Mary – Land Blog: S02Ep47 “The one for the music festivals.”

Αναμένοντας λοιπόν το RockWave και στα πλαίσια ενός καινούριου αποχαιρετισμού -για τον οποίο δεν είναι ακόμη ώρα να σας πω- θυμήθηκα όλες εκείνες τις φορές που έχω ταξιδέψει για την μουσική και η μουσική μου επέστρεψε το ταξίδι επί χίλια..

Και όταν σκέφτομαι ταξίδι και φεστιβάλ μαζί, ένας είναι ο προορισμός που μου έρχεται στο μυαλό. ROCK WERCHTER!

Το Werchter είναι ουσιαστικά ένα χωριουδάκι στο Βέλγιο κοντά στην Leuven που κάθε χρόνο (από το 1976) για τέσσερις ημέρες οι μόνιμοι κάτοικοι εξαφανίζονται, και χιλιάδες κόσμου από όλη την γη, εμφανίζονται για να το αναστατώσουν με τις μουσικάρες που παίζουν ασταμάτητα.

Τρία συνεχόμενα καλοκαίρια της ζωής μου βρέθηκα εκεί, (2007 με 2009) πάντα παρέα με τον Άλεξ για να γεμίσει το μυαλό μου και η καρδιά μου μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις που θα μπορούσα ποτέ μου να ονειρευτώ.

Στο Werchter όλα αυτά τα χρόνια έχω δει:


Αλλά και την Lily Allen στα πολύ hot της,


Την Katy Perry στην πολύ αρχή της,


(Ατομάρα η Katy με φράουλες μπαλόνια και φλαμίνγκος στην σκηνή και φοβερή επικοινωνία με τα κορίτσια του κοινού –βλέπε περίοδος “I kissed a girl”.)

Την Amy Winehouse στα πολύ μεθυσμένα της..


δυστυχώς..

The Streets στα πολύ ντυμένα και γδυμένα του μαζί,


Τους Kaiser Chiefs στα πολύ τρελά τους,


Τους Black Eyed Peas,


(Είναι σαφές ότι η Fergie με τσέκαρε!)

Τους Gossip που για κάποιον πολύ δικό μου λόγο με έκαναν να κλαίω από συγκίνηση (Δεν είμαι κι εγώ στα καλά μου..)


Τους Killers με τα φτερά τους,


Και τους Coldplay που τα έσπασαν και δεν το περίμενα ποτέ οτι θα ήταν τόσο καλοί στο live τους, αλλά ήταν.


(Την ιδρώσαν την φανέλα της αναγέννησης.)

Αυτή ήταν και η μοναδική φορά που είχαμε χωριστεί στα δύο stages με τον Άλεξ γιατί εγώ ήμουν στο μεγάλο για Coldplay κι εκείνος στο μικρό, για να δει αυτό το κορίτσι που είχε ξεκινήσει μόλις να κάνει θόρυβο γύρω από το όνομά της. Μια Lady Gaga μωρέ, δεν ξέρω αν ξέρετε.

Γενικά όμως ήμασταν αχώριστοι.

Γιατί στα μεγάλα φεστιβάλ θέλεις τον άνθρωπό σου.

Γιατί κάποιος πρέπει να βαστάει τον άλλον όταν λυγίζουν τα πόδια από την επι ώρες ορθοστασία, με κάποιον πρέπει να μοιράζεται η ομπρέλα όταν σκάνε αυτές οι χωρίς νόημα υπερμπόρες των Βρυξελλών και κάποιος που αγαπάς κι εμπιστεύεσαι πρέπει να είναι εκεί, για να μπορείς εσύ, να κάνεις τρέλες με γαλάζιες περούκες από το πρωί,


μέχρι το βράδυ.


(Λύσσαξα με την περούκα.)

Όχι ότι κινδυνεύεις ή κάτι τέτοιο.