Δέκα μήνες μετά – που μοιάζουν να χώρεσαν γεγονότα χρόνων – η επιχείρηση κάνει για πρώτη φορά διακοπές. The aftermath: υπερκοπώσεις, κρίσεις άγχους, στροφή στα βότανα μετά από κορτιζόνες και αντιβιώσεις, μία μάχη με το αναπνευστικό, επιδείνωση του αυχενικού, ένα χέρι που αντιστέκεται στην υπερβολική δουλειά, αϋπνίες, συναισθηματική αστάθεια, μικροπεριπέτειες και ψυχανάλυση. Δέκα μήνες μετά δεν μετανιώνω για τίποτα και νιώθω ευγνώμων για όλα.
Το να ξεκινήσεις τη δική σου δουλειά ακούγεται γοητευτικό (και είναι) αλλά την ίδια στιγμή είναι πάρα πολύ δύσκολο. Όχι τόσο η αρχή γιατί ανάθεμα κι αν καταλαβαίνεις τι γίνεται – εμένα μου πήρε χρόνο να προσαρμοστώ – αλλά η συνέχεια των πραγμάτων. Η επιχείρηση είναι σαν ένα παιδί που μεγαλώνει. Είσαι υπεύθυνος γι’ αυτή, για την πορεία, την εξέλιξη, τα λάθη της. Σε χρειάζεται για να στρώσει κι ακόμα και όταν αυτό γίνει, σε θέλει πάλι εκεί για σιγουριά, σταθερότητα αλλά και για να πάει ακόμα πιο πάνω. Αν δεν είσαι διατεθειμένη να δεσμευτείς, μην το κάνεις. Αλλά αν το πάρεις απόφαση, να ξέρεις ότι θα είναι μία ανεπανάληπτη εμπειρία.
Λίγο πριν τις διακοπές, βλέπω στον καθρέφτη έναν άλλον άνθρωπο. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, κατάφερα να χάσω εντελώς τον εαυτό μου και να τον ξαναβρώ. Να έρθω αντιμέτωπη με φοβίες και ανασφάλειες που ούτε φανταζόμουν ότι είχα, να αντισταθώ στη μιζέρια, να νικήσω τον πόνο – σωματικό και ψυχολογικό, να παραμερίσω ανθρώπους που δεν μου κάνουν καλό και τελικά να γίνω ένας πιο δυνατός και σίγουρος άνθρωπος.
Πώς είναι, λοιπόν, να ξεκινάς τη δική σου επιχείρηση μετά τα 30 (και κάτι);
Αποκτάς περισσότερες ευθύνες, κάνεις μεγαλύτερα λάθη, έχεις περισσότερες υποχρεώσεις αλλά κάθε φορά μαθαίνεις κάτι καινούριο κι αυτό είναι μία μικρή νίκη.
Νικάς τους φόβους σου ή τουλάχιστον τους πολεμάς. Είτε αυτό σημαίνει να γυρίσεις βραδιάτικα μόνη σου είτε να εκτεθείς σε αγνώστους – η λίστα για τον καθένα διαφέρει.
Μαθαίνεις να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Θα σε αμφισβητήσουν και θα αμφισβητήσεις κι εσύ η ίδια τον εαυτό σου. Στο τέλος όμως θα μάθεις να πιστεύεις σε σένα.
Κάνεις λάθη από τα οποία θα μάθεις. Κάποιες φορές ίσως σταθείς τυχερή και είναι μικρά. Άλλες πάλι, θα είναι μεγάλα.
Είσαι αφεντικό του εαυτού σου. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς να μετατοπίσεις τις ευθύνες σε κανέναν άλλον αλλά και ότι θα απολαύσεις τους δικούς σου καρπούς.
Απομυθοποιείς ανθρώπους και καταστάσεις. Όλες οι σχέσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο, κάποιοι φεύγουν, κάποιοι έρχονται, κάποιοι μένουν σταθερά.
Γίνεσαι δημοφιλής. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να ζήσεις τη «στιγμή» σου.
Είσαι μόνη σου. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημά σου.