2014...
Οκ. Ξέρω οτι το τέλειο θα ήταν να γράψω πολύ χαρούμενα και αισιόδοξα πράγματα, μόνο καλά, μόνο θετικά, μόνο... ροζ.
Η αλήθεια είναι όμως πως η χρονιά ξεκίνησε με ανάμεικτα συναισθήματα, γεγονότα και περιστατικά.
Εννοείται οτι προτιμώ να εστιάζω στα καλά και να σκέφτομαι μόνο θετικά και να μην αφήνω τίποτα να με ρίχνει ουσιαστικά. Η υγεία μας είναι μια χαρά, τα παιδιά μου είναι καλά, οπότε οτιδήποτε άλλο οκ το νιώθω, το ζω και με επηρεάζει, αλλά απο την άλλη δε θα τα βάψω και μαύρα.
Νομίζω όμως οτι δεν υπάρχει και λόγος να κάνουμε τα στραβά μάτια και να κάνουμε οτι δεν βλέπουμε αυτά που στη ζωή μας τη δεδομένη στιγμή δεν είναι ιδανικά όπως θα τα θέλαμε. Καμιά φορά είναι πιο ψυχοφθόρο και δύσκολο να παλεύουμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι όλα είναι τέλεια, απ' το να πούμε ρε παιδί μου πως οκ, αυτά είναι τέλεια, τα άλλα δεν είναι, αλλά θα γίνουν! We'll make it happen!
Δεν είναι αχαριστία και αίσθημα ανικανοποίητου, είναι που οι περισσότεροι από εμας αποζητάμε μια ισσοροπία ανάμεσα σε διάφορους τομείς στη ζωή μας και αυτή είναι πολύ δύσκολη η άτιμη!
Η χρονιά λοιπόν ξεκίνησε περίεργα...
Πρώτα απ όλα, ανήμερα Πρωτοχρονιάς κι ενώ αμέριμνη γυρνούσα σπίτι μου μετά απο το θέατρο, ένας κύριος που οδηγούσε στην αριστερή λωρίδα της Σταδίου, αποφάσισε να αλλάξει λωρίδα και να πάει στην μεσαία. Έλα μου όμως που στην μεσαία, δίπλα του ακριβώς, ήμουν εγώ...
Αποτέλεσμα: κατεστραμένα φτερό, ρόδα και πόρτα αριστερά του αυτοκινήτου μου και κυρίως μία έντονη απορία “Τώρα αυτό πως να το πάρω Πρωτοχρονιάτικά???”
Δεν έφταιγε και ο άνθρωπος. Γλίστησε το αμάξι λέει. Σάμπως ήθελε και αυτός να τρακάρει?? Να 'ναι καλά. Αλλά όσο και να το πεις, είναι κάπως να τρακάρεις και δη Πρωτοχρονιά.
Το φιλοσόφησα λοιπόν (καλά εννοείται!!!) και αφού εξέτασα πολλές προηγούμενες Πρωτοχρονιές, κατέληξα στο συμπέρασμα πως έχω περάσει υπέροχες Πρωτοχρονιές, χωρίς ατυχήματα και απρόοπτα και η χρονιά μετά ήταν κάτι σαν κρίση πανικού χωρίς τελειωμό!
Οπότε αποφάσισα πως δεν παίζει κανένα ρόλο το ατύχημα αυτό και δεν προδικάζει το υπόλοιπο της χρονιάς. Ίσως με έναν τρόπο να εκτονώθηκε το κακό απ' την αρχη, για να πάει τέλεια όλο το υπόλοιπο του 2014! Εγω πάντως αυτό πιστεύω και ξέρεις πως όλα είναι στο μυαλό μας!
Ένα ακόμα κάπως έτσι, όχι και πολύ καλό, είναι πως εκεί στην πόρτα που έκλεινα στο 2013 και άνοιγα την επόμενη του 2014, έκλεισα απ' έξω και κάποιους ανθρώπους.
Γενικά δεν τα πάω καλά με τους αποχαιρετισμούς και πολλές φορές προτιμώ να κρατάω στην ζωή μου άτομα που δεν μου κάνουν καλό, μόνο και μόνο για να μην περάσω την στενοχώρια του αντίο.
Δεν τα πάω καλά με τα αντίο...
Έρχεται όμως τελικά μια ώρα, που καταλαβαίνεις πως πια έχεις την δύναμη να πεις και 2-3 αντίο. Είτε γιατί έχεις αλλάξει πια εσύ και το είναι σου δεν είναι συμβατό με του άλλου ανθρώπου, είτε γιατί έχει αλλάξει τόσο πολύ ο άλλος που πια δεν τον αναγνωρίζεις και δεν τον συμπαθείς!
Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό, αλλά δεν μπορώ και να κατηγορήσω κανέναν, μιας και φαντάζομαι πως και εγω έχω αλλάξει μέσα στα χρόνια. Απλά είναι κάπως σοκαριστικό άτομα που νόμιζες ότι ήξερες καλά, ξαφνικά να είναι μπροστά σου άγνωστοι. Και μάλιστα άγνωστοι που δεν θες να γνωρίσεις.
Δεν είναι κακό, να λέμε και κανα αντίο που και που. Μπορεί να πονάει κάπως, αλλά οφείλουμε να κρατάμε στην ζωή μας άτομα που το αξίζουν.
Κάπως έτσι λοιπόν μπήκε το 2014.
Ευτυχώς όμως στην απέναντι όχθη έχει και πολλά ωραία πράγματα!
Την οικογενειά μου, τους φίλους μου, καινούργια πρόσωπα που έρχονται στη ζωή μου και με γεμίζουν αγάπη, τα παιδιά μου που μεγαλώνουν και υπάρχουν στιγμές που τα χαζεύω μαγεμένη και φυσικά η δουλειά μου που μου δίνει χαρά τόση, που αντέχω την κούραση, που ειδικά αυτόν τον καιρό έχει ξεπεράσει κάθε ανθρώπινο όριο!!
Γιατί???
Λοιπόν άκου..
Πρόβες για τον Τρωικό Πόλεμο τα πρωινά, παραστάσεις Hangover το βράδυ και μετά την παράσταση πρόβα χορού για το live του ημιτελικού του DWTS4 που θα χορέψω!!! Ω ναι, ξαναγυρνάω στο παρκέ και η χαρά μου δεν περιγράφεται!!! Είναι πολύ ωραία στο μπαλκόνι μας στο Green room, αλλά αγάπησα τόσο πολύ τον χορό, μέσα απο το dwts που ανυπομονώ να χορέψω και εύχομαι αυτό που έχουμε στο μυαλό να παρουσιάσουμε να γίνει τόσο εντυπωσιακό όσο το φανταζόμαστε! Η Galena θα φροντίσει γι' αυτό κι εγώ όπως καταλαβαίνεις θα δουλέψω σκληρά!
Εννοείται πως στο επόμενο post θα έχεις backstage photos απ' τις πρόβες μου.
Προς το παρόν έχω ένα δείγμα απο πρόβες Τρωικού, που μην νομίζεις οτι εκεί στεκόμαστε και λέμε πράγματα. Ειδικά εγω, νομίζω πως πιο πολύ ώρα είμαι στον αέρα και κάνω lift, φιγούρες και αεροπλανικά, παρά στέκομαι στα πόδια μου.
Κοίτα λίγο...
Σας αφήνω με ένα υπέροχο τραγούδι του Cohen για το θαύμα που περιμένουμε όλοι να μας συμβεί...
Love...
Διάβασε όλα τα post του blog Just Doretta της Ντορέττας Παπαδημητρίου
Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
