοποίηση σα δήθεν μέτρα αντιμετώπισης από το κράτος μας, έμοιαζε με θρίλερ όπως το "Misery" του Stephen King, όπου μια νοσοκόμα μας δίνει το χάπι για να ξεχάσουμε και έτσι ήρθε και η ιδέα για την αμνησία της πρωταγωνίστριας.
Διαβάστε περισσότερα στο athinorama.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
