Μία νουβέλα που μας ταξιδεύει σε άγνωστα μέρη. Ή μήπως όχι;
Η παραθαλάσσια κωμόπολη Χ έχει ξεχάσει και η ίδια ότι ζει. Μέχρι που φτάνει η μυστηριώδης γυναίκα με τη βαλίτσα, τη γυάλα με τα χρυσόψαρα κι ένα γράμμα που ορίζει την πόλη ως σημείο συνάντησής της με έναν άγνωστο άντρα. Οι κάτοικοι ποτέ δεν φάνηκαν ιδιαίτερα φιλικοί και φιλόξενοι προς τη γυναίκα. Τα πράγματα όμως χειροτερεύουν, όταν αρχίζουν να συμβαίνουν φαινόμενα που ταράζουν τη σιωπηλή ζωή τους: ακραίες καιρικές συνθήκες, μια ανεξήγητη κλοπή και ένας φόνος, ένας βόμβος που δεν είναι ο ίδιος για όλους. Πώς θα αντιδράσουν οι κάτοικοι σε όλα αυτά, ποιά είναι τελικά η απειλή, τι διακυβεύεται και ποιά θα είναι η τύχη της γυναίκας και της κωμόπολης;
Η συγγραφέας Μαρία Φακίνου αφαιρεί από την ιστορία κάθε ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, δίνοντάς μας ιδιότητες αντί για ονόματα: ο Φαρμακοποιός, ο Επιστάτης, ο Χασάπης, το Παιδί, η Μητέρα, ο Ταχυδρόμος… Κι όμως, γιατί η κωμόπολη αυτή μας είναι τόσο γνωστή, γιατί μας θυμίζει τόσο έντονα κάτι; Γιατί μέσα από την ιστορία αποτυπώνονται τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας, με τα φοβικά της σύνδρομα, την υποκρισία, τη συγκάλυψη, τη σιωπή και τον στρουθοκαμηλισμό, που κατατρέχει από τον πιο μικρό και κοινό, ως τον πιο μεγάλο και καταξιωμένο.
Η Μαρία Φακίνου μιλά στη Miss Bloom:
Τι συμβολίζει για σένα η γυναίκα που αναμένει αλλά και ξεσηκώνει την κωμόπολη;
Η Γυναίκα είναι ένα άγνωστο πρόσωπο, το οποίο καταφτάνει μες στο χειμώνα σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη. Κατά την παραμονή της συμβαίνουν διάφορα ανεξήγητα και μη γεγονότα για τα οποία, στο τέλος, θεωρείται υπεύθυνη και τιμωρείται. Παραμένει μέχρις εσχάτων η ξένη που δεν καταφέρνει να γίνει αποδεκτή από το κοινωνικό σύνολο. Θα έλεγα ότι συμβολίζει το εξιλαστήριο θύμα. Γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος σε μια μικρή κοινωνία, η οποία δεν μπορεί ή δεν θέλει να αναγνωρίσει τα λάθη της και να αναλάβει την ευθύνη και τις συνέπειες των πράξεων και των συμπεριφορών της.
Μαρία Φακίνου
Γιατί επέλεξες να τοποθετήσεις το μυθιστόρημά σου σε μια no man’s land, σε ένα απροσδιόριστο μέρος, με ήρωες που επίσης προσδιορίζονται μόνο μέσω των ιδιοτήτων τους;
Ως αναγνώστρια και κατ’ επέκταση ως συγγραφέας, νιώθω ασφυκτικά σε ένα απολύτως ρεαλιστικό πλαίσιο, είτε τόπου είτε χρόνου. Καθώς η ιστορία είναι σε αρκετά σημεία σε άμεση αντιστοιχία με πρόσφατα γεγονότα της Ελλάδας, δεν υπήρχε κανένας λόγος να «επωμιστεί» το βάρος αυτών ή να φωτογραφηθεί ένας συγκεκριμένος τόπος, καθώς πρόκειται πρωτίστως για μυθοπλασία και όχι για αναπαράσταση πραγματικών γεγονότων. Επιπλέον, τα όσα συμβαίνουν στο βιβλίο δεν νομίζω ότι αποτελούν προνόμιο ή χαρακτηριστικά μόνο της Ελλάδας, αλλά ενός ευρύτερου γεωγραφικού χώρου.
Έχεις εντάξει αρκετές ευθείες ή έμμεσες αναφορές στην πολιτικο-κοινωνική ελληνική πραγματικότητα. Τι θα έλεγες ότι σε ενοχλεί περισσότερο σε αυτή;
Η άνοδος της άκρας δεξιάς, η ένδεια και ο λαϊκισμός απ’ όπου κι αν προέρχεται είναι φαινόμενα με πολύ ευρείες προεκτάσεις τα οποία δεν τα βρίσκω τόσο ενοχλητικά όσο ανησυχητικά και επικίνδυνα.
Τι είναι για σένα η συγγραφή;
Η συγγραφή είναι μια δουλειά όπως όλες. Απαιτεί αφοσίωση, χρόνο και σοβαρότητα. Η ανταμοιβή της σπανίως είναι χρηματική. Είναι περισσότερο προσωπική. Προσφέρει ικανοποίηση καθώς καταφέρνεις να φέρεις σε πέρας ένα δύσκολο και με άγνωστη κατάληξη έργο, που βρίσκει τελικά κάποιους άγνωστους αποδέκτες. Τους αναγνώστες.
Το βιβλίο «Η αρχή του κακού», της Μαρίας Φακίνου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη 2012
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
