Αγαπημένο foodiary,
Μην αρχίζεις τα παράπονα πως χάθηκα! Δεν έχεις κανένα λόγο να γκρινιάζεις γιατί μία βδομάδα γυρνούσες στην Ανδαλουσία και χόρτασες όμορφες εικόνες... και εξίσου όμορφα φαγητά! (Αυτός είναι ένα καλός/ύπουλος τρόπος να γλιτώσετε τις γκρίνιες...απλώς αρπάζεις τον άλλο από τα μούτρα πριν προλάβει να μιλήσει...) Στο θέμα μας λοιπόν!
Το ημερολόγιο για το ταξίδι μου στην Ισπανία, συγκεκριμένα στην Σεβίλλη και την Κόρδοβα είχε ήδη γραφτεί στο μυαλό μου μέσα στο τρένο (πάντα ότι γράφω, “γράφεται” πρώτα νοητά σε κάποιο μέσο μεταφοράς ή αίθουσα αναμονής όπου και είμαι χαλαρή) αλλά τελικά πήρε τελείως διαφορετική κατεύθυνση! Δεν ευθύνομαι εγώ αλλά το Μ.μ. που έχοντας κάνει κατάληψη στο laptop έβαλε να ακούσω το τραγούδι του Παύλου Παυλίδη “Σπασμένη πολυθρόνα”.
Και πριν πέσεις να με φας -επηρεασμένο από το ΔΝΤ- foodiary επέτρεψε μου να σου πω ότι κάποιες low cost (ταξιδεύω με 40 ευρώ) εταιρείες όπως Easy jet, Ryanair, Vueling, Lufthansa μπορούν να σε μεταφέρουν σε υπέροχους προορισμούς με όσα θα χαλούσες για τέσσερα ποτά και ένα “βρώμικο” ή για μερικά μπλουζάκια ακόμη τώρα που ξεκίνησαν και οι εκπτώσεις. Και υπάρχουν κάποιοι προορισμοί, όπως και η Ανδαλουσία που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ είναι πολύ φτηνοί.
Ξενοδοχεία (όχι hostel) με 30-40 ευρώ το δίκλινο, πρωινό με καφέ, χυμό και σάντουιτς με 2,50 ευρώ.. .και συνεχίζει. Όσο για την ψυχική ανάταση, την ένεση αισιοδοξίας, την απίστευτη εμπειρία και τον πνευματικό πλούτο που σου χαρίζει ένα ταξίδι...είναι περιττό να τα λέω. Απλώς θα πάρω το πριονάκι μου και θα ξεκινήσω να σπάζω την πολυθρόνα (και τον καναπέ) με την βοήθεια της πανέμορφης Ανδαλουσίας...
Πριόνισμα νο 1: Με ένα ταξίδι απολαμβάνεις πλήρως το ρόλο του ενθουσιασμένου τουρίστα που χαίρεται να φωτογραφίζει κάθε δρομάκι και στενό που ανακαλύπτει. Και εδώ που τα λέμε στη Σεβίλλη έχει πολύ ωραία...
Πριόνισμα νο 2: Στο ταξίδι μπορείς να κάνεις όλα αυτά που δεν θα έκανες ποτέ στην πόλη σου. Ας πούμε πάντα μου φαινόταν περίεργο πως όλοι αυτοί οι τουρίστες τσαλαβουτούσαν στα συντριβάνια της Αθήνας. Άλλωστε, όταν δεν είσαι τουρίστας τις ημέρες με υψηλές θερμοκρασίες κάθεσαι αγκαλιά με το κλιματιστικό σου, δεν γυρνοβολάς στην πόλη. Ως επισκέπτης όμως θα την κάνεις την βόλτα σου στην The Alameda de Hercules, μια υπέροχη πλατεία που έχουν φτιάξει στην Σεβίλλη όπου εκεί που περπατάς ξαφνικά πετάγεται και ένας πίδακας νερού.
Φυσικά τα παιδάκια λυσσάνε και περνάνε τέλεια, εγώ όμως που είμαι γραία συμβιβάζομαι με το να βρέχω μόνο το ποδαράκι! Ωστόσο ένας υπέρτατος γυφτάκος (ονόματα δεν λέμε) δεν άντεξε τους 40 βαθμούς (πφφφφφ μήδεν ανθεκτικότητα στην ζέστη) και χώθηκε ολόκληρος σε ένα συντριβάνι στην Κόρδοβα!! Το φωτογραφικό υλικό μαζί με την ανώνυμη καταγγελία έχουν ήδη σταλεί στον δήμο Κόρδοβας.
Διάβασε για τις θεσπέσιες ισπανικές γεύσεις στη σελίδα ii
Πριόνισμα Νο 3: Ανακαλύπτοντας ένα νέο μέρος... απροσδόκητα ανακαλύπτεις πως υπάρχουν πολλοί εκεί έξω με τους οποίους μοιραζόσαστε... παρόμοια τρέλα! Είτε πρόκειται για τον κύριο που συνδύασε ένα γυναικείο εσώρουχο, έναν animal print σταυρό και μερικές πουά κούκλες για να διαμαρτυρηθεί για την κρίση στο μπαλκόνι του, είτε για τον κύριο που συνέλαβε την ιδέα των ασχημότερων σουβενίρ EVER, ή ακόμη και το σουρεαλιστικό πάρκινγκ αλόγων... Και αυτό foodiary είναι μείζονος σημασίας στις εποχές που ζούμε! Ακόμη και στην τρέλα... solidarite που λένε και εδώ οι φίλοι μας οι Γάλλοι!
Πριόνισμα Νο 4: Σε ένα ταξίδι έχεις την ευκαιρία να...ποτάμινγκ! Και εξηγώ... Ποτάμινγκ είναι αυτές οι υπέροχες βόλτες που κάνει κάποιος δίπλα σε ένα ποτάμι ρομαντζάροντας, βγάζοντας πολλές φωτογραφίες με φόντο τα γεφυράκια και οραματιζόμενος να είχε ποταμόπλοιο (μια τράτα έστω!) για να πηγαίνει πάνω κάτω. Εξάλλου, ποτάμια έχουν σχεδόν όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και έχουν αξιοποιηθεί πλήρως!
Δεν ξέρω πως τα έχουμε καταφέρει στην Αθήνα αλλά κοτζάμ Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα δεν έχουμε ένα ποτάμι της προκοπής να κάνουμε μια βόλτα! (Καταγγελία νο 2). Και όχι ο μπαζωμένος Κηφισός δεν μετράει. Στην Ανδαλουσία πάντως έχουν τον Γουαδαλκιβίρ στις όχθες του όποιου φυσικά δεν έκατσα και έκλαψα! Αντιθέτως χαμογελούσα όλη την ώρα!
Πριόνισμα Νο 5: Τώρα λοιπόν θα χρησιμοποιήσω τα μεγάλα μέσα για να σπάσω τελείως την πολυθρόνα και να σε ξεσηκώσω από αυτή! Ταξίδια σημαίνει νέες γεύσεις. Και για να το συγκεκριμενοποιήσω (μεγάλη λέξη!) Ισπανία σημαίνει Tapas! Επειδή οι Ισπανοί εκτός ότι ξέρουν να ζουν, ξέρουν και να τρώνε έχουν εμπνευστεί μια μεγάλη ποικιλία από μικρά πιάτα, σαν μεζέδες που συνοδεύουν την πρωινή, μεσημεριανή, απογευματινή βραδινή μπύρα.
Γιατί εκεί η μπύρα έχει αντικαταστήσει το νερό. Σπεσιαλιτέ είναι το σαλμορέχο (salmorejo ισπανιστί) μια λαχταριστή ντοματόσουπα με κρεμώδη υφή και κομματάκια τσορίθο (chorizo) το τοπικό σαλάμι που μπορείς να το παραγγείλεις και μόνο του σαν τάπας. Περισσότερα για τα τάπας και εδώ. Επίσης αξίζει να δοκιμάσει κάποιος τα θαλασσινά, ειδικά στην περιοχή της Ανδαλουσία όπως τον τηγανητό βακαλάο (bakalao στα Ισπανικά... τέλειο;) ή τα μικρά καλαμάρια μαγειρεμένα με σκόρδο και πολύ λάδι (chipirones).
Σου γράφω και τα ισπανικά ονόματα γιατί ΚΑΝΕΙΣ στη Σεβίλη ή την Κόρδοβα (και υποψιάζομαι στην ευρύτερη Ανδαλουσία δεν μιλάει αγγλικά! Καθόλου όμως!! Κάτι που κάνει το ταξίδι ακόμη πιο ενδιαφέρον γιατί επιστρατεύετε -εσύ και αυτοί- την γλώσσα του σώματος για να συνεννοηθείτε, ενώ παράλληλα μαθαίνεις και λίγες ισπανικές λέξεις!
Αν λες ντος σερβέθας πορφαβόρ (dos cervezas por favor) δηλαδή δυο μπύρες παρακαλώ στην πρώτη ερώτηση που σου κάνουν μόλις μπεις σε ένα tapas bar έχεις εξασφαλίσει τα πόσιμα του γεύματος. Από και πέρα επιστράτευσε την τύχη και δείχνε ότι σου αρέσει από τα διπλανά τραπέζια (άλλο παλιό ινδιάνικο κόλπο). Αρκετά όμως με τα χρηστικά! Πάμε στο φαγητό!
Μια από τις πρώτες μας στάσεις ήταν το Casa Paco (Alameda Hercules, 22 Sevilla) όπου το ρίξαμε στην κρεατοφαγία. Φυσικά παραγγείλαμε το σαλμορέχο, τα μαγουλάκια του γουρουνιού (τα οποία ο σερβιτόρος μας τα περιέγραψε τσιμπώντας τα μαγουλά του!), χοιρινά φιλετάκια με μια μουσταρδοσάλτσα (πολύ μιαμ μιαμ) και τηγανητά πράσα με τυρί που ήταν πολύ πρωτότυπη σύλληψη! Οι ποσότητες είναι αρκετά μεγάλες για τάπας, συγκρινόμενα με αυτά των υπόλοιπων ημερών.
Διάβασε τη συνέχεια του foodiary στη σελίδα iii
Ένα άλλο μεσημέρι εκεί που περπατούσαμε στα στενά απείρως πεινασμένοι (και κουρασμένοι) ακούσαμε φασαρία! Ήχοι κατσαρόλας μπερδεμένο με ισπανικά. Είναι να μην μπεις στο Patio de San Eloy (San Eloy 9 Sevilla); Ήταν το πιο true (ατάκα Βάσου) μαγαζί που πήγαμε. Το λαϊκό fast food της Σεβίλης ας το πούμε. Self service, με ελάχιστα τραπέζια και κυρίως μεγάλους πάγκους σαν να ήσουν σε χαμάμ όπου σέρβιραν σάντουιτς με χαμόν και τις παραλλαγές του, σαλάτες και μια τάρτα έκπληξη!
Την πρώτη φορά φοβηθήκαμε να την δοκιμάσουμε αλλά την δεύτερη δεν πτοηθήκαμε και ανακαλύψαμε τι κρυβόταν τελικά σε όλες αυτές τις στρώσεις. Δεν ήταν γλυκό πάντως! Υπήρχαν φέτες ψωμί και ενδιαμεσά τους, τόνος, αυγοσαλάτα, μαρούλι, ντομάτα και στο τέλος ΟΛΟ αυτό το είχαν καλύψει με μαγιονέζα.
Ο άνθρωπος που το ανακάλυψε πρέπει να είχε σχέση πάθους με την χοληστερίνη... Εντάξει δεν ήταν το αγαπημένο μου αλλά αξίζει να το δοκιμάσεις, για την εμπειρία. Τα υπόλοιπα σάντουιτς ήταν πολύ καλά! Το συγκεκριμένο είναι το στέκι των Ισπανών που πηγαίνουνν να φάνε πριν την μεσημεριανή τους σιέστα. Α! Εννοείται ότι θα κάνεις σιέστα στην Ισπανία! Για κάποιο λόγο στο επιβάλλει η ατμόσφαιρα...
Μια άλλη ταπότσαρκα που κάναμε ήταν στο δρόμο Santa Teresa σε μια περιοχή με πολλά στενά δρομάκια και ακόμη πιο μικροσκοπικά μαγαζάκια που θύμιζε πολύ την Πλάκα. Με τόσο στενά δρομάκια υπάρχει ο κίνδυνος να χαθείς (και με χάρτη), εγώ τουλάχιστον τα κατάφερα. Σε αυτή την περιοχή λοιπόν τιμήσαμε δυο μαγαζάκια για να έχουμε σφαιρική άποψη, όχι για κανένα άλλο λόγο.
Στο πρώτο παραγγείλαμε τσορίθος και ένα κομμάτι χοιρινό τυλιγμένο με τυρί και παναρισμένο. Μέχρι και σήμερα εύχομαι να μην ήταν η ουρά του γουρουνιού... Στο επόμενο τάπας μπαρ παραγγείλαμε παέγια σε ποσότητα τάπας, αν και η Ανδαλουσία δεν φημίζεται για την παέγια της όπως η κεντρική Ισπανία, Βαρκελώνη, Βαλένθια...κτλ. Επίσης δοκιμάσαμε τηγανιτές γαρίδες τυλιγμένες με μελιτζάνα που είναι υπεργαλαξιακός συνδυασμός και νομίζω θα αποπειραθώ να το φτιάξω...
Άραγε τι έγινε τελικά με το πριόνισμα; Έκανα τίποτε; Ελπίζω να ξεσήκωσα και εσένα και τους φίλους σου foodiary. Μάλιστα σκέφτηκα να συνεργαστούμε προς τον ξεσηκωμό και των υπολοίπων εκεί έξω.
Στείλτε μου στο foodiary8@gmail.com μια φωτογραφία από κάποιο ταξίδι σας μαζί με ένα highlight, ένα (δύο - τρεις...) λόγους που σας άρεσε αυτό το μέρος. Όταν συγκεντρωθούν αρκετά θα φτιάξουμε ένα πολύ ταξιδιάρικο και χρήσιμο post για όλους αυτούς που προτιμούν τις σπασμένες πολυθρόνες!
bisouxxx
L.
P.S. Φυσικά δεν τελείωσα με τα της Ισπανίας! Θα έχουμε Part 2 και πολύ πολύ σύντομα (promise)! Α! Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε μια πολύ cool blogger την Μάρω, που είχε την καλοσύνη η ίδια και τα ταξιδιάρικα μπλε της παπούτσια να φιλοξενήσουν το τρελό foodiary!
Merci bien!
Previous:
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για τάσεις και νέα στη Μόδα, Celebrity και Gossip News στο missbloom.gr
