Αυτό το post θέλει αυτό το τραγούδι για παρέα:
Με ρωτάνε «Ει τι κάνεις?» και απαντάω «Είμαι πολύ καλά.»
Mετά σχεδόν ντρέπομαι για το τι μπορεί να σκεφτεί ο άλλος για μένα, που είμαι μια τρελή που μέσα στην κρίση και στην καταστροφή που βιώνουμε, απαντάω «πολύ καλά» και όχι «ε, πώς να είμαι?» ή «χάλια» ή «άστα να πάνε» ή «δεν μας παρατάς ρε φιλαράκι που ρωτάς τι κάνω?» και μετά να ρίξω και μια μούτζα.
Γι’ αυτό πολύ γρήγορα συμπληρώνω για να μην γίνει χειρότερη η παρεξήγηση, «πολύ καλά. Γιατί ξεκίνησα πάλι μαθήματα χορού και νιώθω πολύ ευτυχισμένη.»
Κάνω πραγματικότητα, την παιδική μου τάση. Τότε που κλεινόμουν στο δωμάτιό μου και έκανα αυτοσχέδιες χορογραφίες και αυτή ήταν η δική μου στιγμή απόλυτης ευτυχίας. Ξαναδημιουργώ τις συνθήκες αυτής της απόλυτης ευτυχίας, απαλλαγμένη από ηλίθιες δικαιολογίες του τύπου «δεν προλαβαίνω, που να τρέχω, είμαι μεγάλη πια για να ξαναβρώ αυτήν την «παιδική» χαρά, ντρέπομαι» και άλλα τέτοια.
Το σκέφτομαι συνέχεια τον τελευταίο καιρό, αυτής της άθλιας κατάστασης της χώρας και της οικονομίας. Αυτής της «εποχής».
Σκέφτομαι πως τα λεφτά είναι σημαντικά αλλά όχι τόσο όσο νομίζουμε. Ότι η ιδέα της ανταλλαγής δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακή. Το να μοιράζεσαι είναι ubercool. Η αλληλεγγύη, η ελπίδα, το κουράγιο, υπάρχουν.
Και με έναν περίεργο παολοκοελίστικοσυμπανσυνωμοτικό τρόπο, όλα αυτά μαζί, βρέθηκαν μπροστά στα μάτια μου στο φετινό TEDxAthens.
Όπου TED = Μια μη κερδοσκοπική οργάνωση αφιερωμένη στη Διάδοση Αξιόλογων Ιδεών.
Το TED προκύπτει ουσιαστικά από την ένωση των λέξεων TechnologyEntertainmentDesign και το “x” δηλώνει το ανεξάρτητο του χαρακτήρα της εκδήλωσης.
Ένα κλαπ κλαπ κλαπ παρακαλώ για τους παραπάνω από 80 εθελοντές-υπεράτομα που εργάστηκαν για το TEDx..
Ευχαριστώ! (Εδώ είναι μόνο τόσοι δα λίγοι.)
Το TEDx λοιπόν, είναι ένα πρόγραμμα τοπικών εκδηλώσεων (σαν mini συνέδριο σκέψου το, με γλυκάκια και τσάι στα διαλείμματα) που πραγματοποιείται σε όλον τον πλανήτη, -από την Μοζαμβίκη και το TEDxMaputo, μέχρι την Νέα Ζηλανδία και το TEDxTeAro και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το TEDxMalibu, μέχρι την Ελλάδα και το TEDxIoannina.
Στην Αθήνα ήταν η 4η χρονιά του, με ολοένα και μεγαλύτερη αποδοχή/επιτυχία/κοινό.
Κάθε χρόνο ένα συγκεκριμένο θέμα είναι αυτό που αποτελεί τον κοινό πυρήνα για όλους τους ομιλητές της ημέρας, που στην διάθεσή τους έχουν μόνο μέχρι 18 λεπτά (!) για να αναπτύξουν αυτήν την, άξια να διαδοθεί, ιδέα τους.
Ιδέες που έρχονται κυριολεκτικά από παντού. Απόδειξη ότι είμαστε όλοι απολύτως ικανοί για αυτές.
Το φετινό θέμα ήταν θεαματικά ταιριαστό με την «εποχή» αλλά και ιδανικό για να αποτελέσει την συνέχεια των θεμάτων των προηγούμενων ετών.
Στο πρώτο TEDxAthens το θέμα ήταν η “Ιδέα” (“Mind the Idea”) που αποτελεί την αρχή των πάντων. Στο δεύτερο, οι ομιλητές ήταν άνθρωποι τολμηροί, γεμάτοι πείσμα που ξεκίνησαν με διάθεση να δημιουργήσουν, από το απόλυτο μηδέν (“Starting from the Scratch”). Στο τρίτο, διαπιστώθηκε οτι η δημιουργία, ανάλογα με τις συνθήκες που συναντά κανείς, μπορεί να μην ευνοείται πάντα, οπότε και επιβάλλονται οι ανατροπές για να μπορέσει τελικά να επιτευχθεί (“The Art of Disruption”).
Πράγματα πολύ ωραία να τα συζητάμε και να τα αναπτύσσουμε αλλά ανούσια αν μείνουμε μόνο στο «μπλα μπλα», αφού δυστυχώς καμιά ιδέα δεν μπορεί να αποκτήσει αξία αν δεν γίνει πράξη.
Γι’ αυτό φέτος το TEDxAthens εστίασε σε αυτούς που μπορούν να μεταφέρουν εμπειρίες μέσα από πράξεις. Σε αυτούς που πράττουν. “The ones who do”.
Doers λέμε! Από παντού!
Ομιλητές καταπληκτικά «πολύχρωμοι».
Από την 17χρονη Ashley Fiolek, που γεννήθηκε με κώφωση αλλά ποτέ δεν άφησε το γεγονός αυτό να την εμποδίσει να ακολουθήσει το ονειρό της να ασχοληθεί με το Motocross, το οποίο όχι μόνο κυνήγησε αλλά κατάφερε να κατακτήσει κιόλας, κερδίζοντας 4 πολύ σημαντικούς γυναικείους τίτλους σε αυτό, σε μόλις 5 χρόνια,
μέχρι τον Ματθαίο Γιωσαφάτ, νευρολόγο-ψυχίατρο-ψυχαναλυτή- συγγραφέα- συνιδρυτή της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, της Ελληνικής Εταιρίας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας και της Παιδοψυχιατρικής Εταιρία Ελλάδος!
Από τα αστράκια που δημιουργεί το βιογραφικό του, καταλαβαίνετε ότι είναι ένας επιστήμονας των πράξεων και όχι μόνο της θεωρίας, που πιστεύει ότι «Ο άνθρωπος πρέπει να σχετίζεται και να δίνει. Είναι το μόνο που μπορεί να τον κάνει ευτυχισμένο.»
Αργότερα, στην σκηνή βρέθηκε η πολύ ταλαντούχα 29χρονη σχεδιάστρια μόδας, Μαίρη Κατράντζου,
με δύο πτυχία από το Central Saint Martins του Λονδίνου και υποψήφια φέτος για το βραβείο Designer of the Year στα British Fashion Awards (βραβείο που στο παρελθόν έχει κερδίσει ο Alexander McQueen, η Stella McCartney, η Vivienne Westwood και ο John Galliano, δηλαδή πςςςς) η οποία μίλησε για το πόσο ανασφαλής ήταν πάντα στην ζωή της και πόσο δυσκολεύεται μέχρι και σήμερα να βρει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται.
Είπε για την δική της πάλη να νικήσει τόσο τον φόβο της αποτυχίας όσο και εκείνη την απαίσια παγωμάρα που σου δημιουργεί η επιθυμία να είσαι τέλειος. Αυτή ακριβώς που μας απαγορεύει άλλωστε, να κάνουμε τις ιδέες μας, πράξη. («Τhe frozen state of abstract perfectionism stop us from putting our ideas to action»)
Καταλήγοντας σήμερα πια στο συμπέρασμα, πως «Όσο πιο σπουδαίος ο καλλιτέχνης, τόσο μεγαλύτερη η αμφιβολία» («Τhe greater the artist, the greater the doubt»).
Στην συνέχεια, ένας από τους πιο αγαπητούς ομιλητές της ημέρας, αποδείχθηκε ο βγαλμένος σαν από ταινία του Woody Allen, 31χρονος Craig Walzer,
που γεννήθηκε στον Καναδά, μεγάλωσε στο Tennessee, σπούδασε στα πανεπιστήμια Brown, Oxford και Harvard (ναι, όλα αυτά μαζί!) αλλά το 2004 ερωτεύτηκε την Σαντορίνη και αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να ανοίξει μαζί με 4 φίλους του, στην Οία, ένα βιβλιοπωλείο.
Το Atlantis Books για το οποίο έχουν γράψει μέχρι και οι New York Times (Χατζηστεφάνου moments-αδύνατον να αποφύγω την αναφορά αυτή στο fame story-σχωράτε με.) είναι ξακουστό βιβλιοπωλείο στα πέρατα της γης και ο Craig είναι καταπληκτικός παραμυθάς και doer.
Ο επόμενος ομιλητής βγαλμένος κι αυτός από ταινία αλλά μάλλον κάποια του Tim Burton, ο David Shing,
μάγεψε το κοινό με τις προφητείες του για τον ηλεκτρονικό κόσμο του μέλλοντος. Ο David είναι digital prophet της AOL. Σαν να λέμε δηλαδή προφήτης, που ήρθε στο TEDx για να εκθέσει το οραμά του για έναν θαυμαστό, καινούριο κόσμο του μάρκετινγκ που θα ανήκει σε αυτούς που δεν θα φοβηθούν να πάρουν ρίσκα. Έναν κόσμο όπου οι ευκαιρίες θα είναι απίστευτες και οι ανταμοιβές αληθινές. Και ήρθε για να μας δείξει τον δρόμο.
Ο David μέσα σε όλα, είπε και ΤΗΝ ατάκα της ημέρας «Attention is the new currency». «Η προσοχή είναι το νέο νόμισμα».
Αν στο μέλλον καταφέρεις να αποκτήσεις την προσοχή των ανθρώπων, τότε μάλλον θα γίνεσαι πλούσιος.
Κάπου εκεί στα μισά της ημέρας κατάφερα να φτάσω κι εγώ στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου.
Ναι! Γιατί δεν σας το είπα, αλλά στο πρώτο μισό της ημέρας, λόγω δουλειάς δεν μπορούσα να είμαι εκεί.
Αυτό βέβαια, στα 2012 δεν μοιάζει να είναι πρόβλημα, γιατί μέσω του Skai.gr έβλεπα από το πρωί σε live streaming τις ομιλίες και τι γινόταν στην αίθουσα. Στο twitter το timeline μου ήταν γεμάτο με σχόλια από όσους ήταν εκεί. Στο facebook ανέβαιναν φωτογραφίες από όλα όσα συνέβαιναν έξω από την αίθουσα και το ζούσα όλο σαν να ήμουν εκεί, περίπου. (Ντάξει, ρώτησα μερικά πραγματάκια που μου ξέφυγαν την Λυδία και τον Άλεξ, αλλά συχνά μου απαντούσαν τρέλες, για να με σαμποτάρουν.)
Δηλαδή μέσα σε όλα τα χάλια που επικρατούν, είναι και ΑΥΤΗ η «εποχή».
Που προσφέρει δυνατότητες και ευκαιρίες, χωρίς όρια και σύνορα.
Γιατί τελικά, «Λεφτά υπάρχουν!» (with hi-tech investors)
είπε ο Δανός, Lars Rasmussen, σε σπαστά ελληνικά και ξέσπασε η αίθουσα σε γέλια.
Ο Lars ενδεχομένως να μην σας γεμίζει το μάτι, αλλά μαζί με τον αδερφό του, ήταν εκείνος που δημιουργησε το 2003 αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Google Maps. Και τώρα που μιλάμε είναι ο επικεφαλής μηχανικός μιας εταιριούλας που λέγεται Facebook. (Σαγόνι-πάτωμα-γκντουπ).
Το θέμα όμως με αυτόν τον ψηλόλιγνο τύπο, είναι ότι ναι μεν έχει καταφέρει αυτά τα καταπληκτικά, αλλά από την άλλη δεν ντρέπεται καθόλου να μιλήσει για τις χιλιάδες φορές που έχει αποτύχει προσπαθώντας να κάνει κάτι.
Απλά δεν το έβαζε ποτέ κάτω.
Ούτε τότε που η οικονομική κρίση είχε φέρει την Αμερική σε μια από τις χειρότερες καταστάσεις στην ιστορία της, το έβαλε κάτω. Εκείνος μέσα στο χάος και στην αβεβαιότητα, εστίασε στο δικό του πρόβλημα, που είναι ο απαράδεκτος προσανατολισμός του, και προσπάθησε να βρει μια λύση. Μια λύση που θα βοηθούσε και άλλους με το ίδιο θέμα. Μια λύση σαν το google maps ας πούμε. Κι έτσι να μπορεί τώρα μέσα από την εμπειρία του να μας πει πως,
«Η κρίση μπορεί να δώσει έμπνευση.
Η αφθονία μπορεί να γίνει κακό πράγμα
Η τεχνολογία είναι παγκόσμια.»
Και μην ακούτε τώρα τεχνολογία και μαραφέτια και αγχώνεστε.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
Ο Δημήτρης Ζάννες για παράδειγμα, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άνδρο, έγινε ψαράς από επιλογή και δεν έχει ιδέα από facebook και twitter και youtube και myspace. Ξέρει όμως πολύ καλά ότι η ελληνική θάλασσα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια λόγω της απληστίας των ανθρώπων και της υπεραλίευσης, αντιμετωπίζει τεράστια οικολογικά πρόβλημα.
Έτσι από το 2002, έκανε πράξη την ιδέα του για την προστασία των θαλασσών, μιλώντας σε όλους τους υπεύθυνους φορείς για την «δημιουργία περιοχών αναγέννησης της θάλασσας». Ενέργεια που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης αλλά και ξένων Μ.Μ.Ε.
Του είπε ένα βράδυ ο γιος του πως θέλει να γίνει ψαράς. Και αυτό ήταν όλη η έμπνευση που χρειαζότανε για να αποφασίσει να κυνηγήσει το όνειρο ενος καλύτερου μέλλοντος για το επάγγελμά του και το περιβάλλον.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
Και το πιστεύω κι εγώ με κάθε μικροκύτταρο του οργανισμού μου. Ίσως γι’ αυτό από όλους τους ομιλητές της ημέρας, εγώ ξεχώρισα τον συγγραφέα, δημοσιογράφο και παρουσιαστή John-Paul Flintoff.
Το βιογραφικό του περιλαμβάνει χρόνια υπηρεσίας στους Financial Times και στους Sunday Times, ενώ μέσα από το έργο του έχει οδηγήσει πολλές φορές σε διάφορες αλλαγές κοτζάμ κυβερνητική πολιτική της Βρετανίας!
Που είναι κάπως σαν να λέμε ότι μπορεί τελικά ένας άνθρωπος να αλλάξει τον κόσμο. Ή όπως ο Flintoff λέει στο βιβλίο του «Πως να αλλάξουμε τον κόσμο» (χιχι) , δεν είναι ρόλος μόνο κάποιων χαρισματικών ανθρώπων σαν τον Γκάντι και την μητέρα Τερέζα, να δημιουργήσουν την διαφορά και την αλλαγή στον κόσμο. Υπάρχει κάτι στο οποίο όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
O Flintoff πάντως, με λαχανί φόντο και χαμόγελο πρότεινε για να φτάσουμε σε αυτήν την ανακάλυψη, να κάνουμε στον εαυτό μας μια απλή ερώτηση.
Mετά σχεδόν ντρέπομαι για το τι μπορεί να σκεφτεί ο άλλος για μένα, που είμαι μια τρελή που μέσα στην κρίση και στην καταστροφή που βιώνουμε, απαντάω «πολύ καλά» και όχι «ε, πώς να είμαι?» ή «χάλια» ή «άστα να πάνε» ή «δεν μας παρατάς ρε φιλαράκι που ρωτάς τι κάνω?» και μετά να ρίξω και μια μούτζα.
Γι’ αυτό πολύ γρήγορα συμπληρώνω για να μην γίνει χειρότερη η παρεξήγηση, «πολύ καλά. Γιατί ξεκίνησα πάλι μαθήματα χορού και νιώθω πολύ ευτυχισμένη.»
Κάνω πραγματικότητα, την παιδική μου τάση. Τότε που κλεινόμουν στο δωμάτιό μου και έκανα αυτοσχέδιες χορογραφίες και αυτή ήταν η δική μου στιγμή απόλυτης ευτυχίας. Ξαναδημιουργώ τις συνθήκες αυτής της απόλυτης ευτυχίας, απαλλαγμένη από ηλίθιες δικαιολογίες του τύπου «δεν προλαβαίνω, που να τρέχω, είμαι μεγάλη πια για να ξαναβρώ αυτήν την «παιδική» χαρά, ντρέπομαι» και άλλα τέτοια.
Το σκέφτομαι συνέχεια τον τελευταίο καιρό, αυτής της άθλιας κατάστασης της χώρας και της οικονομίας. Αυτής της «εποχής».
Σκέφτομαι πως τα λεφτά είναι σημαντικά αλλά όχι τόσο όσο νομίζουμε. Ότι η ιδέα της ανταλλαγής δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακή. Το να μοιράζεσαι είναι ubercool. Η αλληλεγγύη, η ελπίδα, το κουράγιο, υπάρχουν.
Και με έναν περίεργο παολοκοελίστικοσυμπανσυνωμοτικό τρόπο, όλα αυτά μαζί, βρέθηκαν μπροστά στα μάτια μου στο φετινό TEDxAthens.
Όπου TED = Μια μη κερδοσκοπική οργάνωση αφιερωμένη στη Διάδοση Αξιόλογων Ιδεών.
Το TED προκύπτει ουσιαστικά από την ένωση των λέξεων TechnologyEntertainmentDesign και το “x” δηλώνει το ανεξάρτητο του χαρακτήρα της εκδήλωσης.
Ένα κλαπ κλαπ κλαπ παρακαλώ για τους παραπάνω από 80 εθελοντές-υπεράτομα που εργάστηκαν για το TEDx..
Ευχαριστώ! (Εδώ είναι μόνο τόσοι δα λίγοι.)
Το TEDx λοιπόν, είναι ένα πρόγραμμα τοπικών εκδηλώσεων (σαν mini συνέδριο σκέψου το, με γλυκάκια και τσάι στα διαλείμματα) που πραγματοποιείται σε όλον τον πλανήτη, -από την Μοζαμβίκη και το TEDxMaputo, μέχρι την Νέα Ζηλανδία και το TEDxTeAro και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το TEDxMalibu, μέχρι την Ελλάδα και το TEDxIoannina.
Στην Αθήνα ήταν η 4η χρονιά του, με ολοένα και μεγαλύτερη αποδοχή/επιτυχία/κοινό.
Κάθε χρόνο ένα συγκεκριμένο θέμα είναι αυτό που αποτελεί τον κοινό πυρήνα για όλους τους ομιλητές της ημέρας, που στην διάθεσή τους έχουν μόνο μέχρι 18 λεπτά (!) για να αναπτύξουν αυτήν την, άξια να διαδοθεί, ιδέα τους.
Ιδέες που έρχονται κυριολεκτικά από παντού. Απόδειξη ότι είμαστε όλοι απολύτως ικανοί για αυτές.
Το φετινό θέμα ήταν θεαματικά ταιριαστό με την «εποχή» αλλά και ιδανικό για να αποτελέσει την συνέχεια των θεμάτων των προηγούμενων ετών.
Στο πρώτο TEDxAthens το θέμα ήταν η “Ιδέα” (“Mind the Idea”) που αποτελεί την αρχή των πάντων. Στο δεύτερο, οι ομιλητές ήταν άνθρωποι τολμηροί, γεμάτοι πείσμα που ξεκίνησαν με διάθεση να δημιουργήσουν, από το απόλυτο μηδέν (“Starting from the Scratch”). Στο τρίτο, διαπιστώθηκε οτι η δημιουργία, ανάλογα με τις συνθήκες που συναντά κανείς, μπορεί να μην ευνοείται πάντα, οπότε και επιβάλλονται οι ανατροπές για να μπορέσει τελικά να επιτευχθεί (“The Art of Disruption”).
Πράγματα πολύ ωραία να τα συζητάμε και να τα αναπτύσσουμε αλλά ανούσια αν μείνουμε μόνο στο «μπλα μπλα», αφού δυστυχώς καμιά ιδέα δεν μπορεί να αποκτήσει αξία αν δεν γίνει πράξη.
Γι’ αυτό φέτος το TEDxAthens εστίασε σε αυτούς που μπορούν να μεταφέρουν εμπειρίες μέσα από πράξεις. Σε αυτούς που πράττουν. “The ones who do”.
Doers λέμε! Από παντού!
Ομιλητές καταπληκτικά «πολύχρωμοι».
Από την 17χρονη Ashley Fiolek, που γεννήθηκε με κώφωση αλλά ποτέ δεν άφησε το γεγονός αυτό να την εμποδίσει να ακολουθήσει το ονειρό της να ασχοληθεί με το Motocross, το οποίο όχι μόνο κυνήγησε αλλά κατάφερε να κατακτήσει κιόλας, κερδίζοντας 4 πολύ σημαντικούς γυναικείους τίτλους σε αυτό, σε μόλις 5 χρόνια,
μέχρι τον Ματθαίο Γιωσαφάτ, νευρολόγο-ψυχίατρο-ψυχαναλυτή- συγγραφέα- συνιδρυτή της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας, της Ελληνικής Εταιρίας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας και της Παιδοψυχιατρικής Εταιρία Ελλάδος!
Από τα αστράκια που δημιουργεί το βιογραφικό του, καταλαβαίνετε ότι είναι ένας επιστήμονας των πράξεων και όχι μόνο της θεωρίας, που πιστεύει ότι «Ο άνθρωπος πρέπει να σχετίζεται και να δίνει. Είναι το μόνο που μπορεί να τον κάνει ευτυχισμένο.»
Αργότερα, στην σκηνή βρέθηκε η πολύ ταλαντούχα 29χρονη σχεδιάστρια μόδας, Μαίρη Κατράντζου,
με δύο πτυχία από το Central Saint Martins του Λονδίνου και υποψήφια φέτος για το βραβείο Designer of the Year στα British Fashion Awards (βραβείο που στο παρελθόν έχει κερδίσει ο Alexander McQueen, η Stella McCartney, η Vivienne Westwood και ο John Galliano, δηλαδή πςςςς) η οποία μίλησε για το πόσο ανασφαλής ήταν πάντα στην ζωή της και πόσο δυσκολεύεται μέχρι και σήμερα να βρει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται.
Είπε για την δική της πάλη να νικήσει τόσο τον φόβο της αποτυχίας όσο και εκείνη την απαίσια παγωμάρα που σου δημιουργεί η επιθυμία να είσαι τέλειος. Αυτή ακριβώς που μας απαγορεύει άλλωστε, να κάνουμε τις ιδέες μας, πράξη. («Τhe frozen state of abstract perfectionism stop us from putting our ideas to action»)
Καταλήγοντας σήμερα πια στο συμπέρασμα, πως «Όσο πιο σπουδαίος ο καλλιτέχνης, τόσο μεγαλύτερη η αμφιβολία» («Τhe greater the artist, the greater the doubt»).
Στην συνέχεια, ένας από τους πιο αγαπητούς ομιλητές της ημέρας, αποδείχθηκε ο βγαλμένος σαν από ταινία του Woody Allen, 31χρονος Craig Walzer,
που γεννήθηκε στον Καναδά, μεγάλωσε στο Tennessee, σπούδασε στα πανεπιστήμια Brown, Oxford και Harvard (ναι, όλα αυτά μαζί!) αλλά το 2004 ερωτεύτηκε την Σαντορίνη και αποφάσισε να τα παρατήσει όλα και να ανοίξει μαζί με 4 φίλους του, στην Οία, ένα βιβλιοπωλείο.
Το Atlantis Books για το οποίο έχουν γράψει μέχρι και οι New York Times (Χατζηστεφάνου moments-αδύνατον να αποφύγω την αναφορά αυτή στο fame story-σχωράτε με.) είναι ξακουστό βιβλιοπωλείο στα πέρατα της γης και ο Craig είναι καταπληκτικός παραμυθάς και doer.
Ο επόμενος ομιλητής βγαλμένος κι αυτός από ταινία αλλά μάλλον κάποια του Tim Burton, ο David Shing,
μάγεψε το κοινό με τις προφητείες του για τον ηλεκτρονικό κόσμο του μέλλοντος. Ο David είναι digital prophet της AOL. Σαν να λέμε δηλαδή προφήτης, που ήρθε στο TEDx για να εκθέσει το οραμά του για έναν θαυμαστό, καινούριο κόσμο του μάρκετινγκ που θα ανήκει σε αυτούς που δεν θα φοβηθούν να πάρουν ρίσκα. Έναν κόσμο όπου οι ευκαιρίες θα είναι απίστευτες και οι ανταμοιβές αληθινές. Και ήρθε για να μας δείξει τον δρόμο.
Ο David μέσα σε όλα, είπε και ΤΗΝ ατάκα της ημέρας «Attention is the new currency». «Η προσοχή είναι το νέο νόμισμα».
Αν στο μέλλον καταφέρεις να αποκτήσεις την προσοχή των ανθρώπων, τότε μάλλον θα γίνεσαι πλούσιος.
Κάπου εκεί στα μισά της ημέρας κατάφερα να φτάσω κι εγώ στο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου.
Ναι! Γιατί δεν σας το είπα, αλλά στο πρώτο μισό της ημέρας, λόγω δουλειάς δεν μπορούσα να είμαι εκεί.
Αυτό βέβαια, στα 2012 δεν μοιάζει να είναι πρόβλημα, γιατί μέσω του Skai.gr έβλεπα από το πρωί σε live streaming τις ομιλίες και τι γινόταν στην αίθουσα. Στο twitter το timeline μου ήταν γεμάτο με σχόλια από όσους ήταν εκεί. Στο facebook ανέβαιναν φωτογραφίες από όλα όσα συνέβαιναν έξω από την αίθουσα και το ζούσα όλο σαν να ήμουν εκεί, περίπου. (Ντάξει, ρώτησα μερικά πραγματάκια που μου ξέφυγαν την Λυδία και τον Άλεξ, αλλά συχνά μου απαντούσαν τρέλες, για να με σαμποτάρουν.)
Δηλαδή μέσα σε όλα τα χάλια που επικρατούν, είναι και ΑΥΤΗ η «εποχή».
Που προσφέρει δυνατότητες και ευκαιρίες, χωρίς όρια και σύνορα.
Γιατί τελικά, «Λεφτά υπάρχουν!» (with hi-tech investors)
είπε ο Δανός, Lars Rasmussen, σε σπαστά ελληνικά και ξέσπασε η αίθουσα σε γέλια.
Ο Lars ενδεχομένως να μην σας γεμίζει το μάτι, αλλά μαζί με τον αδερφό του, ήταν εκείνος που δημιουργησε το 2003 αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Google Maps. Και τώρα που μιλάμε είναι ο επικεφαλής μηχανικός μιας εταιριούλας που λέγεται Facebook. (Σαγόνι-πάτωμα-γκντουπ).
Το θέμα όμως με αυτόν τον ψηλόλιγνο τύπο, είναι ότι ναι μεν έχει καταφέρει αυτά τα καταπληκτικά, αλλά από την άλλη δεν ντρέπεται καθόλου να μιλήσει για τις χιλιάδες φορές που έχει αποτύχει προσπαθώντας να κάνει κάτι.
Απλά δεν το έβαζε ποτέ κάτω.
Ούτε τότε που η οικονομική κρίση είχε φέρει την Αμερική σε μια από τις χειρότερες καταστάσεις στην ιστορία της, το έβαλε κάτω. Εκείνος μέσα στο χάος και στην αβεβαιότητα, εστίασε στο δικό του πρόβλημα, που είναι ο απαράδεκτος προσανατολισμός του, και προσπάθησε να βρει μια λύση. Μια λύση που θα βοηθούσε και άλλους με το ίδιο θέμα. Μια λύση σαν το google maps ας πούμε. Κι έτσι να μπορεί τώρα μέσα από την εμπειρία του να μας πει πως,
«Η κρίση μπορεί να δώσει έμπνευση.
Η αφθονία μπορεί να γίνει κακό πράγμα
Η τεχνολογία είναι παγκόσμια.»
Και μην ακούτε τώρα τεχνολογία και μαραφέτια και αγχώνεστε.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
Ο Δημήτρης Ζάννες για παράδειγμα, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άνδρο, έγινε ψαράς από επιλογή και δεν έχει ιδέα από facebook και twitter και youtube και myspace. Ξέρει όμως πολύ καλά ότι η ελληνική θάλασσα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια λόγω της απληστίας των ανθρώπων και της υπεραλίευσης, αντιμετωπίζει τεράστια οικολογικά πρόβλημα.
Έτσι από το 2002, έκανε πράξη την ιδέα του για την προστασία των θαλασσών, μιλώντας σε όλους τους υπεύθυνους φορείς για την «δημιουργία περιοχών αναγέννησης της θάλασσας». Ενέργεια που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης αλλά και ξένων Μ.Μ.Ε.
Του είπε ένα βράδυ ο γιος του πως θέλει να γίνει ψαράς. Και αυτό ήταν όλη η έμπνευση που χρειαζότανε για να αποφασίσει να κυνηγήσει το όνειρο ενος καλύτερου μέλλοντος για το επάγγελμά του και το περιβάλλον.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
Και το πιστεύω κι εγώ με κάθε μικροκύτταρο του οργανισμού μου. Ίσως γι’ αυτό από όλους τους ομιλητές της ημέρας, εγώ ξεχώρισα τον συγγραφέα, δημοσιογράφο και παρουσιαστή John-Paul Flintoff.
Το βιογραφικό του περιλαμβάνει χρόνια υπηρεσίας στους Financial Times και στους Sunday Times, ενώ μέσα από το έργο του έχει οδηγήσει πολλές φορές σε διάφορες αλλαγές κοτζάμ κυβερνητική πολιτική της Βρετανίας!
Που είναι κάπως σαν να λέμε ότι μπορεί τελικά ένας άνθρωπος να αλλάξει τον κόσμο. Ή όπως ο Flintoff λέει στο βιβλίο του «Πως να αλλάξουμε τον κόσμο» (χιχι) , δεν είναι ρόλος μόνο κάποιων χαρισματικών ανθρώπων σαν τον Γκάντι και την μητέρα Τερέζα, να δημιουργήσουν την διαφορά και την αλλαγή στον κόσμο. Υπάρχει κάτι στο οποίο όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε.
Το θέμα είναι να βρεις την ιδέα που σου ταιριάζει. Και μετά φυσικά να μην διστάσεις να την κάνεις πράξη.
O Flintoff πάντως, με λαχανί φόντο και χαμόγελο πρότεινε για να φτάσουμε σε αυτήν την ανακάλυψη, να κάνουμε στον εαυτό μας μια απλή ερώτηση.
Κάνε κλικ για τη συνέχεια στη σελίδα ii
«Τι θα έκανες αν ήξερες πως δεν υπήρχε περίπτωση να αποτύχεις?»
Ε?
Δεν είναι λίγο πιο απλή η ζωή έτσι?
Δεν είναι όλα λιγότερο φοβιστικά?
Δεν είναι πολύ απελευθερωτικό να σκέφτεσαι για λίγο έτσι?
Ο Ιπποκράτης πίστευε πως η κρίση είναι μια καταπληκτική στιγμή. Μια ιστορική στιγμή κατα την οποία δεν έχει καθοριστεί τίποτα ακόμη. Μια ιστορική στιγμή όπου συνυπάρχει ο θάνατος με την ελπίδα.
Αυτήν την ιστορική στιγμή, σε αυτήν την κρίση, αυτήν την «εποχή», μπορείς επιτέλους να αμφισβητήσεις τα πάντα, αφού ούτως ή άλλως τίποτα δεν είναι πια σταθερό και σίγουρο.
Αυτήν την ιστορική στιγμή, σε αυτήν την κρίση, αυτήν την «εποχή», μπορείς επιτέλους να συνειδητοποιήσεις πως όταν στα έχουν πάρει όλα και δεν έχεις τι άλλο να χάσεις, μπορείς τουλάχιστον να γίνεις αυτό που θέλεις.
Αυτό που ονειρευόσουν να γίνεις όταν κλεινόσουν στο δωμάτιο σου παιδί.
Τότε που ο φόβος της αποτυχίας δεν πάγωνε τις ιδέες στο μυαλό σου.
Τότε που ήσουν από εκείνους που τις έκαναν πράξεις.
Τότε που απλά ίσως χόρευες.
Και τότε, μπορεί να αρχίσεις να απαντάς «Είμαι πολύ καλά!» στην ερώτηση «Έι εσύ! Τι κάνεις?»
boo!
Πι.Ες. ένα DIY κρεσέντο οδήγησε σε αυτό το ρεπορταζάκι από το Σάββατο..
Πι.Ες.2. Μέσα στις επόμενες 2 εβδομάδες θα ανέβουν στο YouTube ολες οι ομιλίες και θα μπορείτε να τις δείτε ολοκληρωμένες. Και αν θέλετε να ανακαλύψετε περισσότερα για το TEDx μπορείτε να τσεκάρετε το official blog ;)
Previous:
Mary-Land Blog Seasons 1 & 2
Aπαγορεύεται η οποιαδήποτε αναπαραγωγή, αντιγραφή, αναδημοσίευση, ανάρτηση ή με οποιοδήποτε τρόπο χρήση των κειμένων της ιστοσελίδας. Οι παραβάτες θα διώκονται σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας και τον ποινικό κώδικα..
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
